NFC dla początkujących

Skoro to czytasz, to domyślam się, że jesteś nieobeznany w temacie w NFC, albo chcesz dowiedzieć się czegoś więcej na temat tej technologii. Niezależnie do której grupy należysz to dobrze trafiłeś, ponieważ postaram się przybliżyć czym jest NFC i jak korzystać z jego dobrodziejstw. W tekście tym podejmę próbę omówienia tej technologii w sposób prosty, tak aby technologia ta nie była już obca nawet dla laików. Mam nadzieję, że po zapoznaniu się z tekstem, NFC w Twoim smartfonie nareszcie ożyje.

Od dnia, w którym ‘odkryłem’ NFC minęło sporo czasu. Początkowo technologię tę traktowałem jako ciekawostkę, nie widząc realnych korzyści z jej stosowania i wykorzystywania. Dziś jest całkowicie inaczej. NFC towarzyszy mi codziennie i niemalże wszędzie. Tagi NFC, czyli niewielkie czipy z zakodowaną akcją, mam porozmieszczane przy łóżku, w różnych pomieszczeniach w domu, w samochodzie, w pracy itp. We wpisie tym postaram się przybliżyć różne zagadnienia związane z NFC (Near Field Communication – pol.: komunikacja bliskiego zasięgu) i pokazać jak ta technologia może usprawnić i ułatwić wiele czynności, sprawiając, że nasza codzienna rutyna (i nie tylko) będzie przyjemniejsza i bardziej efektywna.

Trochę historii

NFC swoje korzenie ma w komunikacji radiowej i RFID, czyli technice, która za pomocą fal radiowych umożliwia przesyłanie danych i jednoczesne zasilanie elektronicznego układu. Widać więc, że NFC nie jest czymś zupełnie nowym. Bazuje ono na znanych wcześniej rozwiązaniach, które w pewien sposób zostały ‘otulone’ wsparciem różnych firm. To właśnie w 2004 roku takie firmy jak Nokia, Sony i Philips rozpoczęły pracę nad technologią, która byłaby w stanie wykonywać pewne czynności czy zadania przy pomocy instrukcji zawartych w tagach, bez potrzeby parowania urządzeń. Aby ujednolicić i ustandaryzować specyfikację, powołany został specjalny instytut nazwany NFC Forum. Od tego czasu wiele nowych firm dołączyło się, a sama technologia ewoluowała. Delikatnym dopełnieniem tej krótkiej historii niech będzie poniższa infografika.

Near Field Communication

Mówiąc bardzo prosto NFC wykorzystuje się do współdzielenia różnych danych pomiędzy urządzeniami wyposażonymi w czipy obsługujące komunikację bliskiego zasięgu. Generalnie wyróżnia się trzy sposoby pracy NFC.

Pierwszym z nich jest: peer to peer. W trybie tym możliwe jest udostępnianie niewielkich danych takich jak np. informacje tekstowe, adresy URL do witryny, a także wideo na YT, obrazki, zdjęcia. Możliwe jest to ponieważ taki tryb pracy umożliwia inicjowanie łączności Bluetooth.

Drugim sposobem pracy jest: odczyt-zapis. W tym przypadku możemy zaprogramować tag w taki sposób, aby ‘czytnik’ wykonał zawarte w tagu instrukcje, czyli na przykład smartfon włączył bądź wyłączył łączność Wi‑Fi. Tak naprawdę poprawniej byłoby mówić o sposobie działania odczytu, ponieważ instrukcje/dane są tylko odczytywane (nie ma ingerencji w dane na tagu), nie mniej tagi można przeprogramowywać i zapisywać na nich informacje na nowo, dlatego też wolę mówić o trybie odczytu i zapisu, gdyż jest to bardziej pomocne w zobrazowaniu tego sposobu pracy.

