Igor Pawłow — autor popularnego archiwizera 7‑Zip. „Człowiek bez twarzy”

Twórca najpopularniejszego darmowego programu do kompresji plików to postać tak zakamuflowana, jak można tylko sobie wyobrazić. Przez co znalezienie w internecie zdjęcia przedstawiającego Igora Pawłowa albo odszukanie jakichś informacji dotyczących jego życia osobistego jest w 100 procentach niewykonalne. W tym tekście skupię się zatem na najważniejszych dokonaniach tego programisty — a trzeba przyznać, że jego działania umożliwiają darmową archiwizację danych milionom użytkowników internetu.

Tajemniczy guru kompresowania plików

Rosjanin Igor Wiktorowicz Pawłow jest absolwentem Ufijskiego Państwowego Lotniczego Uniwersytetu Technicznego (USATU). Pawłow od samego początku swojej działalności programistycznej stawiał na niezależność i anonimowość. Dlatego stworzone przez niego programy są rozprowadzane na licencji GNU LGPL, a to jak wygląda wiedzą tylko jemu najbliżsi. Kariera programisty Pawłowa na dobre rozwinęła się pod koniec lat dziewięćdziesiątych; wtedy został też twórcą swojego najbardziej znanego dzieła — archiwizera 7‑Zip. Pora więc trochę więcej napisać na temat kulis działania tego prekursorskiego oprogramowania.

7-Zip

7‑Zip razem z WinRAR są najpopularniejszymi archiwizerami plików na świecie, obydwa mając około miliarda pobrań na przestrzeni dwóch dekad. Tak się ciekawie składa, że autorem WinRAR-a jest także Rosjanin — Jewgienij Roszal. Jednak 7‑Zip Pawłowa w przeciwieństwie do programu Roszala jest oficjalnie darmowy i ma otwarty kod źródłowy. Pierwsza wersja 7‑Zip została wydana 19 lipca 1999 roku i jak do tej pory program został przetłumaczony na 89 języków (w tym polski). Jako ciekawostkę można dodać, że Pawłow napisał swój archiwizer w języku programowania C++.

7 Zip obsługuje rozpakowywanie archiwów najpopularniejszych formatów, w tym ZIP, ARJ, TAR i RAR. Archiwizer ma również swój własny format 7z oraz posiada otwartą, rozszerzalną architekturę i może wykorzystywać różne algorytmy kompresji: LZMA, BZip2, Deflate i inne. Według danych na stronie programu algorytm 7z zapewnia wyższy stopień kompresji w porównaniu do ZIP, ARJ, RAR i ACE.

Oprócz własnego formatu 7‑Zip może tworzyć archiwa ZIP i TAR. Co ciekawe, rozmiar powstałych plików ZIP jest o 2‑10% mniejszy niż w przypadku korzystania z WinRAR lub amerykańskiego PKZIP. Nie wpływa to w żaden sposób na kompatybilność — archiwa ZIP utworzone w 7‑Zip można otwierać bez problemów zarówno w innych archiwizerach, jak i we wbudowanych narzędziach systemu Windows. W wersji 4.63 programu Pawłow dodał też wsparcie dla archiwów Zip szyfrowanych algorytmem PKWARE-AES.

Równie ważną zaletą archiwizera Pawłowa jest jego kompaktowość, a także szybka dekompresja, bezproblemowa praca z archiwami o rozmiarach powyżej 2 GB czy obsługa bardzo dużych plików (aż do 16 000 000 000 GB). Główną wadą programu jest natomiast długi czas archiwizacji, gdy ustawiony został stopień kompresji maksymalny lub ultra. Aczkolwiek można w ten sposób uzyskać znacznie lepszy stopień kompresji.

7‑Zip z samego założenia to program dla systemu Windows, jednak istnieje port tego archiwizatora dla systemu Linux i innych systemów operacyjnych o nazwie p7zip. Jest on opracowywany niezależnie od jego twórcy przez innych programistów.

Inne patenty Pawłowa

Pawłow poza programem 7‑Zip pod koniec lat 90. został autorem algorytmów kompresji LZMA i LZMA2 oraz formatów archiwów lzma, 7z i XZ. Kilka lat później brał natomiast udział w opracowaniu programu do archiwizacji wiadomości e‑mail MailStore. Pawłow jest także odpowiedzialny za mniej znane w Polsce programy, takie jak: Document Press, 7-max, 7-Benchmark, 777, BIX i UFA. Od kilkunastu lat programista zajmuje się jednak głównie rozwojem programu 7‑Zip, którego częścią są stworzone przez niego algorytmy i formaty archiwów.

Podsumowanie

Tak w wielkim skrócie przedstawia się życiorys i zarys dokonań Igora Pawłowa — zewsząd znanego jako twórca archiwizera 7‑Zip. Ten rosyjski programista stworzył wokół siebie taki nimb tajemniczości, że co niektórzy nawet zastanawiają się, czy w ogóle ktoś taki istnieje. Jednak za dużo cenionych stron internetowych z Wikipedią na czele potwierdza istnienie Pawłowa. Zresztą Dmitrij Szkarin, którego algorytmy PPMd (Partial Matching by Dmitry) są używane w formacie ZIP, a metoda PPMd stosowana jest w archiwizerze 7‑Zip w plikach 7z - tak samo jest równie anonimową osobą. Natomiast o twórcy archiwizera WinRAR — Jewgieniju Roszalu — już od 20 lat słuch zaginął.

Wychodzi więc na to, że rosyjscy twórcy archiwizerów plików chcą być całkowicie zakamuflowani, wydaje mi się, że w pełnym stopniu czynią dla własnego bezpieczeństwa, bo tego typu programy budzą spore kontrowersje w kraju i za granicą. Kończąc mam do Was zasadnicze pytanie: WinRAR vs. 7‑Zip - który z nich jest lepszy?