Blog (111)
Komentarze (1k)
Recenzje (0)
@Ave5Ludzie-jaszczury bawią i uczą

Ludzie-jaszczury bawią i uczą

Einstein stwierdził kiedyś, że tyl­ko dwie rzeczy są nies­kończo­ne: wszechświat oraz ludzka głupo­ta (a tej pierwszej nie był pewien). Osobiście skłaniam się raczej ku poglądowi, że końca nie mają głupota i kreatywność gatunku homo sapiens. To właśnie z takiej mieszanki powstają tak uwielbiane przeze mnie 4chanowe historyjki, z których jedną związaną z tematyką nowych technologii aż muszę przytoczyć:

Top Lel
Top Lel

Eurodeputowany

No dobra, pośmialiśmy się, mam swój abstrakcyjny wstęp, a więc do rzeczy. Siedzę ja biedny na Uniwersytecie Warszawskim już czwarty rok, zdobywając kolejne dyplomy i osiągnięcia potrzebne wyłącznie do CV oraz rodzinnych pochwał bardziej przez zasiedzenie niż faktyczne zdobywanie wiedzy. Odbębniam konsekwentnie swoje godziny nudnej katorgi niczym jakiś eurodeputowany, z tym że nie dostaję za to żadnych pieniędzy. Mam nawet przerwy między posiedzeniami, czyli znane wszystkim dobrze okienka.

Nie, nie takie od Microsoftu, ale spokojnie, zaraz będzie o IT. Niezależnie od inwencji twórczej studenta okienek, czyli długich przerw między zajęciami, uniknąć się nie da. Jeżdżenie do domu i z powrotem odpada logistycznie, toteż co tydzień muszę zabić jakoś trochę nadprogramowego czasu. Dobrym wyborem staje się tutaj jego największy złodziej, czyli Internet. Jako że powszechnie dostępnych komputerów na kampusie głównym nie brakuje, oszczędzam oczy oraz baterię w smartfonie i korzystam z nich sobie do woli.

Problem

Moje spostrzeżenie po 4 latach (minus okres Erasmusa) jest następujące:

Ludzie po sobie nie sprzątają.

Praktycznie nie ma tygodnia, żebym włączając przeglądarkę nie wszedł od razu na czyjś profil na Facebooku, GMaila albo oba naraz. Googlowska poczta nabiera tutaj podwójnego znaczenia, bowiem na technologię GMail przekonwertowano oficjalną pocztę uniwersytecką. Mając dostęp do tej ostatniej można choćby wysłać podanie o rezygnacji ze studiów w czyimś imieniu.

Na pulpicie zazwyczaj leżą sobie radośnie pliki doc oraz pdf, będące kserokopiami dokumentów osobistych, oficjalnymi podaniami oraz listami i innym badziewiem zawierającym tak zwane dane wrażliwe :

Za takie dane ustawa o ochronie danych osobowych uznaje informacje dotyczące: [list] [item]pochodzenia rasowego lub etnicznego[/item][item]poglądów politycznych[/item][item]przekonań religijnych lub filozoficznych[/item][item]przynależności wyznaniowej, partyjnej lub związkowej[/item][item]stanu zdrowia, kodu genetycznego, nałogów lub życia seksualnego[/item][item]skazań, orzeczeń o ukaraniu i mandatów karnych, a także innych orzeczeń wydanych w postępowaniu sądowym lub administracyjnym.[/item][/list] Przetwarzanie wymienionych informacji dopuszczalne jest wyłącznie w przypadkach wymienionych w ustawie

Tutaj co dociekliwszy czytelnik zapewne zechce mnie zagiąć, wytykając mi czytanie cudzych rzeczy. Faktycznie za pierwszym i drugim razem zdarzyło mi się zerknąć na takie odkrycia (młody byłem i głupi, więc myślałem, że to rzadkość...), tak naprawdę wystarczy jednak zobaczenie samych nazw plików, aby dowiedzieć się co zawierają. W przeglądarkach zaś można przypadkiem zarejestrować jakiś tytuł czy słowa zanim się człowiek zorientuje, że zamiast strony startowej zostawiono mu niespodziankę.

