Test serwerów dedykowanych w Homecloud

Wraz z 4lpha, dzięki uprzejmości firmy home.pl mieliśmy okazję przetestować ich serwery dedykowane i przygotować benchmark tych serwerów wraz z testem nowego panelu do zarządzania nimi, o którym wspominałem już w tym wpisie.

Homecloud to jedna z marek szczecińskiej firmy home.pl, powstała jakiś czas po wprowadzeniu do oferty serwerów VPS. Oprócz serwerów VPS, Homecloud udostępnia też serwery dedykowane i zajmuje się sprzedażą domen. Całość usług świadczona jest na zmodyfikowanej platformie Parallels Operation Automation oraz Parallels Business Automation. Homecloud przygotowało też własną aplikację do zarządzania serwerami dedykowanymi, dostępną z CP Panelu Klienta. Ale o samym panelu później.

Serwery VPS udostępniane są na klastrach złożonych z serwerów HP Blade Server BL465C i bazują na platformie Parallels Virtuozzo.

Serwery dedykowane EASY LINE to natomiast platforma Supermicro MicroCloud. Są to serwery kasetowe. W jednym chasis znajduje się do 24 kaset. Chasis zapewnia redundantne, współdzielone przez każdy moduł zasilanie. W przypadku awarii jednego zasilacza, wszystkie serwery w chasis przełączane są na ten drugi. Wspólne jest również chłodzenie. Pozwala to zmniejszyć koszty poszczególnych serwerów/kart przy jednoczesnym zapewnieniu redundantnych zasobów.

Powyżej filmik z montażu serwerów Supermicro w serwerowni Homecloud.

W ofercie homecloud znajdują się serwery pierwszej oraz drugiej generacji. Druga generacja, poza różnicami w specyfikacji, zarządzana jest przez wspomniany już nowy panel który umożliwia między innymi:

• Uruchomienie serwera z obrazu ISO dostępnego po HTTP lub dystrybucji z listy - wystarczy podać w odpowiednim miejscu link lub wybrać nazwę systemu, a następnie zrestartować serwer;
• Wykupywanie dodatkowych adresów IP i przełączanie ich między serwerami za pomocą jedynie kilku kliknięć;
• Instalację systemu operacyjnego przy pomocy wygodnego kreatora, w którym ustalamy wszystkie dane typu schemat partycji, rodzaj RAID-u (0, 1 lub wyłączony) itp.;
• Uruchamianie serwera z dystrybucji ratunkowej;
• Dostęp do konsoli KVM.

Różnicę w parametrach obu generacji oraz wersji serwerów widać w tabelkach powyżej.

Na życzenie klienta możliwe jest też złożenie serwera o innej specyfikacji - np. o większej ilości pamięci RAM lub z dyskiem SSD.

Nam do testów zostały udostępnione serwery EASY M G2 oraz EASY M G1.

CPU

Specyfikacja techniczna jest ważnym elementem, który często decyduje o wyborze serwera dedykowanego. Jak najwięcej, jak najtaniej – to starają się zapewnić dostawcy. Poniżej przedstawiamy uproszczoną specyfikację techniczną testowanych przez nas serwerów z serii Easy Line. Są one oparte na procesorach firmy Intel z serii i3. W celu optymalizacji kosztów utrzymania, home.pl celuje w procesory o TDP nie przekraczającym 70W. Ta decyzja może zapewnić kompromis między wysoką wydajnością a ekonomicznością.

Szczegółowe informacje dotyczące procesorów w testowanych dedykach (G1 i G2) dostarczyło nam polecenie cat /proc/cpuinfo.

cat /proc/cpuinfo na G2

cat /proc/cpuinfo na G1

W serwerze G1 znaleźliśmy procesor Intel Core i3‑2120 o maksymalnej częstotliwości taktowania 3,30GHz, a dla G2 był to odpowiednio nowszy i3‑3220 taktowany zegarem o takiej samej liczbie gigaherców. Oba procesory wyposażone zostały w 3MB Intelowego Smart Cache, czyli inaczej pamięć cache trzeciego poziomu, która jest współdzielona ze rdzeniem graficznym. Na ich korzyść przemawia wysoki stosunek wydajności na rdzeń oraz to, że obie konstrukcje są całkiem „świeże”.

