Testujemy macierz sieciową DS710+ firmy Synology

Do urządzenia w zestawie dołączone są dwa komplety śrubek do montażu dysków twardych 2,5 i 3.5-calowych, zasilacz, kabel zasilający, kabel LAN, książeczka szybkiej instalacji oraz płyta CD zawierająca szczegółową instrukcję, obraz systemu i programy do zarządzania urządzeniem.

Obudowa stacji wykonana jest z matowego metalu i lakierowanego plastiku. Na jej froncie znajdują się wskaźniki LED informujące o stanie urządzenia, przycisk POWER, jeden port USB 2.0 oraz przycisk szybkiego kopiowania z podłączonych nośników. Tył obudowy to przede wszystkim dwie kieszenie na dyski twarde wyposażone w blokadę wysuwania, dwa porty USB 2.0, port eSATA, port VGA, port LAN, gniazdo zasilania oraz zagłębiony przycisk RESET. Synology DS710+ obsługuje maksymalnie dwa dyski twarde, każdy do 2 TB. Kieszenie stacji są przystosowane do montażu zarówno dysków 3,5 jak i 2,5 calowych. W przypadku gdy użylibyśmy mniejszych dysków, można wyciszyć nieco urządzenie poprzez przestawienie w systemie trybu pracy wentylatora.

Synology DS710+, podobnie jak inne urządzenia tego producenta, dostarczane są bez zainstalowanego systemu. Jest to dość nietypowe, bo zwykle urządzenia dedykowane do konkretnych zastosowań (routery, NASy) posiadają preinstalowany system. W tym przypadku tak nie jest. Podczas pierwszego uruchomienia macierzy Synology, należy zainstalować system z dołączonej płyty lub ściągnąć odpowiedni obraz z oficjalnej strony. Sam proces przygotowania serwera do pierwszego uruchomienia jest wyjątkowo prosty i ogranicza się do kilku kliknięć myszką. Postępując zgodnie z skróconą instrukcją obsługi, dosłownie w kilka minut nawet najmniej zaawansowany użytkownik jest w stanie zainstalować i uruchomić system.

Większość operacji związanych z przygotowaniem serwera wykonuje się za pomocą programu Synology Assistant. Jest to aplikacja do zarządzania wszystkimi widocznymi w sieci urządzeniami. Oprócz podstawowej funkcjonalności – wykrywania i łączenia się z serwerem, posiada wbudowany monitor zasobów wyświetlający podstawowe parametry takie jak użycie procesora i pamięci, prędkość przesyłanych danych i wolna przestrzeń na dyskach. Synology Assistant został również wyposażony w program do wgrywania zdjęć. Aby uruchomić urządzenie, wystarczy wybrać je z listy albo bezpośrednio w przeglądarce wpisać przydzielony adres. Jeśli podczas instalacji nie ustaliło się hasła administratora, to system od razu przejdzie do głównego widoku – pulpitu systemu.

DiskStarion Manager 3.0 wyglądem przypomina typowy system operacyjny. Mamy do dyspozycji obszar roboczy, na którym otwierają się okna poszczególnych opcji konfiguracyjnych. Te z kolei można minimalizować do paska znajdującego się u góry ekranu. Dzięki takiemu rozwiązaniu mamy szybki dostęp do używanych w danym momencie opcji i nie musimy zamykać jednej zakładki kosztem dostania się do kolejnej. Na pasku znajduje się rozwijane menu, w którym umieszczono skróty do najważniejszych opcji (zarządzenie przechowywaniem, kopia zapasowa i przywracanie, zarządzanie pakietami, ez-internet, monitor zasobów, informacje systemu, ustawienia osobiste) oraz panel sterowania, przeglądarka plików, pomoc DSM i szybki start, które już wcześniej można było zobaczyć na pulpicie. Aby ułatwić dostęp do szukanych funkcji systemu, w prawym górnym umieszczono wyszukiwarkę. Dla osób, które nigdy nie miały do czynienia z system DiskStation Manager nagraliśmy krótką prezentację.

