80 lat uwieczniania kolorów - historia Fujifilm

Od najstarszych czasów człowiek próbuje uwiecznić czas i miejsce w postaci obrazu który ma przypominać daną chwilę czy uczucie które towarzyszyło twórcy. Czy to będzie rysunek w jaskini przedstawiający scenę polowania praprzodków, czy panorama jednej z największych bitew w dziejach - chęć uwiecznienia pozostaje ta sama, zmieniają się tylko środki którymi zrealizowano dany obraz.

Na przestrzeni dziejów powstają zróżnicowane tematycznie obrazy, pojawiają się kolory oraz style którymi się przedstawia: ludzi, miejsce, zdarzenie, przekaz emocjonalny. Z reguły właśnie jest taka kolejność, jeśli mamy portret człowieka możemy określić na podstawie stylu w jakim go wykonano oraz na podstawie datowania mieszanek barwników czy płótna - okres w jakim powstał dany obraz. Miejsce uwiecznione jeśli jest rozpoznawane też może być pomocne w określeniu czasu w którym zaszło dane zdarzenie. Do tego dochodzi wiedza historyczna, czyli określenie autora który uwiecznił daną scenę oraz fundatora tegoż arcydzieła.

W pewnym momencie dziejowym artyści zaczynają upraszczać powstawanie obrazów, zwłaszcza pejzaży. Zaczynają posługiwać się wynalazkiem o nazwie

Camera Obscura (łac. "ciemna komnata")

Zaobserwowano już wcześniej zjawisko optyczne jakim jest prostoliniowe rozchodzenie się światła i możliwość powstawania obrazu po przejściu promieni słonecznych przez niewielki otwór. Jak to jest zbudowane i jak działa działa ?

Możemy zbudować pomieszczenie lub skrzynkę, dla zredukowania odbić wnętrze jest całkowicie zaciemnione i pomalowane czarnym matowym kolorem. Na jednej ściance znajduje się niewielki otwór spełniający rolę obiektywu, a na drugiej matowa szyba, kalka techniczna lub płótno malarskie na którym jest rzutowane odbicie w lustrze tego co rejestruje obiektyw. Obserwacje prowadzone z użyciem tego prostego instrumentu optycznego były prowadzone przez starożytnych Chińczyków, Greków i Arabów. Jednak pierwszy znany nam naukowy opis ciemni optycznej znajduje się w rękopisach (pochodzących najprawdopodobniej z 1020 roku) arabskiego matematyka Alhazena (Hasana) z Basry.

Niby nic ciekawego ale właśnie to urządzenie było pierwowzorem aparatów wykorzystywanych do dziś w fotografii.

Gdy zamieniono kalkę i płótno na elementy światłoczułe zauważono że obraz otrzymany za pomocą camera obscura posiada następujące cechy: miękkość, łagodne kontrasty, rozmycie, nieskończoną głębię ostrości oraz zupełny brak dystorsji, a wykonany na materiale barwnym – pastelową kolorystykę.

Od tamtego czasu powstają różne aparaty mające na celu skrócenie czasu rejestrowania obrazu. Zostają wynalezione takie podzespoły jak zestawy soczewek składające się na obiektyw, dające większą kontrolę ostrości tego co chcemy uwiecznić. Przysłona - czyli mechanizm obniżający ilość światła wpadającego przez obiektyw na materiał światłoczuły.

Oraz migawka dzięki której jesteśmy w stanie określić czas w jakim naświetla się materiał światłoczuły. Na początku obraz rejestrowano na metalowych płytkach jako negatyw z czasem zaczęto wykorzystywać klisze i filmy fotograficzne. Pierwsze fotografie były biało czarne i ręcznie je kolorowano. Wraz z postępem technicznym zaczęto produkować filmy kolorowe w postaci negatywów oraz pozytywów ( przeźroczy / slajdów ).

Historia Fujifilm - epoka analogowa

W styczniu roku 1934 powstaje w Tokio firma o nazwie Fuji Photo Film Co., Ltd

jest to spółka wyodrębniona z Dainippon Celluloid Co., Ltd. Prezydent nowopowstałej firmy - Shuichi Asano - dokonał otwarcia pierwszej fabryki Koncernu - Ashigara Factory.

