Recenzja AYANEO 3 – modułowa rewolucja w świecie gamingowych handheldów

Przez ostatnie dwa lata rynek przenośnych konsol został zalany przez znanych i mniej znanych producentów. Różnice między modelami były znikome, głównie oscylując wokół tych samych podzespołów, a nawet zbliżonej bryły. Z tego, co pamiętam, tylko cztery firmy wprowadziły jakiekolwiek innowacje. Były to Ayaneo, ONEXPLAYER, Lenovo oraz MSI, które jako jedyne zaprezentowało handheld z procesorem Intela.

W 2025 roku entuzjazm wypuszczania nowych modeli nieco osłabł lub pozostaje w zawieszeniu przed premierą Nintendo Switch 2. Jednak Ayaneo ponownie postanowiło wtrącić swoje trzy juany, prezentując najnowszego flagowca – model AYANEO 3, który wprowadza coś nowego, innowacyjnego i rewolucyjnego do świata handheldów.

Główną nowością AYANEO 3 nie jest nowy procesor AMD Ryzen AI 9 HX 370, czy ekran OLED, lecz modułowa konstrukcja, która pozwala na dostosowanie układu przycisków do własnych preferencji!

AYANEO, jak zawsze, stawia na poczucie ekskluzywności. Urządzenie jest solidnie i bezpiecznie zapakowane – konsolę otula idealnie spasowana gąbka. W dalszych sekcjach opakowania znajdziemy między innymi dedykowaną ładowarkę, przewód USB‑C, zapasowe gałki analogowe oraz przejściówki z USB‑C na pełnowymiarowe USB.

Dodatkowo można dokupić Magiczne Moduły, które umożliwiają stworzenie aż 56 różnych kombinacji układów przycisków w AYANEO 3. Moduły sprzedawane są w dedykowanym plastikowym etui.

Przechodząc do AYANEO 3, mamy tu do czynienia z następcą bardzo udanego AYANEO 2S, którego notabene również jestem właścicielem. Widać, że producent bierze pod uwagę głos społeczności przy projektowaniu nowych modeli. Dlatego, dla wielu graczy, konsola z numerem trzy może stać się idealnym handheldem.

Obudowa została nieznacznie powiększona, ale jej główny kształt pozostał bez zmian. Wymiary urządzenia to: 115 mm x 289,8 mm x 22,4 mm (grip area 34,8 mm), a waga z podstawowym zestawem modułów wynosi 690 gramów. Rozmiaru ekranu również nie zmieniono – nadal mamy 7‑calowy wyświetlacz bez ramek. Jednak AYANEO daje nam możliwość wyboru podczas zakupu: możemy zdecydować czy wolimy wersję OLED, czy klasyczny LCD. Co ciekawe, wybór ten nie wpływa na cenę końcową.

• OLED: bezramkowe 7" o rozdzielczości 1920×1080, 60Hz/90Hz/120Hz/144Hz, 800 nitów, 315 PPI, 150% sRGB, 110% DCI-P3
• LCD: bezramkowe 7" o rozdzielczości 1920×1080, 60Hz/120Hz, 500 nitów, 315 PPI, 100% sRGB, 7ms VRR, natywny ekran poziomy

Przyglądając się dalszym zmianom, można zauważyć, że przyciski w dolnej części konsoli zostały wyrównane pod względem kształtu i wielkości. AYANEO 3 doczekała się także dedykowanego przycisku pełniącego funkcję klawisza Xbox. Wcześniej trzeba było go mapować w dedykowanej aplikacji AYASpace.

Zmian związanych z przyciskami jest więcej. Dodatkowe LC i RC powiększono, a tył konsoli wyposażono w jedną parę łopatek – LC1 i RC1. Odpowiednio zoptymalizowany chwyt zapobiega przypadkowemu ich naciskaniu podczas grania.