Czy Twoja przeglądarka nie obsługuje JavaScript? var so = new SWFObject('http://storage.dobreprogramy.pl/video/player/player.swf','ply','460','283','9','#000000'); so.addParam('allowfullscreen','true'); so.addParam('allowscriptaccess','always'); so.addVariable('file','http://storage.dobreprogramy.pl/demonstracje/synologyds710/synologyds710.mp4'); so.addVariable('image','http://storage.dobreprogramy.pl/demonstracje/synologyds710/synologyds710.jpg'); so.addVariable('provider','http'); so.write('mediaspace');Czas na konfiguracjęSprawdźmy teraz, czy ustawienia dostępne z poziomu systemu są równie proste jak jego przygotowanie. Przy pierwszym uruchomieniu na ekranie pojawia się „szybki start”, w którym znajdują się podstawowe opcje do skonfigurowania przestrzeni dyskowej i kont użytkowników. Niestety zanim przejdzie się dalej, trzeba uzbroić się w cierpliwość - tworzenie woluminów RAID z ochroną danych trwa w przypadku dysków o pojemności 1 TB około 2 godziny. W tym czasie można przeglądać inne ustawienia systemu, ale nie da się uruchomić opcji związanych z zapisem danych.

Kreator, który prowadzi przez proces przygotowania wolumenu, umożliwia stworzenie macierzy dyskowych jak i wydzielenia z nich przestrzeni dla iSCSI (przestrzeń dysku sieciowego, która jest widoczna przez nasz komputer jak dysk fizyczny). Osoby posiadające drugi dysk twardy mogą wybrać opcje z ochroną danych. Jedną z nich jest przygotowany przez Synology SHR (Synology Hybrid Raid), który sam optymalizuje przydział pamięci dyskowej lub znany RAID-1 wykorzystujący jeden z dysków na kopie bezpieczeństwa. W drugim przypadku istotne jest, aby oba zainstalowane dyski miały identyczną pojemność. Taki sam warunek muszą spełnić dyski połączone w RAID-0. W przeciwieństwie do wyżej wymienionych, RAID-0 nie zapewnia ochrony danych, ale wyróżnia się szybkością działania i oczywiście oferuje podwojoną pojemność. Decydując się na takie połączenie dysków trzeba jednak mieć na uwadze, że awaria jednego z nich powoduje utratę wszystkich zgromadzonych danych.

Aby móc korzystać z przygotowanego woluminu pozostaje jeszcze stworzenie folderu współdzielonego. Na całe szczęście proces tworzenia takiego folderu trwa dosłownie kilka sekund. Przestrzeń dysku możemy zaszyfrować oraz ukryć w otoczeniu sieciowym. Tak przygotowany folder współdzielony można podmapować na każdym komputerze podłączonym do sieci i przypisać mu literę dysku. Sprawi to, że folder będzie widoczny obok innych dysków twardych w komputerze. Aby kontrolować dostęp do danych znajdujących się na serwerze, z poziomu systemu możemy tworzyć konta dla użytkowników i przydzielać im uprawnienia. Oprócz uprawnień dostępu można określić ilość miejsca wydzielonego dla konkretnego użytkownika. Zalet takiego rozwiązanie raczej nie trzeba tłumaczyć, są one oczywiste zarówno w zastosowaniu w firmie jak i w domu posiadającym większą ilość mieszkańców i sprzętu.

Mamy za sobą przygotowanie dysku, folderów współdzielonych i kont użytkownika. Można było do tego wykorzystać okno szybkiego startu, albo opcje dostępne w menu systemu i w panelu sterowania. Po wykonaniu zaledwie kilku czynności możemy korzystać z pełnej funkcjonalności stacji.