[image=Logo1] Tak zaczęto w Japoni przygotowanie produktów i usług z szerokiej gamy dziedzin fotografii; poczynając od filmów światłoczułych przez obiektywy Fujinon, aparaty, aż po technologie związane z wywoływaniem zdjęć i wydrukiem odbitek. W pierwszej kolejności skupiono się na produkcji Papierów fotograficznych oraz klisz filmowych. Rozpoczęto także produkcje klisz drukarskich które w roku 1965 zamieniono na płyty PS do druku offsetowego. Ponieważ zaczynano produkcję od podstaw okazało się że największym problemem jest utrzymanie jakości materiałów światłoczułych. Każdy kto kiedykolwiek miał styczność z fotografią analogową i sam wykonywał odbitki wie jak łatwo można stracić efekty wielogodzinnej sesji. Dla fotografa to są olbrzymie koszty, więc kupowanie sprawdzonych i utrzymujących te same parametry materiałów lub odczynników chemicznych jest pierwszorzędnym zadaniem. Problemy z niestabilnością papierów i klisz doprowadziły do załamania finansowego i postanowiono chwilowo zaprzestać produkcji do momentu wypracowania nowej technologii wytwarzania materiałów światłoczułych.

W fabryce Ashigara, w 1936 roku udało się wznowić wstrzymaną wcześniej produkcję

filmów pozytywowych które przynosiły straty. Zatrudniono w Fuji Film niemieckiego inżyniera Dr. Maueruhofu, który odpowiedzialny był za poprawienie jakości emulsji światłoczułej wykorzystywanej w produkcji materiałów. Po 10 miesięcznej przerwie skupiono się na produkcji wysokiej jakości filmu negatywowego. Rozpoczęto także produkcje błony rentgenowskiej, a w późniejszych latach filmów rolkowych na potrzeby medyczne.

Ten manewr marketingowy pozwolił stać się firmie Fuji Photo Film Co., Ltd bardziej rozpoznawalną na rodzinnym rynku. Z czasem marka Fuji stała się rozpoznawalna w branży fotograficznej, co przełożyło się na znaczny wzrost sprzedaży produktów dzięki czemu zysk skierowano na rozbudowę firmy.

W roku 1938 wybudowano zakład produkcyjny Odawara, a w 1939 roku rozbudowano fabrykę Ashigara

W fabryce Ashigara utworzono instytut badawczy, którego zadaniem było wdrożenie do masowej produkcji materiałów światłoczułych do fotografii kolorowej. Gdy Japonia przystąpiła do wojny, ponownie we firmie zaczęto odczuwać spowolnienie prac związane ze stagnacja na rynku. Jednak przemysł zbrojeniowy otworzył nowe możliwości a właściwie wymusił pracę nad udoskonaleniem optyki. Armia potrzebowała wysokiej jakości sprzętu do obserwacji i archiwizacji przebiegu działań wojennych. Duży nacisk kładziono na rozwój fotografii lotniczej - czyli rozpoznania. Zaczęto produkcję Kamery obserwacyjnej oraz obiektywów 50 cm f/5. [image=fuji005]

W roku 1944 podjęto decyzję o wydzieleniu spółki Fuji Photo Optical

, która stała się matką dla wszystkim znanej marki Fujinon. W trakcie działań wojennych nie zaprzestano prac nad filmem kolorowym, dopiero w latach powojennych rozpoczęto produkcję kolorowych materiałów światłoczułych pod nazwą

"Fuji Color Film"

W roku 1948 powstaje pierwszy aparat o nazwie Fuji Six IA

przeznaczony na rynek cywilny, wraz z kolejnymi modyfikacjami wprowadzanymi aż do roku 1950.

Właśnie to lubię we firmie Fuji Film że nie spoczywa na laurach tylko rozwija się a wraz z nią rozwijane są również jej produkty. Rozwinięto i unowocześniono aparaty rentgenowskie dzięki czemu firma mogła inwestować i opracowywać kolejne aparaty fotograficzne.

w 1950 roku na rynek trafił dwuobiektywowy aparat Fujica Flex Auto Mat

[image=fuji8] , a później konsumencki Fuji Pet formatu 6×6 i modele Fujica 35M oraz Fujica 35SE na filmy formatu 35 mm.