Ostatnim sposobem pracy jest emulacja karty. W tym przypadku urządzenie z czipem NFC jest wykorzystywane np. do płatności. Możliwe jest to dzięki takim implementacjom jak Google Wallet, Apple Pay itp.

Przy komunikacji wykorzystuje się magnetyczną indukcję pętli anten. Komunikacja ta odbywa się na dostępnych i nieobjętych licencjami częstotliwościach radiowych (13,56MHz) pasma ISM, które początkowo było przeznaczone dla zastosowań przemysłowych, naukowych i medycznych.

Taki sposób komunikacji sprawia, że wyróżnia się dwa tryby pracy NFC. Pierwszym jest tryb pasywny, w którym to urządzenie inicjujące (np. smartfon) wytwarza pole elektromagnetyczne, które zasila jednocześnie urządzenie docelowe (np. tag). Drugim trybem jest tryb aktywny (pół aktywny). Mamy z nim do czynienia wtedy, kiedy oba urządzenia (inicjujące i docelowe) są w stanie generować sygnał (np. dwa smartfony). W czasie gdy jedno z urządzeń oczekuje na dane, jego pole elektromagnetyczne jest wyłączone (następuje przełączenie w tryb pasywny).

NFC a Bluetooth

Skoro mowa jest o bezprzewodowej wymianie danych na niewielkich odległościach to pierwszym skojarzeniem jest technologia Bluetooth. I jest to skojarzenie jak najbardziej prawidłowe, ponieważ również ta technologia jest oparta na komunikacji bliskiego zasięgu. Jest kilka podobieństw. Obie technologie są bezprzewodowymi, wymagają specjalnego sprzętu i wykorzystywane są do wymiany danych. Może się zatem pojawić pytanie po co NFC skoro mamy Bluetooth. Jednak jest również kilka różnic pomiędzy Bluetooth a NFC, które sprawiają, że w praktyce te dwie technologie mogą (i powinny) obok siebie istnieć. Generalnie NFC jest wykorzystywane do wymiany danych o krótkich połączeniach czasowych, gdy dwa obiekty są blisko siebie. Dzieje się tak ponieważ NFC nie wymaga parowania urządzeń, tak jak jest to w przypadku Bluetooth. Z kolei Bluetooth jest preferowany przy dłuższych wymianach danych.

Może pojawić się pytanie co jest lepsze. NFC czy Bluetooth? Wg mnie jest to pytanie nieprawidłowe. NFC nie jest lepsze niż Bluetooth, tak samo jak Bluetooth nie jest lepsze niż NFC. Są to technologie różne, o podobnych możliwościach. Obie mają zalety jak i wady w zależności od warunków/sytuacji/potrzeb. Prosty przykład. Jeśli chcę udostępnić komuś zdjęcie, zrobię to przy pomocy Bluetooth, natomiast jeśli będę chciał udostępnić komuś link, bądź kontakt/wizytówkę wybiorę NFC. W tym miejscu pozwolę sobie na dodatkową uwagę. Ktoś może powiedzieć, że przecież promowane jest wysyłanie zdjęć, obrazków, piosenek, czy generalnie plików przy pomocy NFC. Owszem ale przeważnie jest to wariacja Android Beam, gdzie tak naprawdę NFC jest wykorzystywane do uruchomienia Bluetooth na obu urządzeniach, natychmiastowego ich parowania, i wyłączenia Bluetooth po zakończeniu transferu.

W tym miejscu przejdę do zalet NFC.

• NFC wymaga o wiele mniej energii, bądź nawet jej nie wymaga do jego wykorzystania, w porównaniu do Bluetooth. Tagi NFC są pasywnymi tagami RFID. Oznacza to, że pobierają energię od innego źródła (np. smartfonu).

• NFC jest szybsze niż Bluetooth. Nie mam na myśli szybkości transferów danych, a brak konieczności parowania (łączenia) urządzeń. Jedyne co trzeba zrobić to zbliżyć (dotknąć) ze sobą dwa urządzenia i gotowe.