Stacja Synology może się przydać do wykonywania kopii bezpieczeństwa plików znajdujących się na komputerach podłączonych do sieci. Do tego celu został przygotowany kolejny program – Data Replicator 3 – który podobnie jak Synology Assistant jest dołączony do płyty CD z zestawu. Kopię można wykonać jednorazowo lub według zaplanowanego harmonogramu. Oprócz magazynowania danych i wykonywania kopii z komputerów z sieci nie zabrakło także możliwości zabezpieczenia danych znajdujących się na samej stacji. Do tego celu został przygotowany kreator dostępny z menu w systemie. Zabezpieczenie danych polega na wykonaniu kopii 1:1 na dyskach lokalnych, sieciowych lub pamięciach zewnętrznych podłączonych bezpośrednio do stacji. Kreator umożliwia również zapis danych na serwerach zgodnych z usługą rsync oraz w chmurze Amazon S3. Oprócz danych można również wykonać kopię podstawowych ustawień stacji (konta użytkowników, grupy, dyski współdzielone).

W systemowym menu znajdziemy również kreator EZ-Internet umożliwiający zdalny dostęp do stacji. Urządzenie może być podłączone do Internetu dowolnie przy użyciu łącza DSL, modemu kablowego lub sieci LAN. Można też wybrać opcję połączenia z routerem w celu skonfigurowania przekierowania portów. Kreator umożliwia utworzenie konta w serwisie NO-IP.com w celu zarejestrowania nazwy hosta lub wykorzystanie istniejącej nazwy od innego usługodawcy DDNS. Dzięki takiemu rozwiązaniu adres IP stacji zostaje zastąpiony łatwiejszą do zapamiętania nazwą nawet wtedy, gdy jest on za każdym połączeniem inny. Przy wyborze bezpośredniego połączenia z Internetem użytkownik musi wybrać usługi, do których potrzebuje dostęp zdalny. Pozostałe zostaną zablokowane przez wbudowaną zaporę sieciową.

Z systemowego menu mamy jeszcze dostęp do zarządzania pakietami, które jeszcze bardziej rozszerzają funkcjonalność stacji. Synology na stronie internetowej umieściło m.in. Mail Station, Squeezebox Server, Webalizer, phpMyAdmin oraz aplikacje innych producentów. Poza tym w ustawieniach znajdują się Telnet i SSH, dzięki którym można podłączyć się zdalnie do konsoli urządzenia. Takie rozwiązanie docenią bardziej zaawansowani użytkownicy, którzy swobodnie pracują na Linuksie.

Pozostałe opcje konfiguracyjne zostały umieszczone w panelu sterowania podzielonym na cztery grupy: dostępność plików i ustawienia, usługi sieciowe, system i ustawienia aplikacji. W pierwszej części uruchamiamy obsługę protokołów, tworzymy konta i grupy dla użytkowników, tworzymy foldery współdzielone i przydzielamy uprawnienia dostępu. Znajdziemy tutaj również dość mocno rozbudowaną konfigurację protokołu FTP. Z punktu widzenia użytkownika domowego ważna jest możliwość udostępnienia swoich danych dla innych urządzeń zarówno w sieci lokalnej jak i z zewnątrz, oraz ustawienia uprawnień dla konkretnych osób, które mają z tych zasobów korzystać. W kolejnej części panelu sterowania mamy możliwość uruchomienia serwera WWW z PHP i MySQL oraz stworzenia strony dla każdego użytkownika stacji. Oprócz tego znajduje się wygodna w obsłudze zapora sieciowa zawierająca listę wszystkich usług z przypisanymi portami, dzięki której możemy określić co dokładnie będzie dostępne przy podłączeniu zdalnym. Aby jeszcze bardziej zabezpieczyć dostęp do stacji umieszczono tutaj opcję automatycznego blokowania, w której możemy ustawić ilość prób podłączenia w konkretnym czasie. Adres IP osoby, która zdecydowała się na nieuprawniony dostęp będzie blokowany. Aby mieć całkowitą kontrolę na takimi zdarzeniami można ustawić powiadomienie e-mail.W trzeciej grupie oprócz podstawowych elementów konfiguracji systemu takich jak aktualizacja, zmiana języka i czasu, warto wymienić opcje zasilania, dla którego można ustawić harmonogram pracy, czasy po których dyski będą hibernowane oraz wzbudzanie stacji zdalnie. Oprócz tego są tutaj ustawienia powiadomień za pośrednictwem poczty e-mail i sms (możemy ustawić dowolnego dostawcę usługi). Dla wszystkich użytkowników istotna będzie obsługa urządzeń zewnętrznych, podłączanych bezpośrednio do stacji. W ustawieniach można wybrać folder współdzielony, na który po wciśnięciu przycisku na panelu przednim urządzenia, będzie kopiowana cała zawartość pamięci. Oprócz tego, po zalogowaniu się do systemu, w przeglądarce plików możemy skopiować lub przenieść pojedynczy element. Ostatnia grupa opcji konfiguracyjnych dotyczy aplikacji. Z poziomu panelu sterowania można włączyć usługi i przydzielić do nich uprawniania. Dla niektórych z nich można określić lokalizację zapisu danych i zmienić porty dostępu.

