GIMP to otwarty i darmowy program, w którym można retuszować zdjęcia, projektować interfejsy, składać fotomontaże, malować i tworzyć na wiele sposobów. Program pozwala pracować z warstwami, zapewnia bogate możliwości dzięki wtyczkom. GIMP jest także jednym z nielicznych programów, które potrafią otworzyć pliki PSD, zapisane przez Photoshopa. Interfejs programu można zatrzymać podzielony na kilka okienek, można też scalić go w jedno okno.
GIMP został wyposażony w narzędzia, które znajdziemy w wielu programach do grafiki rastrowej, jak pędzle, różne narzędzia zaznaczenia, gumka, wypełnienie (jednolity, kolor, gradienty, desenie), powiększenie, klonowanie, wystawianie tekstu, rozmycia, przekształcenia czy dostosowania barw. Dzięki nim można w GIMP-ie tworzyć obrazy od podstaw bądź manipulować już gotowymi. Możliwości programu rozszerzają wtyczki, nad którymi pracuje wielu programistów i hobbystów.
Dzięki możliwości korzystania z własnych typów pędzla można z GIMP-a zrobić naprawdę potężne narzędzie. Na forach i specjalistycznych portalach można znaleźć mnóstwo gotowych pędzli, które pozwolą tworzyć szybciej i osiągnąć nietypowe efekty. Wysoką jakość rysunków zapewnia subpikselowe próbkowanie i wysokiej jakości antyaliasing dostępny dla wszystkich narzędzi do malowania. Lepsze odwzorowanie barw można uzyskać podając programowi ręcznie profile RGB i CMYK, a także profil monitora z dysku. Niestety z tabletami graficznymi na Makach GIMP radzi sobie bardzo kiepsko.
Praca w GIMP-ie odbywa się na warstwach (z możliwością maskowania) i kanałach, co pozwala na niedestruktywną edycję zdjęć i wygodne projektowanie grafiki. Na uwagę zasługuje bogactwo narzędzi zaznaczenia: zaznaczenie odręczne, zaznaczenie z miękką krawędzią, zaznaczenie obiektów pierwszego planu i możliwość wykorzystania krzywych Beziera do wybierania obszaru zaznaczenia. Własne zaznaczenie można również „namalować” narzędziem Quickmask. Kształty można potem modyfikować.
Specyficzne zarządzanie pamięcią przez GIMP-a sprawia, że liczba i rozmiar otwartych plików ograniczona jest jedynie rozmiarem dysku. Podobnym prawom podlega historia wykonanych w projekcie operacji. Niestety GIMP na systemie OS X nie wykorzystuje natywnych bibliotek graficznych, więc interfejs programu będzie mocno odstawał od reszty systemu, nie będą działać gesty na gładziku i wydajność renderowania obrazu pozostawi wiele do życzenia nawet na mocnych Makach.
GIMP w pełni obsługuje kanał alfa obrazu (przezroczystość). Lista formatów plików, które jest w stanie odczytać, jest naprawdę długa. Znajdziemy na niej oczywiście te najpopularniejsze: JPEG, BMP, PNG, XPM, TIFF, GIF, różne formaty ikon, a także pliki zapisane w Photoshopie, z którymi radzi sobie lepiej lub gorzej, oraz import i eksport ścieżek w formacie SVG. Projekty z zachowaniem warstw można zapisywać we własnym formacie GIMP-a – XCF.
Ciekawostką są możliwości GIMP-a w dziedzinie animacji. Pakiet GAP (Gimp Animation Package) zawiera narzędzia do poruszania się po klatkach, umożliwiające rysowanie postaci na wielu klatkach jednocześnie (Onion Skinning). Znalazł się tu także Bluebox, który pozwala na podmianę tła na przestrzeni całego filmu. Klatki animacji umieszczane są na osobnych warstwach.
Kolejną zaletą tego programu jest nieograniczona możliwość rozszerzania za pomocą dodatków i skryptów w językach Python, Perl i Scala. W Sieci znajdziemy kilkaset wtyczek dla GIMP-a, od prostych narzędzi do rysowania strzałek, po takie służące do usuwania szumu ze zdjęć z wykorzystaniem falek. Popularną i wartą uwagi wtyczką jest Resynthesizer, który generuje teksturę na podstawie otaczającego zaznaczenie obrazu, co jest szczególnie przydatne przy retuszu zdjęć (usuwanie elementów ze zdjęcia). W poszukiwaniu różnych dodatków warto udać się na stronę GIMP Plugin Registry.
Masz problem z tym programem?