• NFC może być wykorzystywane do płatności. Płatności zbliżeniowe przy użyciu technologii NFC stają się coraz popularniejsze. Różne wariacje takich rozwiązań oferują firmy, natomiast widać, że dąży się w kierunku wirtualnego portfela (Google Wallet, Apple Pay), które gdy tylko zostaną udostępnione globalnie, mocno spopularyzują płatności zbliżeniowe z wykorzystaniem smartfonów.

• NFC jest bardziej anonimowe. Żadne dane nie są zbierane podczas połączenia NFC, w przeciwieństwie do Bluetooth, gdzie urządzenia mają swoje nazwy.

• NFC pozwala na korzystanie z tagów. Tak ja wspomniałem o tym kilka razy w tekście, na tagach, które nie wymagają zasilania, możemy przechowywać różne, informacje, dane, czy instrukcje, co pozwala na kreatywne wykorzystanie wbudowanego czipu NFC w urządzeniu (np. smartfonie).

• NFC pozwala na pominięcie często nużącego parowania urządzeń. Coraz więcej akcesoriów Bluetooth (głośniki bezprzewodowe, słuchawki, kina domowe) wyposażonych jest w moduły NFC, po to, aby przy pomocy zwykłego zetknięcia natychmiastowo sparować urządzenia Bluetooth.

Bezpieczeństwo NFC

Może pojawić się pytanie czy technologia NFC jest bezpieczna. Pytanie jest słuszne, ponieważ mamy do czynienia z technologią radiową, która jest podatna na ‘podsłuchiwanie’. Dodam tylko, że rozważam ogólnie o NFC, a w szczególności o zastosowaniu tagów NFC, dlatego nie podejmuję próby pisania o bezpieczeństwie płatności zbliżeniowych. Zatem sama technologia NFC jest bezpieczna. Spójrzmy na tagi. Istnieją sobie one wokoło jako pasywne naklejki czy breloczki, co oznacza, że nie mają własnego zasilania. Aby je zasilić należy przyłożyć je na bardzo niewielką odległość (w praktyce około 1‑2cm) aby je zainicjować. Oznacza to, że ktoś o nieczystych intencjach musiałby się zbliżyć do nas nieprzyjemnie blisko, naruszając naszą strefę komfortu. Dodatkowo, domyślnie (bez ingerencji w oprogramowanie urządzenia), NFC działa tylko wtedy kiedy nasz smartfon jest odblokowany. Zazwyczaj odblokowany sprzęt mamy przed oczami, więc po raz kolejny jakakolwiek próba podsunięcia nam tagu ze ‘złośliwymi’ instrukcjami jest niemalże niemożliwa. Warto też dodać, że dla zwiększenia poziomu bezpieczeństwa wymagany jest sprzętowy moduł Secure Element SE, który jest swego rodzaju bezpieczną pamięcią i bezpiecznym środowiskiem wykonywania. Może on być wbudowany w telefon, na karcie SIM, czy też na zewnętrznej karcie SD. Widać zatem, że sama technologia jest względnie bezpieczna. Jednak jak to czasami bywa, najsłabszym ogniwem okazuje się człowiek. I tak też może być w tym przypadku. Źle dobrany/zaprogramowany tag pozwoli na jego ponowne nadpisanie, a ingerencje w oprogramowanie smartfona pozwolą na aktywność NFC nawet podczas zablokowanego (a nawet całkowicie wygaszonego) ekranu.

Tagi NFC

Tagi NFC są to niewielkie czipy, z którymi mogą łączyć się urządzenia wspierające opisywaną technologię. Mogą one mieć różne postaci. Mogą być naklejką bądź breloczkiem. Sprawia to, że otagować można praktycznie wszystko dokoła – produkty, plakaty, książki, przedmioty czy punkty informacyjne. Dobierając odpowiedni tag należy się jednak zastanowić nad jego przeznaczeniem. Tagi NFC są dostępne w różnych rozmiarach i kształtach. Niektóre z nich mogą posiadać tylko 48kb pamięci, a inne nawet 1Mb. Jedne są wielokrotnego zapisu/użytku, podczas gdy inne nie. Ważne jest aby tag NFC dobrać odpowiednio do przeznaczonego mu zadania.