Dołączone aplikacje są niewątpliwie najbardziej wyróżniającym się elementem systemu i świadczą o kierunku rozwoju produktów Synology. DS710+, mimo przeznaczenia dla małych i średnich firm i wielu profesjonalnych opcjach konfiguracyjnych, wypełnione jest multimediami. Dlatego stacja swoją uniwersalnością może skupić uwagę bardziej wymagających użytkowników domowych jak i klientów prowadzących mniejsze firmy.

Wśród aplikacji zainstalowanych na stacji Synology znajdziemy File Station 3, Download Station 2, Audio Station 2, Photo Station 4, Surveillance Station 5, iTunes i Serwer multimediów DLNA/UPnP zgodny z DMA. Po ich włączeniu w panelu sterowania można je uruchomić ze skrótów w rozwijanym menu na górnym pasku, lub po wpisaniu adresu w przeglądarce internetowej.

File Station 3 to prosty sieciowy eksplorator plików znajdujących się na dyskach współdzielonych stacji, w którym przenoszenie danych odbywa się przy pomocy menu podręcznego lub poprzez przesuwanie ich myszką między folderami. Oprócz pobierania i wgrywania danych, można je z poziomu aplikacji pakować i rozpakowywać. Aplikacja radzi sobie, oprócz plików z rozszerzeniem zip (domyślny dla kompresji) m.in. z plikami 7z i iso. Program jest bliźniaczo podobny do przeglądarki plików dostępnej z pulpitu systemu, z tym że uruchamia się niezależnie na innym porcie w nowej zakładce. Podobnie jak serwer FTP przyda się osobom, często korzystających ze swoich prywatnych danych na odległość, lub tym co udostępniają swoje zasoby w sieci. Oczywiście aplikacja obsługuje wcześniej nadane uprawnienia do kont użytkowników, dzięki czemu w sieci widoczne są wyłącznie foldery udostępnione danej osobie.

Drugą udostępnioną aplikacją jest Download Station 2, służący do pobierania plików za pośrednictwem protokołów BitTorrent, HTTP, FTP, NZB oraz z serwerów eMule. Wewnętrzna konfiguracja (osobna dla eMule i BitTorrent) umożliwia ustawienie ilości pobieranych jednocześnie plików, zakresu portów, prędkości pobierania i wysyłania oraz wyłączenie udostępniania po uzyskaniu wskazanego ratio udostępniania lub czasu. W ustawieniach można wprowadzić dane dla kont premium w RapidShare i Megaupload oraz konta NZB. Pobieranie danych rozpoczyna się po wprowadzeniu URL lub dodaniu pliku (torrent, nzb, txt). Po ściągnięciu danych użytkownik może otrzymać powiadomienie drogą mailową. Synology, aby wspomóc pobieranie plików torrent i eMule, na załączonej płycie dodało aplikację Download Redirection. Wygoda polega na tym, że instalujemy oprogramowanie na komputerze lokalnym i bez konieczności logowania się w systemie webowym systemu, czy też bezpośrednio do webowej aplikacji, możemy uruchomić proces pobierania danych skierowany na dyski stacji. Niestety programu nie można ustawić jako domyślnego, więc pliki lub adresy URL należy dodawać ręcznie. Data Redirection po zainstalowaniu wyświetla na pulpicie aktywny model „szafki”, do której można przerzucić ściągnięty plik, co automatycznie uruchomi pobieranie danych.

