Pierwsze kroki po zakupie routera Wi‑Fi

Z mechanizmami zabezpieczającymi sieć bezprzewodową wiąże się historia wielu podatności. Proces badania ów zabezpieczeń rozpoczął się wraz z pojawieniem się protokołu WEP w 2000 roku, który ostatecznie został całkowicie złamany.

Ponieważ pakiety w sieciach Wi‑Fi przesyłane są bezprzewodowo to istnieje potrzeba zabezpieczenia transferu danych przed osobami do tego nieupoważnionymi. Najlepszym na to sposobem jest użycie szyfrowania. Obecnie istniejące protokoły szyfrowania danych w sieciach bezprzewodowych to:

• Wired Equivalent Privacy (WEP)

• WiFi Protected Access (WPA)

• WiFi Protection Access v2 (WPAv2)

Pomimo wykrytych w protokole WEP wad, nadal bywa on używany i wciąż dostępne są nowe routery Wi‑Fi z możliwością szyfrowania transmisji danych za jego pomocą. WEP jest protokołem bardzo podatnym na ataki i tym samym nie zaleca się stosowanie go w jakichkolwiek sieciach bezprzewodowych. Niezależnie od złożoności użytego hasła, złamanie zabezpieczeń jest tylko kwestią czasu. Do złamania WEP nie jest nawet wymagane połączenie bezprzewodowe z klientem.

Piszę to ponieważ spora część sprzętu sieciowego, który działa jako punkty dostępu jest sprzedawana z domyślnie wyłączonymi opcjami ochrony danych po to by były łatwe do skonfigurowania tuż po wyjęciu z pudełka. Co za tym idzie sprzęt taki ma ustawione, łatwe do odnalezienia, domyślne nazwy sieci (SSID) oraz poświadczenia do logowania z uprawnieniami administratora. Dlatego ważne jest by zmienić ww. opcje przy pierwszym uruchomieniu.

WPA/WPA2 jest obecnie protokołem, który oferuje najwyższy poziom bezpieczeństwa, jednak w pewnych okolicznościach, takich jak słabe hasło wykorzystane w WPA/WPA2-PSK, możliwe jest skompromitowanie i tych zabezpieczeń za pomocą wcześniej przygotowanego słownika. Z tych powodów, podczas konfiguracji punktu dostępowego sieci bezprzewodowej należy pamiętać by:

• Zmienić domyślną nazwę sieci (SSID).

• Zmienić domyślne dane do logowania dające uprawnienia administracyjne na urządzeniu.

• Uruchomić protokół szyfrowania WPA2 z użyciem algorytmu TKIP/AES, który oferuje najwyższą kompatybilność ze starymi urządzeniami, jednocześnie zapewniając ochronę przed większością obecnie zaprezentowanych ataków na sieci bezprzewodowe.

Warto również od czasu do czasu przeprowadzać inwentaryzację zabezpieczeń sieci bezprzewodowych.

Użytkownicy tworząc hasła często nieświadomie sugerują się krajem pochodzenia, powszechnymi wyrażeniami spotykanymi w danym regionie i wieloma innymi, mniej bądź bardziej popularnymi czynnikami. Zatem, nie bez powodu, podczas tworzenia hasła zaleca się korzystanie z kilku podstawowych zasad zmniejszających ryzyko złamania zabezpieczeń. Hasło:

• Nie może zawierać nazw własnych, imion, bądź wyrażeń bezpośrednio identyfikujących daną osobę.

• Musi mieć długość co najmniej ośmiu znaków.

Ponadto musi zawierać znaki co najmniej trzech z czterech wymienionych poniżej kategorii:

o Małe litery od a do z. o Wielkie litery od A do Z. o Cyfry od 0 do 9. o Znaki specjalne jak np. @, &, $, #, !, %.

Im bardziej złożone hasło tym mniejsza szansa, że znajduje się w słowniku atakującego. Jeżeli szukana fraza w nim nie występuje, wówczas taki atak zakończy się porażką.

Powyższe rady może dla większości osób są oczywiste jednak sądzę, że warto o tym przypominać raz na jakiś czas, póki wciąż w sklepach dostępny jest sprzęt z przestarzałymi mechanizmami zabezpieczeń.