Generalnie wyróżnia się 4 rodzaje tagów różniących się pojemnością i formatem. Tagi typu 1 i 2 są oparte na normie ISO 134443A. Są to tagi do odczytu (z możliwością formatowania), o niewielkiej szybkości wynoszącej 106kb/s. Są to dość tanie i standardowe rozwiązania, dobrze nadające się w przypadku zużywalnych zastosowań (np. plakaty). Tag typu 3 jest oparty na systemie Sony FeliCa (ISO 18092). Prędkość przesyłania danych w tym przypadku jest wyższa i wynosi do 424kb/s. Tagi te mają możliwość konfiguracji przed uruchomieniem w jakim trybie mają pracować (odczyt/zapis). Jest to rozwiązanie droższe, ale nadające się do bardziej zaawansowanych zastosowań. Tagi typu 4 są wypadkową tagów typu 1 i 3. Oparte na ISO 14443A, jednak posiadają większa ilość pamięci i wyższą szybkość transferu. Możliwe jest również skonfigurowanie takiego tagu tak, aby pozwolił tylko na jednokrotny zapis informacji, podobnie jak w tagach typu 3.

W tym miejscu zostawię jednak ten techniczny bełkot w spokoju i skupię się przez chwilę na wyborze odpowiednich tagów. Może pojawić się bowiem kwestia zgodności z Mifare Classic 1K. Są to klasyczne, bardzo popularne tagi ze względu na niską cenę i dużą pojemność wynoszącą 1kB (po sformatowaniu 768 bajtów). Niestety nie wszystkie urządzenia są z nim kompatybilne. Aby wymienić kilka z nich posłużę się takimi przykładami: Nexus 4, Nexus 5, Galaxy S4, Galaxy S5. Jest to kilka przykładów, ale pokazują, że nawet popularne smartfony nie zawsze są kompatybilne z popularnymi rozwiązaniami. Stało się tak, ponieważ NXP (jedna z największych firm zajmujących się rozwiązaniami NFC) aby stworzyć bardzo tanie i pojemne pasywne tagi NFC, nie dostosowała się do wytycznych NFC Forum. Efektem tego jest właśnie brak kompatybilności z niektórymi urządzeniami. Zatem jaki tag kupić? Dowolny, który w pełni spełnia wytyczne NFC Forum. Pewne będzie wtedy, że zadziała on z dowolnym urządzeniem wyposażonym w moduł NFC. Można zatem rozglądać się za Mifare Ultralight bądź NTAG203/NTAG216 i nie martwić się o kompatybilność. Jeśli zainteresujesz się, którymś z tych tagów jedyne na co musisz zwrócić uwagę to cena, kształt bądź forma tagu.

Programowanie tagów

Niech słowo programowanie Cię nie przerazi. Aby tag NFC mógł działać wcale nie trzeba pisać tysięcy linii kodu. Specjalne aplikacje w znaczącym stopniu ułatwiają dostosowanie tagu do naszych potrzeb. Aby móc przystąpić do przygotowania własnego pasywnego tagu będzie potrzebne: tag NFC (polecam NTAG216), smartfon obsługujący NFC i odpowiednia aplikacja, umożliwiająca programowanie tagów. Na przykładzie właśnie taga NTAG216 smartfona Nexus 5 z systemem Android i aplikacji Trigger pokażę jak prosto można stworzyć tag z trybem nocnym. Inną z takich aplikacji jest NFC Tool, które pokazuje również informację o tagu, z której jak widać dysponuję tagiem typu 2 NTAG216.