Kolejną aplikacją jest Audio Station 2. To nic innego jak sieciowy odtwarzacz audio obsługujący pliki znajdujące się na dyskach współdzielonych oraz stacjach multimedialnych wykrytych w sieci. Aplikacja posiada w bazie listę stacji radiowych online oraz pozwala na dodanie własnych. Oprócz tego widzi inteligentne listy odtwarzania, które można przygotować w aplikacji iTunes dostępnej z panelu sterowania. Muzykę można odtwarzać bezpośrednio ze stacji po podłączeniu do jej portu USB głośników oraz nośnika z plikami audio. W ustawieniach aplikacji znajduje się lista użytkowników, którym można ograniczyć dostęp do konkretnych sposobów odtwarzania (np. odtworzenia muzyki z pamięci zewnętrznych). Audio Station 2 uruchamia się w obszarze pulpitu webowego systemu stacji i może działać w tle np. przy konfiguracji ustawień.

Oprócz plików audio, stacja odtwarza pliki wideo oraz wyświetla zdjęcia. Do tego celu została przygotowana aplikacja Photo Station 4. Z poziomu WWW można dodawać nowe pliki (w przypadku wideo są one w locie konwertowane). Konfiguracja umożliwia wybór rozdzielczości wyświetlania (800 i 640), stylu tła, ilości dostępnych albumów na stronie oraz układu miniatur. Możemy również zdecydować, czy zdjęcia będą wyświetlane w pełnym rozmiarze oraz czy będzie można je pobrać z serwera. Swoimi zdjęciami i plikami wideo można pochwalić się na blogu prowadzonym z poziomu aplikacji. Jeśli kiedykolwiek jadąc do znajomych lub rodziny zdarzyło się Wam zapomnieć albumu lub laptopa, to w przypadku posiadania przez nich podłączenia do Internetu, przy pomocy tej aplikacji, wyświetlimy dowolne zdjęcia.

Zamykając temat multimediów, należy napisać o serwerze DLNA/UPnP zgodnym z DMA, który wysyła strumieniowo dane do innych urządzeń obsługujących ten standard.

Ostatnią aplikacją oferowaną przez system DiskStation Manager jest Surveillance Station 5 służący do zarządzania kamerami sieciowymi. Stacja ma możliwość podłączenie do 16 kamer sieciowych (na 15 z nich potrzebne jest wykupienie osobnej licencji). Producent na swojej stronie umieścił listę obsługiwanego sprzętu i warto z niej skorzystać przed wyborem kamer. Aplikacja umożliwia wyświetlanie obrazu w czasie rzeczywistym z każdej wybranej kamery oraz przeglądania zapisanego materiału. W przypadku rozpoczęcia rejestrowania może być wysłany alarm na wskazany adres mailowy. Do przesyłania strumieniowego MPEG4 można wybrać własny zakres portów.

Na koniec chcielibyśmy przedstawić wyniki testu prędkości transferu danych z i do stacji dla różnych konfiguracji dysków. Wszystkie pomiary zostały wykonane na komputerze testowym złożonym z płyty głównej Gigabyte GA-8I945GMF (Intel945x Lakeport), procesora Intel Pentium D 2,8 GHz, pamięci operacyjnej 2GB DDR2, karty graficznej Radeon HD5750 1GB DDR5 oraz dysku twardego Seagate Barracuda 7200.11 160Gb, na którym został zainstalowany Windows 7 Ultimate. Dane były wysyłane bezpośrednio po łączu 1Gb/s.

