Nowy NUC - starcie pierwsze
20.02.2014 | aktual.: 21.02.2014 15:04
Z czym kojarzy Wam się NUC? Z wydajnym komputerem? Z małym komputerem biurowym? Z grającym pudełkiem? A może z jeszcze czymś innym? Ten i kolejne wpisy powinien zweryfikować Wasze (ale również moje) skojarzenia z tym urządzeniem, które dostałem do testów na kilka dni biorąc udział w akcji Przetestuj sprzęt od Intela.
Jednostka, która do mnie dotarła to trzecia generacja Next Unit of Computing oznaczona jako D54250WYK. Po otwarciu przesyłki przywitał mnie znajomy dźwięk, ale o tym nieco później. W środku, znalazłem kolejne pudełka. Jedno, pełniące rolę pozytywki z materiałami reklamowymi, drugie natomiast z samym urządzeniem. Urządzenie, które dotarło do mnie jest oznaczone jako Pre‑Production Engineering Sample. Popularne wśród testerów jednostki ES to wersje testowe, które nie są wprowadzane do sprzedaży. Także spokojnie – NUC, którego maltretowałem na pewno nie trafi do sprzedaży.
Co więc do mnie dotarło? W trzeciej generacji Intel postanowił zainstalować procesor w wersji Core i5. Jednostka, która pracuje u mnie to Core i5‑4250U o częstotliwości pracy 1.9GHz (w trybie TurboCore maksymalnie 2.6GHz) i wyposażony w 3MB pamięci Cache o TDP* wynoszącym 15W. Dwurdzeniowa jednostka ma domyślnie włączoną funkcję Hyped-Threading przez co w systemie widziany jest jako jednostka z 4 logicznymi rdzeniami. Zintegrowany z procesorem układ graficzny to Intel HD Graphics 5000 o maksymalnej częstotliwości taktowania 1GHz z portami wyjść HDMI oraz DisplayPort (w przypadku NUCa pełnowymiarowy DislayPort oraz wersję „mini” złącza HDMI). Główny układ logiczny NUCa wspiera zarówno VT‑x jako i VT‑d oraz sprzętowe szyfrowanie AES. Procesor oczywiście jest na stałe zamontowany w płycie głównej. Posiada ona dwa sloty na pamięć DDR3 SO‑DIMM oraz dwa porty miniPCI-e. Na płycie znajdziemy również pełnowymiarowe złącze SATA oraz złącze zasilania SATA, a także dwu pinowe złącze zasilania. Na płycie znajdziemy zworkę kasującą ustawienia CMOS, piny do podłączenia portów USB 2.0 oraz piny umożliwiające podłączenie przycisków obudowy (do wykorzystania w przypadku zastosowania innej obudowy, gdyż samą płytę z procesorem można również nabyć oddzielnie i wykorzystać we własnym projekcie. Zastosowanie obudowy dedykowanej umożliwia wykorzystanie zewnętrznych portów płyty głównej, a są to:
Z przodu:
- 2x USB 3.0
- 1x ComboJack
Z tyłu:
- 1x złącze zasilania
- 2x USB 3.0
- 1x Ethernet
- 1x DisplayPort
- 1x miniDisplayPort
W tylnej części obudowy znajdują się również dwa otwory umożliwiające cyrkulację powietrza. Na boku obudowy jest również złącze Kensington. Cała boczna część obudowy jest wykonana z aluminium. Górna część obudowy to połyskujący plastik, na którym w jednym z rogów umieszczony jest przycisk zasilania. Tuż nad nim dioda informująca o pracy dysku twardego. W stanie czuwania przycisk podświetlany jest w kolorze zielonym, natomiast po włączeniu kolor zmieniany jest na niebieski.
Oprócz samego komputera w opakowaniu znalazł się oczywiście zasilacz. Mała jednostka zasilająca zapewnia maksymalnie 65W mocy przy napięciu 19V. Dodatkowo w opakowaniu znaleźć można uchwyt umożliwiający montaż komputera z tyłu monitora dzięki uchwytowi VESA.
Takie zamontowanie komputera stwarza dwa, dość poważne problemy - nie mamy możliwości skorzystania z przednich portów USB, a także utrudnione jest włączenie samego komputera. To tyle na początek. W kolejnym wpisie postaram się przedstawić wyniki wydajności NUC'a.
*TDP – stosowane przez obu głównych producentów procesorów (Intel oraz AMD) oznaczenie w obu przypadkach oznacza co innego. W przypadku Intela wartość podana jako TDP to moc, którą procesor pobiera w przypadku obciążenia komercyjnymi dostępnymi aplikacjami. W rzeczywistości oznacza to, że wartość ta w krytycznych momentach może być przekroczona. W przypadku AMD podawana jest wartość maksymalna jaką procesor mógłby pobrać przy stuprocentowym obciążeniu.