Mogę na nim zapisać różnorakie dane, wykonać różne operacje z tagiem czy też dodać zadania. Niech przykładowy tag z trybem nocnym wyłącza Wi‑Fi, Bluetooth, wycisza powiadomienia i ustawia alarm na godzinę 6.00.

Po uruchomieniu Triggera przy pomocy plusika tworzymy nowe zadanie. Dodajemy wyzwalacz i wybieramy NFC. W tym miejscu możemy dodać ograniczenia takie jak dni tygodnia, przedział czasowy, połączenia Wi‑Fi czy Bluetooth, które uniemożliwią wykonanie akcji zawartych na tagu.

Następnie przechodzimy do zadań. Wybieramy interesujące nas kategorie. W przypadku testowego nocnego taga będzie to Wł/Wył. WiFi, Wł./Wył. Bluetooth, Profil dźwięku i Utwórz Alarm. Po zaznaczeniu tych opcji, przechodzimy dalej. Następnie możemy skonfigurować działania i tak dezaktywujemy Wi‑Fi i Bluetooth, ustawiamy profil na cichy i godzinę alarmu na 6.00. Po dodaniu do zadania, możemy przypisać własną nazwę, bądź dodać kolejne zadanie. W tym przypadku nic więcej nie jest potrzebne więc można kontynuować.

Kolejnym etapem jest możliwość wykorzystania trybu przełącznika, który co drugie zeskanowanie taga będzie wykonywał inne czynności (switch). W przykładowym tagu nie jest to potrzebne więc można przejść dalej bez żadnych modyfikacji tych ustawień. Ostatnim etapem jest zeskanowanie taga i gotowe.

Od tej chwili nasz tag ma w sobie zapisane instrukcje do wywołania trybu nocnego. A efektem jego zeskanowania jest poniżej widoczne działanie (po lewej przed zeskanowaniem, po prawej po zeskanowaniu).

Jak widać cały proces nie jest absolutnie skomplikowany. Dlatego też z przygotowaniem tagów nie powinien mieć problemu nikt, kto umie obsługiwać smartfon i wie do czego on służy i jakie ma możliwości.

Kreatywne sposoby wykorzystywania NFC

Skoro zatem już wiesz czym jest technologia NFC, co to są tagi NFC i jak się nimi posługiwać i je programować nie pozostaje mi nic innego jak podsunąć Ci kilka ciekawych zastosowań. Większość osób myśli, że tagi NFC są przeznaczone do drobnych czynności jak zmiana profilu telefonu. Owszem tak jest, ale nie tylko. Tak naprawdę dużym ograniczeniem jest nasza wyobraźnia. Swoją drogą to warto też pomyśleć ile tych drobnych czynności jest i ile z nich wykonujemy codziennie. Poniżej przedstawiam Ci zbiór ciekawych pomysłów.

• Wejście do domu. Tag umieszczony w pobliżu drzwi wejściowych pozwoli na przykład na włączenie Wi-Fi, wyłączenie Bluetooth i danych mobilnych. Odpowiednio zaprogramowany przy ponownej próbie zeskanowania tagu odwróci poprzednie czynności.

• W samochodzie. Jeśli posiadasz zestaw głośnomówiący, lub po prostu Twój sprzęt grający w samochodzie komunikuje się za pomocą Bluetooth z telefonem, umieść tag w aucie. Pozwoli on na połączenie się smartfona ze sprzętem w aucie, ewentualne odpalenie nawigacji i włączenie modułu GPS, czy uruchomienie ulubionej playlisty.

• Podczas treningu. Tag umieszczony na torbie/plecaku pozwoli na uruchomienie trybu samolotowego i uruchomienie ulubionej muzyki ‘treningowej’. Wszystko po to aby w pełni skupić się na treningu.

• Na stoliku nocnym. Tag ten może obniżyć poziom dźwięków, ustawić alarm, ewentualnie uruchomić tryb samolotowy, uruchomić zegar w trybie nocnym. A dla osób, które mają problem z porannym wstawaniem, możliwe jest wyłączanie alarmu przy pomocy puzzli NFC (aplikacja Puzzle Alarm Clock).