Obsługa dodatkowych instrukcji SSE4.1/4.2 i AVX zapewnia zwiększoną produktywność, jeśli zastosujemy odpowiednio zoptymalizowane oprogramowanie.

i3‑2120 reprezentuje 32nm architekturę Sandy Bridge (tock), zaś i3‑3220 to już 22nm Ivy Bridge (tick), co pozwoliło na uzyskanie w nim minimalnie niższego współczynnika TDP.

Przechodząc do kwestii pamięci – serwery wyposażone są w 8GB RAM. Nie wiadomo o niej wiele. Na swojej stronie, home pisze jedynie o pamięci PC3‑10600R (1333 MHz). W praktyce sprawdza się ona jednak nieźle. Do dyspozycji mamy też dwa dyski SATA po 1TB pamięci masowej.

UNIXBENCH

Unixbench to dobry i sprawdzony pakiet do testów systemów Unix i uniksopodobnych. Cały czas jest aktualizowany, dzięki czemu rzetelnie sprawdza działanie systemu szeregiem testów takich jak Dhrystone, Pipe Throughput czy System Call Overhead. Oba serwery – G1 i G2 – poddaliśmy wyzwaniu Unixbench.

Wyniki UNIXBENCH na G2

Serwer G2 osiągnął zadowalającą punktację - 1693,5 punktów, w teście przeprowadzanym na pojedynczym procesie. Nie dziwi jednak fakt, że dla 4 równoległych procesów Unixbench ocenił wydajność systemu na 4261,1 punktów, czyli ponad 2,5 razy więcej niż przy pojedynczym procesie. Wyniki z poszczególnych testów widoczne są w powyższej tabelce.

Wyniki UNIXBENCH na G1

W przypadku serwera G1, ze słabszym procesorem, wydać delikatny spadek wydajności w teście wykonywanym na pojedynczym procesie. Test na kilku procesach jeszcze bardziej zwiększył przewagę nowszego serwera. Oddalił się on od G1 o ponad 200 punktów.

HDD

W kolejnym teście na warsztat wzięliśmy dyskie twarde obu serwerów. W rolę benchmarków wcieliły się tutaj programy dd i Bonnie++.

Dd to program służący do rozmaitych operacji związanych z dyskami i plikami. Kopiowanie danych, całych obrazów pamięci masowych czy zapisywanie dysku losowymi danymi możemy wykonać właśnie przy użyciu tego programu. Jest to obowiązkowa pozycja wśród programów na platformę Unix.

Bonnie++ jest natomiast narzędziem do testowania wydajności systemu plików. W przeciwieństwie do dd nie jest typowym programem użytkowym. Był tworzony z myślą o wykorzystaniu jako benchmark.

Wyniki Bonnie++ na serwerze G2 bez RAID'u

Wyniki Bonnie++ na serwerze G2 z RAID 1

Wyniki Bonnie++ na serwerze G2 z RAID 0

Serwer G2 bez RAID osiąga największą wydajność zapisu dla bloków o rozmiarze 4MB – wartość wynosi 354MB/s. Średnio prędkość zapisu nie odbiega bardzo znacząco od prędkości odczytu.

W RAID1 wartości jeszcze bardziej się zbliżają. Prędkość zapisu próbki o rozmiarze 4GB spadła z 180MB/s (bez RAID) do 127MB/s. W reszcie testów wydajność spada o podobny procent.

Najbardziej optymistyczne są jak zawsze testy z RAID 0 – ustawieniem zapewniającym zwiększoną szybkość operacji dyskowych. Ta sama 4‑gigabajtowa próbka będzie wtedy zapisana z prędkością 350MB/s i odczytana w tempie 360MB/s. Daje to ponad 2‑krotną przewagę nad RAID1 i nieznacznie mniejszą nad ustawieniem bez RAID.

Chociaż to od nas zależy to, jaką opcję wybierzemy, pamiętajmy o przewadze RAID 1 nad RAID 0 związanej z bezpieczeństwem danych. W związku z tym, łatwo określić zastosowanie macierzy.

Wyniki Bonnie++ na serwerze G1 bez RAID'u

Tańszego G1 przetestowaliśmy bez RAID. Niestety prędkości znacznie odbiegają od tych oferowanych przez G2, dlatego może być nieco gorszym wyborem, jeżeli ważne jest dla nas przechowywanie dużej ilości danych, które muszą być błyskawicznie dostępne.

