Newton - część III - Powstaje Newton Inc.

W kwietniu 1997 roku zakończono produkcję Newton MessagePad 130, a jego miejsce miał zająć zupełnie nowy MessagePad 2000, z nową obudową i zupełnie nowym wnętrzem.

Newton MessagePad 2000

MessagePad 2000 był już bardziej dojrzałym urządzeniem niż seria 1x0. Wyposażono go w nowy, szybszy procesor StrongARM 110, większą ilość pamięci RAM, większe możliwości rozbudowy i zdecydowanie lepszy wyświetlacz. Zwiększenie mocy procesora miało także bardzo wymierny wpływ na główną funkcję Newtona, czyli rozpoznawanie pisma odręcznego.

Dane techniczne

• Procesor: StrongARM 110 taktowany 162 MHz
• ROM: 8 MB
• RAM: 5 MB (pamięć podzielona 1 MB dla systemu i 4 MB do przechowywania danych)
• Ekran: 480x320 w 16 odcieniach szarości 100 dpi
• Złącza: 2 złącza PCMCIA II, opcjonalnie modem wewnętrzny 28.8 k, port Newton InterConnect do którego można było podiąć drukarkę, klawiaturę lub inne, bardziej specjalizowane urządzenia, port podczerwieni.
• Ważył 0,64 kg i miał wymiary 21,8 x 11,9 x 2,8 cm

Newton był zasilany 4 bateriami AA lub akumulatorkiem NiMH, które umożliwiały od 12 do 36 godzin ciągłej pracy. Sprzedawano go w cenie 950 USD.

Bardzo dobrym rozwiązaniem okazało się umieszczenie 2 złącz na kart PCMCIA. Można było używać tam kart pamięci, pełniących funkcje dysku Flash, modemów czy kart do Wi‑Fi (karta Orinoco). Kolejną nowością była możliwość obrotu ekranu w pionie i w poziomie. Tej funkcji brakowało poprzednim modelom Newtona. MessagePad nie miał jednak dobrze dziś znanej funkcji autorotacji ekranu.

MessagePad 2000 był reklamowany przez Apple jako urządzenie typowo biznesowe, dlatego też w celu ułatwienia pracy, można było do niego podpiąć całkiem wygodną klawiaturę a cały zestaw dawał namiastkę przenośnego komputera.

Port Newton Interconnect był dosyć ciekawym rozwiązaniem. Stwierdzono, iż port serial, dostępny w poprzednich newtonach znajduje zastosowanie tylko z drukarkami i stanowi pewnego rodzaju ograniczenie możliwości użycia urządzenia. Newton Interconnect miał likwidować tę wadę, dzięki czemu można było do niego podpiąć nie tylko drukarkę czy klawiaturę, ale także inne urządzenie produkowane przez zewnętrznych producentów. We Francji były bliżej nieznane mi urządzenia medyczne do diagnozy, obsługiwane właśnie przy pomocy Newtona MessagePad 2000. Niestety nie udało mi się nic więcej ustalić.

Zdjęcia z iFix.com

MessagePad 2000 pracował pod kontrolą Newton OS 2.1. W wersji Newton OS 2.1 bardzo usprawniono funkcję rozpoznawania pisma ręcznego, którego skuteczność podczas testu wynosiła już około 95%. MessagePad 2000 miał możliwość nauczenia się dodatkowo 93000 słów. MessagPad 2000 miał także dołączony pakiet Newton Works umożliwiający edycję, odczyt i zapis dokumentów Worda i Excela. Nie obsługiwał on jednak funkcji makro.

W lutym 1996 roku prezesem Apple został Gil Amelio, tradycyjnie już z trudną misją ratowania Apple przed upadkiem.

Pierwszy kwartał obrotowy 1996 roku (u Apple pierwszy kwartał to wrzesień-grudzień) kończy stratami 740 mln USD. Amelio dokonuje reorganizacji firmy, dzieląc ja na poszczególne działy, które indywidualnie rozliczane są w zakresie zysków i strat. Taka reorganizacja przynosi efekty i kolejne kwartały przynoszą coraz mniejsze straty.

Newton Inc.