• Zdalne uruchamianie komputera. Wchodząc do domu możesz zeskanować tag, który da sygnał by komputer się uruchomił (via wake on LAN). Zanim zdążysz dojść do odpowiedniego pomieszczenia, komputer już będzie czekał w gotowości.

• Przy kluczykach. Breloczek przy kluczykach może pozwolić oszczędzić baterię, wyłączając Wi-Fi, Bluetooth. Może też podnieść poziom głośności, tak aby będąc w ruchu, poza domem, nie przegapić żadnego powiadomienia.

• Na laptopie/tablecie. Odpowiednio przygotowana naklejka, pozwoli na uruchomienie w telefonie mobilnego hotspotu, tak abyś miał szybko dostęp do Internetu na laptopie/tablecie.

• W pracy. Tag w miejscu pracy pozwoli na połączenie się z firmową siecią Wi-Fi, wyciszy dźwięki. Może również uruchomić aplikację z listą zadań na dziś.

• W kuchni. Jeśli zdarza Ci się czasem coś gotować, to wiesz, że czas gotowania różnych rzeczy jest ważny. Dwa, trzy tagi w książce kucharskiej, czy gdzieś w kuchni, pozwolą na szybkie ustawienie minutnika. Wszystko po to aby Twój makaron nie był rozgotowany.

• W portfelu na wizytówce. Nie nakłaniam do posiadania wizytówek z tagami NFC, choć jest to bardzo fajna sprawa. Nie mniej polecam posiadanie, przynajmniej jednej z odpowiednią naklejką, na której będzie nasza wizytówka zapisana w postaci gotowej, do zaimportowania do kontaktów w smartfonie. W momencie kiedy na jakimś spotkaniu wszystkie nasze wizytówki rozdamy, zawsze będziemy kogoś mogli zaprosić do zeskanowania tak przygotowanej wizytówki, by wszelkie nasze dane znalazły się u drugiej osoby.

• Do nadawania dostępu Wi-Fi. Jeśli posiadasz w domu sieć Wi-Fi zabezpieczoną hasłem i często masz gości w domu, to możesz sobie usprawnić udostępnianie tej sieci znajomym. Zamiast podawania hasła, prościej i szybciej jest podsunąć znajomym odpowiedni tag, który połączy ich smartfony z naszą siecią bezprzewodową.

• W księgarni. Tag znajdujący się na okładce, czy półce pozwoli na szybkie zapoznanie się z recenzjami książki, autorem, czy jego twórczością.

• W sklepie. Analogicznie do księgarni, tag taki może wyświetlić pełną specyfikację produktu.

• W muzeach. Tagi umieszczone przy eksponatach, mogą dostarczyć ich szerszy opis.

• Na przystankach, w komunikacji miejskiej. Tag ten może wyświetlić na pełny rozkład jazdy i ceny biletów.

• Na plakatach reklamowych. Tag umieszczony na plakacie reklamującym film, może wyświetlić nam jego recenzje i opis, a także rozpocząć proces zakupu biletu, tak aby ominąć kolejki w kinie.

• Na punktach informacyjnych. Przydatne dla podróżnych, którzy po zeskanowaniu taga, dostaną np. informację o planie miasta.

• Do wymiany danych kontaktowych. Zwykłe zetknięcie się dwóch telefonów pozwoli na przesłanie wirtualnej wizytówki.

• Portale społecznościowe. Odpowiednio zaprogramowany tag umożliwi zameldowanie się w Foursquare, polubienie jakiegoś konkretnego profilu na Facebook, bądź śledzenie konkretnego konta w serwisie Twitter. Ciekawe rozwiązanie do promowania różnych rzeczy.

