Pamięć Intel Optane. Przysłowiowa kula u nogi Intela
Pamięć Intel Optane miała być rewolucją, ale jej obecność rynkowa jest coraz gorsza. Wygląda na to, że Intelowi po prostu nie opłaca się już promować oraz rozwijać tego rozwiązania.
Według portalu Blocks & Files wygląda, że segment Intela odpowiedzialny za rozwój oraz promowanie pamięci Optane przynosi Intelowi znaczne straty. Portal przytacza dane z 2020 roku będącego ostatnim, w którym dostępne były pełne dane finansowe. Wynika z nich, że dział odpowiedzialny za pamięci Optane wygenerował wtedy 576 mln. USD strat.
W ubiegłym roku o dane było już trudniej, ale portal na podstawie innych dokumentów Intela zdołał wyliczyć przychody oraz koszty. Wynika z nich, że w zeszłym roku biznes związany z pamięciami 3D XPoint przyniósł Intelowi około 529 mln. USD strat.
Historia pamięci Intel Optane
Intel opracował pamięci 3D XPoint jeszcze w 2015 roku przy współpracy z Micronem, ale rozwiązania z nich korzystające pojawiły się dopiero z procesorami z rodziny Kaby Lake. Pamięci 3D XPoint są bardzo ciekawym połączeniem najlepszych cech pamięci RAM oraz NAND. W skrócie pamięci 3D XPoint były szybsze i wytrzymalsze niż ówczesne kości NAND oraz były tańsze i mogły w przeciwieństwie do pamięci RAM zachowywać dane w przypadku braku energii.
Niestety Intel wybrał drogę polegającą na promowaniu Optane głównie jako bufora przyspieszającego działanie dysków HDD, co w erze taniejących dysków SSD było chybionym pomysłem. Z tego względu w sprzedaży były dostępne modele o pojemności 16 GB lub 32 GB. Oczywiście były też większe dyski w postaci SSD 900p, które potrafiły zmieść ówczesnego króla wydajności w postaci Samsunga 960 PRO zbudowanego na kościach MLC. Niestety ich problemem okazała się zbyt mała pojemność oraz bardzo wysoka cena.
Byt konsumenckich produktów Optane zakończył się w ubiegłym roku, ale trochę inaczej jest na rynku serwerowym, gdzie w formie Optane Persistent Memory zaciera granicę między pamięcią RAM a pamięcią masową.