Przy spustach LT i RT dodano fizyczne suwaki zmieniające ich charakterystykę pracy. Teraz możemy wybrać czy mają działać jak w kontrolerach Xboxa – liniowo (analogowo) z długim skokiem 7,5 mm czy, jak w Nintendo Switch – binarnie z 3‑milimetrowym zakresem ruchu. Oczywiście triggery nadal wykorzystują zjawisko Halla, co zwiększa ich precyzję.

Przednia ściana konsolki otrzymała dodatkową diodę informującą o aktualnym trybie pracy nawigacyjnym konsoli i przycisk pełniący funkcję zmiany tego trybu. Dodatkowo przytrzymując klawisz, możemy wyzwolić „uwolnienie” magicznych modułów z AYANEO 3.

Na górze konsoli jedną z najbardziej zauważalnych zmian jest dodanie portu OCuLink, który umożliwia bezpośredni dostęp do linii PCIe. Dzięki temu możemy podłączyć zewnętrzną kartę graficzną bez ograniczeń związanych z Thunderboltem.

Podczas pierwszych chwil z AYANEO 3 zaobserwowałem, że silnik wibracji również przeszedł zmiany. Nowy model obsługuje dwa tryby pracy: liniowy (zapewniający bogate, subtelne wibracje) oraz obrotowy (oferujący silniejsze efekty). Jest to duży plus, ponieważ wcześniej jakość wibracji w handheldach Ayaneo pozostawiała wiele do życzenia. Przeniesienie głośników na front konsoli to kolejna pozytywna zmiana, poprawiająca jakość dźwięku.

Wybór między ekranem OLED a LCD to tylko jedna z wielu rzeczy, na które użytkownik ma wpływ. W zależności od budżetu możemy wybrać jeden z dwóch procesorów: AMD Ryzen AI 9 HX 370 lub AMD Ryzen 7 8840U. Dostępne są także różne warianty pamięci RAM i dysków SSD. Ostatnim aspektem, który możemy dostosować, jest kolor obudowy. AYANEO oferuje trzy klasyczne warianty: czarny, biały oraz „late” – wersję dla fanów retro.

Moja konsola została wyposażona w AMD Ryzen AI 9 HX 370, 32 GB RAM i dysk 1 TB. Według mnie to najlepszy stosunek wydajności do ceny.

AYANEO 3 może działać bez wymiennych modułów, ale traci wtedy swój urok. Dlatego niemal obowiązkowe jest dokupienie kilku akcesoriów, które pozwalają na dostosowanie handhelda do własnych preferencji — oferuje aż 56 różnych kombinacji.

Dwa standardowe moduły zawierają precyzyjne gałki analogowe, D‑pad oraz przyciski ABXY. Można je obrócić o 180 stopni, dzięki czemu otrzymamy układ zgodny z Xbox lub PlayStation.

Dzięki modułowi TouchTAPMagic możemy wyposażyć AYANEO 3 w płytki dotykowe, zapewniając dobre odwzorowanie ruchów kursora. Gładziki można również skonfigurować do własnych gestów, umożliwiając dostosowanie działania do własnych potrzeb.

Moduł Eight-Direction Key wykorzystuje cienkowarstwowe mikroprzełączniki, zapewniając wyraźne i precyzyjne działanie. Umożliwia dokładniejszą kontrolę kierunkową oraz precyzyjne wykonywanie specjalnych ruchów przydatnych w bijatykach.

Drugim kompanem do kopanek jest Six‑Button Fighting, który ma te same przełączniki co moduł wyżej. Układ trzech dużych i trzech małych przycisków, rozmieszczonych blisko siebie, ułatwia wykonywanie specjalnych ruchów — kombosów.

Oczywiście, możemy miksować moduły ze sobą, choć warto pamiętać o tym, że każdy z modułów jest przeznaczony do konkretnej strony handhelda, a moduł z sześcioma przyciskami nie może być obracany jako jedyny. Dużym plusem jest możliwość podmiany modułów w locie, nie musimy w ogóle wyłączać konsoli. Fakt, że przez moment kontroler jest niewidoczny dla systemu, nie stanowi problemu, bo nowsze gry bez problemu potrafią to obsłużyć.