Kolejna kwestia to historia przeglądanych stron oraz pliki cookies. Naturalnie osoby zapominające o istnieniu przycisku 'Wyloguj' o takich błahostkach pamiętać nie mogą. W efekcie można bezproblemowo odtworzyć listę stron, na które denat zaglądał i na jej podstawie ustalić jego zainteresowania - o ile ktoś ma na to ochotę a nie pracuje dla żadnej agencji monitorującej wszystko, wszędzie i zawsze, rzecz jasna.

Rozwiązanie

Siedząc sobie pewnego razu przed którymś z kolei GMailem osoby prywatnej stwierdziłem, że dość tego, trzeba coś z tym robić. Nie uważam się za społecznika ani osobę zdolną zmienić świat, ale postanowiłem spróbować. Z mojej głowy wyszła następująca koncepcja:

  • A) Masz okienko? Świetnie, idź obskoczyć ile się da publicznie dostępnych komputerów
  • B) Jeżeli komp jest wyczyszczony jak trzeba, idź do kolejnego. Jeśli nie, wdroż procedurę:
  • 1) Luknij na samo imię i nazwisko ofiary.
  • 2) Napisz nowego maila/wiadomość do kilku osób, które wyskoczą w podpowiedziach na popularne literki alfabetu (dzięki bogom za podpowiedzi). Punkty bonusowe za osoby o takim samym nazwisku (znaczy rodzina) albo będące wyszczególnione jako często kontaktowane na Fejsie (czyli dobrzy znajomi).
  • 3) W treści napisz dowcipnie (ale zwięźle), że XYZ niestety zapomniał/-ała się wylogować i że tak nie wolno bo to niebezpieczne, jeszcze się jakiś żartowniś do konta dorwie.
  • 4) Podpisz się jako 'Ludzie-jaszczury'

Punkty 1‑3 wywodzą się właściwie w prostej linii ze wstępu, mojej osobistej nikczemności oraz uwielbienia dla absurdalnych, losowych historyjek z Sieci. Niejasny może być punkt ostatni, bo czemu właściwie tak, a nie inaczej?

To jest świetne pytanie. Pierwszą wiadomość pisałem dosłownie 10 sekund po wymyśleniu procedury (chwilowy przebłysk geniuszu) i niespecjalnie miałem pojęcie, jakim pseudonimem albo losowym wyrazem to zakończyć. Po szybkim odrzuceniu kilku absurdalnych opcji (np. 'Superman'), zdecydowałem się uderzyć w nurt najbardziej szalonych teorii konspiracyjnych dziejów, czyli reptilian. Natomiast jeśli chodzi o potencjalny wygląd humanoidogadów, do głowy przychodzi mi The Lizard ze starutkiej kreskówki o człowieku-pająku:

HERP DERP
HERP DERP

Nie prowadzę dokładnej statystyki, ale takich maili wysłałem przez ostatnie półrocze dość sporo, tak 'pi razy drzwi' z 50. Teraz żałuję, że nie założyłem jakiejś lipnej skrzynki i nie dawałem jej na kopii, bo chętnie zobaczyłbym reakcję kogoś na taki numer :P

Reptilianem bądź i TY!

W powyższych wywodzie jednoznacznie udowodniłem, że moja prywatna akcja pod kryptonimem 'Ludzie-jaszczury' ma na celu wyłącznie edukację obywateli RP w zakresie bezpieczeństwa danych osobowych oraz wyrabianie pozytywnych nawyków. Być może zostanie ona zauważona przez władze i uznana za oficjalną kampanię, taką z ulotkami, wolontariuszami, koncertem charytatywnym i w ogóle.

Do tego czasu zachęcam Was do kontynuacji mojej pracy, kto wie, może wspólnie robiąc coś pozytywnego stworzymy nową memową tradycję?

Wybrane dla Ciebie
Komentarze (11)