Do testów przygotowaliśmy jeden plik ISO (3,69 GB) oraz paczkę zdjęć JPG (3,82 GB; 903 pliki). Procedura testowa polegała na podmapowaniu dysków współdzielonych ze wszystkich tworzonych wolumenów i trzykrotnym wysłaniu w obu kierunkach przygotowanych plików. Przy sprawdzeniu wydajności sprzętu w różnych warunkach posłużył nam program Intela – NAS Performance Toolkit v.1.71, który zawiera szereg symulacji (odtwarzania i nagrywanie wideo wysokiej rozdzielczości, kopiowanie plików oraz całych folderów, praca z plikami biurowymi oraz zdjęciami). Średnie wyników zostały przedstawione na poniższych wykresach.

Do zmierzenia prędkości tranferu plików między dyskiem lokalnym naszego komputera testowego, a dyskiem współdzielonym na NAS posłużył nam program TeraCopy v.2.2beta3

Prędkość transferu z i do FTP zmierzyliśmy w programie FTPRush v2.1.1

Na załączonych wykresach nie widać zdecydowanej różnicy wydajności między wolumenem z RAID0, a pozostałymi wolumenami (wyjątkiem może być pomiar transferu plików z komputera do NASa). Naszym zdaniem nie ma sensu ryzyko utraty danych z obu dysków, kosztem tego minimalnego wzrostu wydajności. Nawet przy podstawowym wolumenie wyniki dla wszystkich testów są zadowalające. Co więcej, można zauważyć kilka sytuacji, w których RAID1 jest szybszy od RAID0, albo w których najlepiej wypadał wolumen z HDR. Jednym słowem pod kątem wydajności i osiąganych transferów urządzenie zachowuje się dość niedeterministycznie.

Stacja Synology DS710+ to przede wszystkim zaawansowane urządzenie sieciowe do magazynowania i ochrony danych. Wiele osób doceni w nim funkcje hostowania stron internetowych, serwera FTP,czy też serwera poczty elektronicznej. Oprócz nich stacja spełnia się jako serwer multimedialny oraz daje możliwość obsługi kamer sieciowych. Dzięki dobrym parametrom technicznym, możliwości rozszerzania pamięci bez konieczności zmiany konfiguracji oraz bardzo dużej funkcjonalności, DS710+ powinien skupić uwagę małych firm. Naszym zdaniem urządzeniem zainteresują się również najbardziej wymagający użytkownicy domowi.

Oczywiście można się zastanawiać, nad zastąpieniem funkcjonalności stacji innymi urządzeniami. Po zastosowaniu właściwego oprogramowania, jest to do zrobienia na każdym komputerze. Można również wyszukiwać energooszczędnych podzespołów, małych obudów i próbować wykonać takiego NASa samemu. Pytanie tylko, czy to się rzeczywiście opłaci i czy uzyskamy taką samą funkcjonalność. Jedno jest pewne, satysfakcja z wykonania czegoś na własną rękę będzie ogromna.

Wydajność urządzenia pod kątem prędkości transferu plików na pewno w dużej mierze zależy od zamontowanych wewnątrz dysków. Uzyskane przez nas wyniki dla jednych będą satysfakcjonujące, dla innych będą poniżej oczekiwań. Każdy sam powinien zdecydować, czy są one wystarczające dla jego potrzeb.

Podsumowując, jeśli szukamy uniwersalnego serwera do magazynowania danych, wykonywania kopii zapasowych, który przy okazji będzie wypełniony aplikacjami multimedialnymi i mamy na ten cel przeznaczone ok 1 500 zł (do tego każdy musi doliczyć cenę za dyski), to takie urządzenie sprawdzi się bardzo dobrze. Innym rozwiązaniem może być rozdzielenie funkcji tego serwera na dwa inne urządzenia – dysk sieciowy i odtwarzacz multimedialny, które być może lepiej sprawdzą się w wymaganych warunkach i będą w podobnej lub niższej cenie.