Po dwóch tygodniach testów mogę śmiało stwierdzić, że AMD Ryzen AI 9 HX 370 jest wart dopłaty. Przy takim samym TDP model 370 przewyższa 8840U średnio o 20% i jest bardziej energooszczędny. Jestem przekonany, że porównując dwa modele AYANEO 3 – jeden z 370, drugi z 8840U – to przy tych samych ustawieniach: TDP, rozdzielczości i jakości grafiki, wersja z 370 oferowałaby zarówno wyższą wydajność, jak i dłuższy czas pracy na baterii.

Uruchomiłem również kilka testów 3DMark na AYANEO 3 i nie wiem, czy ten benchmark jest jeszcze niezoptymalizowany pod nowy AMD Ryzen AI 9 HX 370, ale wyniki moim zdaniem są nieco zaniżone.

Przesiadając się z AYANEO 2S na 3, nie spodziewałem się wielkiej różnicy. Jednak po testach mogę powiedzieć, że „dwójka” spadła na drugie miejsce w mojej kolekcji. OLED w AYANEO 3 to klasa sama w sobie – kolory są intensywne i żywe. Jestem pełen podziwu dla subtelnych zmian, o których nie wspomniałem wcześniej, które również wpływają na moją ocenę. W AYANEO 3 zwiększono średnicę przycisków ABXY, jak również wyłożono spusty LT/RT, wraz z towarzyszącymi im LB/RB. Wszystko wpływa na ergonomię, czyli komfort grania. Forma gripów również uległa zmianie. Teraz posiadają wcięcia dla środkowego palca, dzięki czemu chwyt jest pewniejszy i gwarantuje, że nie wciśniemy łopatek RC1/LC1 przez przypadek. Dosłownie, w trakcie publikacji tej recenzji nie dopatrzyłem się żadnych wad konstrukcyjnych mojego egzemplarza. Na siłę mogę się przyczepić do materiału obudowy, który zbiera tłuste ślady naszych palców. Zwłaszcza widać to na czarnej wersji. Nie obraziłbym się, gdyby AYANEO w kolejnych swoich konsolach zastosowało bardziej zmatowioną powierzchnię kadłubka. W grach AYANEO 3 sprawdza się wyśmienicie, nie miałem problemów z uruchomieniem żadnego tytułu z mojej biblioteki gier. Oczywiście, każda gra wymaga odpowiednich zmian graficznych, aby układ AMD Ryzen AI 9 HX 370 w umiarkowany sposób mógł sobie poradzić.

Towarzysząca aplikacja AYA Space, choć została oznaczona również numerkiem 3, to nie przeszła większych zmian. Nadal oferuje ten sam interfejs, który w mojej ocenie jest po prostu dobry.

Podsumowując, AYANEO 3 jest innowacyjnym handheldem, który wyróżnia się na tle konkurencji. Można go zakupić na Indiegogo, choć jego cena jest wyższa od modeli większych producentów. Jednak czasem warto dorzucić kilka stówek dla lepszego doświadczenia gamingowego!

TL;DR:

AYANEO 3 to nowy flagowy handheld chińskiego producenta, który ma modułową konstrukcją, pozwalającą dostosować układ przycisków do własnych preferencji. Konsola oferuje wybór między ekranem OLED a LCD, dwa warianty procesorów (AMD Ryzen AI 9 HX 370 i Ryzen 7 8840U) oraz szerokie opcje konfiguracji pamięci. Ulepszone przyciski, nowy system wibracji i przeniesione głośniki zwiększają komfort rozgrywki. Dzięki portowi OCuLink możliwe jest podłączenie zewnętrznej karty graficznej. Choć cena jest wyższa niż u konkurencji, to uczciwie przyznać trzeba, że AYANEO 3 dostarcza rewolucyjne rozwiązania dla entuzjastów handheldów.