• Do drukowania. Coraz więcej drukarek obsługuje NFC. Nic nie stoi więc na przeszkodzie aby wprost ze smartfonu wydrukować interesujące nas informacje za pomocą odpowiedniego dotyku.

• W pracy/biurze do drukowania. Zdarza się, że kopiarki wyposażone są w czytnik kart zbliżeniowych. Drukowanie na nich możliwe jest tylko dla osób mających nadane uprawnienia i dodatkowo po uprzednim zeskanowaniu naszej legitymacji pracowniczej. O ile legitymację taką nie zawsze w pracy nosimy ze sobą, to telefon przeważnie tak. Dlatego można zeskanować swoja legitymację smartfonem, po to, aby następnym razem móc drukować przykładając do kopiarki telefon.

• Do ‘alarmowych’ SMS/połączeń. Jeśli np. Twoje dziecko nie potrafi jeszcze obsługiwać sprawnie telefonu, możesz spreparować odpowiedni tag, który sprawi, że smarfton automatycznie wyślę zadaną wiadomość, albo nawiąże połączenie. Jedyne co musisz, to nauczyć dziecko przyłożenia telefonu do tagu.

• Do uporządkowania/organizowania ‘śmieci’. Jeśli masz dużo pudełek z różnymi rzeczami w domu, możesz na każdym z nich nakleić odpowiedni tag, który będzie w sobie przechowywał informacje o zawartości pudełek.

• Do płatności. Możesz płacić zbliżeniowo przy pomocy NFC w sklepie, za parking, w komunikacji.

• Do odblokowywania smartfona. Odpowiedni tag, pozwoli na odblokowanie ekranu urządzenia, bez podawania hasła. Możesz zatem niczym Jedi za pomocą palca (NFC Ring) kontrolować swoje urządzenie.

• Do uruchamiania zadań z takich aplikacji jak Tasker/Llama. Jeśli korzystasz z takich aplikacji do automatyzacji czynności, to wiesz, że czasami, samo Wi-Fi SSID nie jest wystarczające aby rozróżnić kuchnię od sypialni. Dlatego tagi mogą być pomocne do usprawnienia działania tych aplikacji.

• Do odblokowywania wirtualnego sejfu haseł. Jeśli korzystasz z takich rozwiązań jak np. Keepass i posiadasz skomplikowane hasło do odblokowania bazy haseł, to możesz podeprzeć się tagiem NFC, na którym będziesz miał takie hasło. Możliwe jest bowiem odblokowywanie bazy haseł przy pomocy odpowiednich tagów.

• Przy pralce. Możesz nakleić na pralce tag, który ustawia timer i przypomni, że pranie zostało ukończone, a rzeczy należy wyciągnąć i wysuszyć.

• Do otwierania drzwi. Popularne w wielu hotelach karty do drzwi można zastąpić w wielu przypadkach smartfonem.

• Do gier i zabaw. Np. w geocachingu dodatkowe pomocne informacje mogą być umieszczone w tagach NFC.

To by było na tyle. A Ty co ciekawego mi jeszcze podsuniesz? Jestem pewny, że i Ty wpadłeś na jakiś ciekawy pomysł, więc śmiało. Podziel się nim z wszystkimi. Mam nadzieję, że tekst ten choć w minimalny sposób wyjaśnił czym jest NFC i jak korzystać z jego dobrodziejstw. Tak jak wspomniałem we wstępie. Początkowo byłem obojętny wobec tej technologii, z czasem prostota i wygoda jaką oferuje NFC wchłonęła mnie całego. Dziś traktuję to jako coś normalnego i ciężko byłoby mi powrócić do starych nawyków. Dlatego zachęcam do bliższego, faktycznego zapoznania się z tagami NFC w praktyce, a może i Ty, z czasem, staniesz się fanem tej technologii.

P.S. iPhonowcy, czekam na długie i rzetelne wyjaśnienia, dlaczego NFC jest jednak zbędne i beznadziejne ;P