Python 3.3 venv

Ukazał się Python 3.3.0. Oprócz poprawek wydajności (np. do 80x szybszy moduł decimal) i ogólnych "porządków" jak np. reorganizacji hierarchii wyjątków OS i IO, pojawił się m.in. wbudowany moduł venv (Virtual Environments). Wirtualne środowiska Pythona nie są czymś nowym, ale po raz pierwszy są dostarczane "w standardzie". We wcześniejszych wersjach Pythona można doinstalować moduł virtualenv.

"Wirtualne środowiska" są odizolowane od głównej instalacji Pythona w systemie. Przydają się np. przy eksperymentowaniu z zewnętrznymi pakietami, umożliwiają bezproblemowe instalowanie i używanie różnych wersji bibliotek itd.

Utworzenie wirtualnego środowiska Pythona

Utworzenie wirtualnego środowiska Pythona w systemie Windows polega na uruchomieniu skryptu pyvenv.py wraz z podaniem nazwy nowo tworzonego środowiska. Skrypt pyvenv.py znajduje się w folderze C:\Python33\Tools\Scripts.

Utworzenie wirtualnego środowiska polega na utworzeniu folderu o wskazanej nazwie i następującej strukturze:

pyvenv.cfg
Scripts/python.exe
Scripts/python3.dll
Scripts/pysetup3.exe
Scripts/pysetup3-script.py
        ... other DLLs and pyds...
Include/
Lib/site-packages/

Gotowe! Wirtualne środowisko zostało utworzone. Przejdźmy do folderu Scripts i wydajmy polecenie activate.

Instalowanie pakietów zewnętrznych

Jedną z najbardziej popularnych metod instalacji zewnętrznych bibliotek w Pythonie jest easy_install. Aby móc z niej korzystać należy zainstalować distribute.py. Do pobrania pliku skorzystam z wget, ale można to zrobić również klikając w link: http://python-distribute.org/distribute_setup.py.

Po pobraniu uruchamiamy skrypt (uwaga!!!) korzystając z Pythona zlokalizowanego w naszym wirtualnym środowisku.

Teraz możemy już instalować biblioteki za pomocą easy_install.

Działa!