Prędkości zapisu w G2 przekraczają odczyt w G1 o 35MB/s, a nie jest to rekordowa wartość.

W przypadku tego serwera zapis na dyskach jest znacznie wolniejszy i może trwać nawet o połowę dłużej niż odczyt.

RAM

Kolejny test, któremu poddaliśmy serwery to test pamięci RAM. Wykonany został przy użyciu narzędzia dd oraz zautomatyzowany prostym skryptem.

Jak dobrze widać, dla niektórych próbek, wydajność G2 potrafi być miażdżąca względem serwera starszej generacji. Tam, gdzie nowemu udało się osiągnąć 1,1GBps zapisu, starszy zostaje w tyle ze swoimi 465 MBps.

G1 lepiej wypada w próbach odczytu, gdzie nie ustępuje znacznie nowszym rozwiązaniom, przynajmniej przy plikach o mniejszych rozmiarach.

SIEĆ

Homecloud korzysta z 3 serwerowni. W dwóch z nich znajdują się serwery, trzecia to z kolei prywatne centrum wymiany ruchu. Każda z lokalizacji ma niezależne połączenia z innymi operatorami i centrami wymiany ruchu międzyoperatorskiego. Wszystkie serwerownie spięte są światłowodowym ringiem o przepustowości 40 Gbps (każda z serwerowni jest połączona z sąsiednimi łączami 20 Gbps). Sumaryczna szybkość łączy do Internetu to natomiast 70 Gbps.

Wszystkie urządzenia sieciowe wykorzystywane w serwerowniach są zdublowane i w razie awarii automatycznie przełączane w ciągu max. 30 sec. Wykorzystywane są cztery routery Cisco 6506, cztery 10 gigabitowe switche szkieletowe Brocade VDX 6720 (40 portów 10 Gbps), switche dostępowe Brocade FCX, ICX oraz Cisco Catalyst 2960G, a także sprzętowe loadbalancery Brocade ADX.

PRZEPUSTOWOŚĆ

W naszych testach, średnie szybkości wyniosły: 92 Mbps dla odbioru danych z sieci (download) oraz 82 Mbps dla nadawania danych do sieci (upload). Najmniejsze szybkości osiągnięte podczas testów to odpowiednio 60,23 oraz 45,55, dla odbierania i nadawania danych z/do sieci. Największe wartości to z kolei 93,98 i 91,44 Mbps, j.w. odpowiednio dla odbierania i nadawania danych.

Zgodnie z ofertą, homecloud gwarantuje (z gwiazdką) przepustowość 100 Mbps na wyjściu i wejściu do sieci serwerowni. Szybkości połączeń dla każdego serwera czy to pierwszej, czy drugiej generacji są też limitowane do 100 Mbit. Wszystkie serwery podłączane są do gigabitowych ethernetowy switchy dostępowych: Brocade FCX, ICX lub Cisco Catalyst 2960G. Możliwe niższe szybkości transferów na wykresie mogą być spowodowane obciążeniem po drodze, w sieci, do serwera docelowego, lub obciążeniem samego serwera przy pomocy którego wykonywany był test.

No dobra, ale o co chodzi z tą gwiazdką?

Po przekroczeniu 5 TB transferu danych, homecloud zastrzega sobie możliwość przycięcia szybkości do 10 Mbit/s. Oczywiście nie oznacza to że firma skorzysta z tej możliwości.

PINGI I JITTER

Pierwszy wykres przedstawia średnie czasy RTT, czyli wędrówki w obie strony, pakietu IP do i z serwerów wp.pl oraz onet.pl. Co 30 min wykonywanych było 20 prób.

Drugi wykres to maksymalne różnice w czasach otrzymania odpowiedzi od obu serwerów podczas każdej z 20 prób wykonywanych co 30 min. Średni jitter, czyli właśnie ta różnica to, dla trasy do wp.pl - 0,104 ms, dla trasy do onet.pl natomiast - 0,077 ms. Maksymalne różnice to odpowiednio 0,166 oraz 0,140 ms, do wp.pl i onet.pl.

***

W kolejnej części przedstawimy test panelu oraz krótkie howto, jak przy jego pomocy uruchomić serwer, dodawać do serwerów dodatkowy adres IP i domeny oraz wstępnie skonfigurować system operacyjny.