W roku 1954 otworzona zostaje największa powojenna fabryka filmów

- w miejsce dawnych zakładów Ashigara. W tym samym roku Fuji Photo Film Co., Ltd. rozpoczął badania nad magnetycznymi nośnikami dźwięku, a także produkcje obiektywów.

W 1956 roku koncern zaprezentował pierwszy japoński komputer - FUJIC

W celu usprawnienia żmudnych obliczeń wykonywanych podczas projektowania torów optycznych Fuji postanowiło stworzyć swój pierwszy komputer. Prace nad maszyną obliczeniową dobiegły końca w roku 1956, a ich owocem był komputer FUJIC zajmujący powierzchnię 8 m2 i składający się z 20000 części i 1700 lamp połączonych pięcioma kilometrami kabla. FUJIC był używany nie tylko przy projektowaniu torów optycznych, bowiem często korzystały z niego także niektóre japońskie uniwersytety oraz Agencja Meteorologiczna.

W 1959 roku produkowano kasetę wideo

w latach następnych rozwinięto badania nad nośnikami magnetycznymi i zaczęto produkcje taśm magnetowidowych dla telewizji (1963) oraz taśm archiwizujących do komputerów (1964)

Zawarte w  tym okresie umowy eksportowe z 27 krajami pozwalają na ekspansję firmy Fuji Photo Film na odległe rynki. Po za rynkiem USA produkty firmy trafiały również do Singapuru, Tajlandii, Korei Południowej, Indii, Afryki Południowej, Wenezueli, Meksyku, Hongkongu, Brazylii i na Filipiny.

Po roku 1960 następuje okres tworzenia przedstawicielstw handlowych

koncernu na wszystkich kontynentach. Rozbudowie uległo zaplecze techniczne, produkcyjne oraz oferta asortymentowa. W tym czasie powstają nowoczesne fabryki Yoshidaminami i Fujinomiya w Japonii, oraz fabryki w USA, Brazylii i na kontynencie europejskim (w Tilburgu, Sint Niklaas i Kleve). Natomiast lata osiemdziesiąte i dziewięćdziesiąte to wejście koncernu na rynki Europy wschodniej. Wraz z otwarciem się nowych regionów, wzrasta zapotrzebowanie na nowoczesne urządzenia i materiały z przeznaczeniem na rynek konsumencki. Dla ułatwienia pracy z klientami powstają FotoLaby - czyli urządzenia automatycznie wywołujące filmy i wywołujące również odbitki - gotowe zdjęcia analogowe. Późniejsze linie fotolabów są produkowane pod nazwą Minilab Frontliner

Nowsze filmy owocują znakomitą kolorystyka i odzwierciedleniem barw. Fuji zaoferowało amatorskie filmy kolorowe Fujicolor N50, Fujicolor N64 i Fujicolor N100. Nowoczesność przejawia się w każdej dziedzinie i trafia również do aparatów fotograficznych. Duża popularności amatorskich aparatów kompaktowych powoduje że w ofercie Fuji znalazły się takie modele jak Fujica Compact 35, Fujica Compact S, czy Fujica Rapid S, w której nie trzeba było przewijać filmu po wykonaniu zdjęcia.

Na początku lat 70‑tych Kodak posiadał 90% udziałów w wartym 400 mln USD amerykańskim rynku filmów fotograficznych.

Firma Kodak nadal pozostawała najczęściej wybierana przez niekomercyjnych odbiorców. Ale to firma Fuji na sobie skupiała uwagę profesjonalistów ceniących produkty oferowane przez nią za charakteryzowanie się wyższą czułością na światło i lepszym odwzorowaniem ciepłych barw.

W maju 1964 rozpoczęto produkcję magnetycznych taśm oraz taśm filmowych do urządzeń systemu domowych kamer wideo Rapid-8

opracowanego przez Fuji w kooperacji z 14 producentami, wśród których znalazła się nawet niemiecka Agfa - niestety nie przyjął się na rynku. Jednak w tym samym czasie Kodak zaprezentował system Super8 (kamera, taśma i projektor) również bazujący na 8‑milimetrowej taśmie, lecz nieco różniący się od rozwiązania zaproponowanego przez Fuji. Szybka ekspansja popularności na rynku Systemu Super8 spowodowała wycofanie z oferty i zastąpienie produktów Fuji na nowe, kompatybilne z systemem Kodaka.