Dział dotychczas zajmujący się projektem Newton zostaje wyłączony ze struktury firmy Apple i 22 maja 1997 r. przekształcony w firmę córkę Newton Inc.

Na czele Newton Inc. stanął dotychczasowy wiceprezes grupy Newtona Sandy Benett. Newton Inc miał skupić się na tworzeniu urządzeń przeznaczonych głównie na rynek korporacyjny, medyczny i edukacyjny.

Dystrybucją produktów Newton Inc zajmowało się nadal Apple.

W listopadzie 1996 roku na rynku pojawia się pierwszy produkt Newton Inc.

Newton MessagePad 2100

Różnice w stosunku do poprzednika są minimalne. Zwiększono pamięć RAM do 8 MB (4 MB dla systemu i 4 MB pamięci na dane). MesssagePad 2100 miał logo Apple i logo Newton Inc.

eMate 300

To zupełnie nowy Newton przeznaczony na rynek edukacji. Miał opanować szkoły i stać się "najlepszym przyjacielem" uczniów. Apple założyło sobie dosyć ciekawy plan, który zakładał, iż każdy uczeń będzie mieć tani, lekki i przenośny komputer, umożliwiający mu komunikację z innym komputerem, pracę w internecie, a także możliwość pracy z dokumentami MS Office (dokładnie rok temu, nasze Ministerstwo Edukacji miało podobny plan z tabletami...). Prace nad eMate rozpoczęto w 1996 roku i w tym samym roku powstał pierwszy działający projekt przedprodukcyjny.

Gdy naniesiono niezbędne poprawki, pojawił się eMate w prototypowej obudowie przeźroczystej, stylistyką dobrze znaną z późniejszego iMaca. eMate 300 projektował Thomas-Meyerhoffer (niektóre źródła wspominają o Jonathanie Ive).

Thomas Meyerhoffer

Ostatecznie 7 marca 1997 roku do sprzedaży trafił eMate 300, PDA przeznaczony dla szkół i uczniów.

eMate było połączeniem Newtona z klawiaturą w zgrabnej obudowie która... stanowiła chyba pierwowzór przyszłego iBooka Clamshell. Dołączenie na stałe klawiatury niwelowało ewentualny problem rozpoznawania pisma odręcznego, które uczniom w szkole było raczej mało przydatne. eMate 300 nadal miał ekran dotykowy i umożliwiał dokonywanie notatek prz pomocy rysika, jednak było to chyba mało wygodne. Rysik pełnił raczej funkcję urządzenia wskazującego i narzędzia do rysowania.

eMate wyposażono w procesor ARM 710a, który był zaledwie 2 razy szybszy niż ARM 610, użyty w MessagePad serii 100, jednak był wolniejszy niż ten, zastosowany w MessagePad 2000 i MessagePad 2100.

Dane techniczne

Procesor: ARM 710 taktowany 25 MHz ROM: 8 MB RAM: 3 MB (1 MB dla systemu i 2 MB na dane) Ekran: 480x320 w 16 odcieniach szarości 100 dpi Złącza: PCMCIA II/III, Newton InterConnect i port podczerwieni. Ważył 1.81 kg

eMate pracował po kontrolą Newton OS 2.1 i wyceniono go na 799 USD.

eMate 300 nie odniósł spodziewanego sukcesu w szkolnictwie, jednak dokonał istotnej rzeczy. Apple pokazało plan komputeryzacji szkół, który został uwzględniony w programie "One Laptop Per Child" prawie 10 lat później. Urządzeniu zarzucano, że wygląda zbyt zabawkowe, ale ono właśnie było tworzone dla dzieci. Istniały nawet kolorowe prototypy kolejnych edycji.

Co ciekawe, eMate 300 kupiła Policja na Florydzie, jako komputery do radiowozów. Pomimo oczekiwań rynku, by eMate 300 trafiło do normalnej, poza edukacyjnej dystrybucji, Apple nigdy nie umieściło go na rynku konsumenckim, co wydaje się dziś dużym błędem. eMate 300 miał świetne opinie w branżowej prasie, użytkownicy oczekiwali także mniej kolorowych wersji przeznaczonych na rynek biznesowy.

W lutym 1998 roku zakończono produkcję eMate 300.

Czwarta i zarazem ostatnia część już za tydzień....