Podczas Photokiny w 1976 roku

FUJIFILM zaprezentowało rewolucyjny kolorowy film negatywowy Fujicolor F‑II400 o czułości ISO 400. Filmy Fujicolor F‑II400 od maja 1977 roku były sprzedawane pod nazwą Fujicolor 400. w roku 1978 Fuji wprowadziło do sprzedaży czarno-biały film negatywowy o czułości ISO 400, który sprzedawano pod marką Neopan 400. Co ciekawe, nowa błona charakteryzowała się łagodną ziarnistością i dzięki forsowaniu w procesie wywoływania można było osiągnąć wartości ISO 3200, przy zachowaniu zadowalającej jakości zdjęć. Kolejne wprowadzane na rynek filmy powodowały że konsumenci częściej zaczęli wybierać produkty FujiFilm. Połowa filmów i papierów fotograficznych sprzedawanych w południowo-wschodniej Azji opatrzona była logotypem Fujifilm, a udział firmy na rynku europejskim wynosił 15%, na rynku amerykańskim nadal było to aż 8%. [image=fuji14]

W 1984 roku pierwszej fabryki Fuji w Europie

, która została ulokowana w Holandii. W pogoni za doskonalszymi materiałami światłoczułymi firma Fuji nie spoczywała na laurach. W 50 rocznicę powstania firma FujiFilm zaprezentowała światu błonę Fujicolor HR1600 o zawrotnej jak na tamte czasy czułości ISO 1600. Rok wcześniej powstała pierwsza lustrzanka analogowa z mocowaniem X  Fujica STX‑1N

Powstało wiele ciekawych aparatów do fotografii analogowej skierowanych na rynek cywilny. Wprowadzono ułatwiające zwykłym śmiertelnikom nowe funkcje takie jak w pełni automatycznych aparatach Fujikaoto, w których użytkownik nie musiał zawracać sobie głowy przewijaniem i zwijaniem filmu oraz ustawieniem jego czułości. Dodatkowo aparaty oferowały w pełni automatyczną ekspozycję i elektroniczną migawkę. Jednak okazało się, że to za mało, gdyż bardziej leniwi klienci wciąż musieli borykać się z niezbyt wygodnym ładowaniem filmu. Z myślą o nich opracowano mechanizm DIL (drop-in loading), dzięki któremu ładowanie kasety z filmem było dziecinnie proste, gdyż wystarczyło wsunąć ją z góry do aparatu. Powstaje system Instant/instax dzięki któremu bardzo niecierpliwi miłośnicy fotografii mogli wybierać spośród licznych modeli aparatów do fotografii natychmiastowej. Działający na zasadzie podobnej do systemu polaroid - rejestrujemy obraz na papierze który po kilku sekundach daje nam gotową odbitkę bez potrzeby wywoływania filmu. Zwłaszcza zaprezentowana w 1990 roku Velvia przyczyniła się do zwiększenia popularności materiałów światłoczułych z logo Fuji. Ten barwny film odwracalny do zdjęć w świetle dziennym charakteryzuje się wyjątkowo drobnym ziarnem, doskonałą ostrością i rozdzielczością oraz dużym nasyceniem kolorów, neutralnymi szarościami i niedoścignioną głębią cieni. Właśnie te cechy sprawiły, iż miłośnicy fotografii zapominali o produktach Kodaka i wkładali do swoich aparatów Velvię. W późniejszym okresie do Velvi dołączyła Provia - te dwie klisze zostały użyte przy tworzeniu oprogramowania aparatów cyfrowych do stworzenia profili kolorystycznych. Dzięki tym profilom kolorystyka zdjęć cyfrowych z matryc aparatów FujiFilm daje żywsze i bardziej nasycone kolory z większą rozpiętością tonalną niż w cyfrówkach innych firm.

w 1988 roku FUJI FILM przedstawia pierwszy w pełni konsumencki aparat cyfrowy który zapisywał obrazy na wymiennej karcie pamięci i tym samym rozpoczął epokę fotografii cyfrowej. Ale o tym napiszę później  cdn...

Materiały: FujiFilm Polska Optycznie.pl