E13 w pigułce — co może nas spotkać na egzaminie?

Wielkimi krokami nadchodzi październik. Coraz zimniejsze dni są korzystne dla informatyków i ich sprzętu komputerowego, który przez ten czas może pracować na wyższych obrotach :). Wraz z nadejściem „błyszczącego, kasztanowego” października zbliża się także jesienna sesja egzaminów zawodowych. E13, który w mojej szkole zaczyna się od przyszłego tygodnia zdaje się być postrachem wśród młodzieży. Czym jest E13? Jedną z trzech kwalifikacji zawodowych, które zastępują stary egzamin zawodowy. Pełna nazwa tej części egzaminu to: „Projektowanie lokalnych sieci komputerowych i administrowanie sieciami”. Rozważania na temat sensu dzielenia egzaminu zawodowego na trzy odrębne części pozostawmy innym. Sami natomiast zastanówmy się, czego wymaga od nas CKE, abyśmy arkusz rozwiązali na 100%.

Rodzaje zadań na egzaminie

Informacje na temat daty i godziny przeprowadzenia egzaminów najczęściej wiszą w widocznym miejscu w szkole. Sale komputerowe mają ograniczoną pojemność. Wynika z tego, że egzamin przeprowadzany jest w kilku/kilkunastu turach. Bardzo ważne jest, abyśmy z listy poprawnie odczytali datę i godzinę tury, w której my bierzemy udział. Wbrew pozorom, egzamin można oblać już w tym momencie :). Gdy dotrzemy do sali, w której ma odbywać się egzamin zawodowy, serdecznie powita nas komisja egzaminacyjna, złożona zarówno z przedstawicieli szkoły (kwestie techniczne) jak i osób pochodzących z zewnątrz (egzaminatorzy). Na egzamin najlepiej przybyć kilka/kilkanaście minut przed czasem, gdyż – jeśli się spóźnimy – nie będziemy już mogli podejść do rozwiązywania arkusza. Arkusz egzaminacyjny jest zwykle podzielony na dwie części. W pierwszej musimy wykonać jedno z kilku zadań:

• Wykonać kabel wg standardu EIA/TIA568A lub EIA/TIA568B, prosty lub skrosowany
• Zacisnąć kabel do krosownicy
• Zacisnąć kabel do gniazda RJ45/Keystone.

Możliwe są także różne wariacje powyżej wymienionych wariantów (np.: jedną część kabla zaciskamy do krosownicy, a drugą do gniazda RJ45). Treść polecenia będzie napisana zwykle za pomocą słów. Istnieje także ewentualność, że potrzebne informacje będziemy musieli odczytać ze schematu sieci, zamieszczonego na arkuszu. Po zmontowaniu połączenia sprawdźmy jego działanie za pomocą testera. W arkuszu co prawda jest napisane, że sprawdzenie powinniśmy wykonać w obecności egzaminatora. Jednakże, co będzie, jeśli popełniliśmy jakiś błąd, np.: przy zaciskaniu kabla? Jeśli pierwszy raz nasze połączenie będziemy testowali przy osobie nadzorującej i tester wykaże błąd, to raczej nie będziemy mieli możliwości odbicia straconych punktów. Dlatego warto trzymać się żelaznej zasady – najpierw sprawdzamy połączenie (nawet kilka razy) a dopiero gdy jesteśmy pewni, że wszystko działa poprawnie, wzywamy egzaminatora.

Bardzo często będziemy musieli wykonać podstawową konfigurację routera lub switcha. Na egzaminie będziemy oczywiście używali tych samych urządzeń, z jakich korzystaliśmy podczas zwykłych lekcji.

Druga część arkusza to już Windows Server. Jeśli będziesz zdawał egzamin obecnie, najprawdopodobniej będziesz pracował na Windows Server 2008 R2. Tu wszystkie zadania kręcą się wokół kilku rzeczy:

• Zmiana hasła kont użytkowników, zakładanie kont nowym użytkownikom
• Instalacja i konfiguracja usług domenowych Active Directory
• Instalacja/konfiguracja serwera DNS, DHCP, IIS
• Udostępnianie folderów i zarządzanie uprawnieniami

Zwróćmy uwagę na jeszcze jedną rzecz – na egzaminie zawsze będziemy mieli do dyspozycji dwa komputery (Serwer i klient) oraz wszystkie urządzenia – nawet jeśli nie będą potrzebne do wykonania określonego zadania egzaminacyjnego. To od nas zależy dobór odpowiednich elementów tak, aby były one zgodne z treścią polecenia.

Jeśli coś nie działa, czegoś brakuje (nawet jeśli to wynika z naszej winy) należy zgłosić to komisji egzaminacyjnej. Jeśli nawet sami coś źle zrobiliśmy (np.: popełniliśmy błąd przy konfiguracji routera, przez który nie możemy się do niego zalogować) to istnieje szansa, że dostaniemy drugie, awaryjne urządzenie.

Pamiętaj, aby dobrze dokumentować swoją pracę. Jeśli w arkuszu poproszono cię o zrobienie screena jakiejś konfiguracji, a ty przeprowadziłeś konfigurację wzorowo, ale nie zrobiłeś zrzutu ekranu, to możesz w łatwy sposób stracić kilka punktów.

Jak zaliczyć na 100%?

Zaciskanie

Pierwsza część jest stosunkowo najtrudniejsza. Jeśli nie posiadamy w domu odpowiednich narzędzi (kabla UTP, zaciskarki, wtyków, gniazd naściennych itp.) to nie przećwiczymy tych umiejętności. Także, jeśli w szkole omawiane są te tematy, jest to idealna okazja do ćwiczeń. Warto zawsze korzystać z takich możliwości.

Na pamięć powinniśmy się nauczyć kolejności kabelków zarówno przy standardzie EIA/TIA568A jak i EIA/TIA568B. Na egzaminie nie będziemy mieli żadnej ściągawki, z której moglibyśmy sobie przypomnieć kolejność. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby przygotować sobie odpowiednią ściągę, np.: taką jak na rysunku poniżej:

Przy gniazdach i krosownicy sytuacja jest nieco lepsza. W przypadku tych urządzeń, na stykach najprawdopodobniej będzie napisana odpowiednia kolejność.

Jeśli nie mamy jak potrenować, możemy jedynie pooglądać filmiki na Youtube, które przedstawiają te zadania. [youtube=https://www.youtube.com/watch?v=9efjornTIFw] [youtube=https://www.youtube.com/watch?v=x7cCIErmeEg] [youtube=https://www.youtube.com/watch?v=lmnVDCOg0zE]

Switch/Router

W przypadku tych dwóch urządzeń zadania sprowadzają się do kilku rzeczy. W przypadku routera będzie to konfiguracja DHCP, zmiana adresu IP/podsieci w jakiej działa router, konfiguracja WI‑FI. Wszystkie te elementy możemy znaleźć intuicyjnie. DHCP oraz zmiana adresu IP routera będzie najczęściej w zakładce typu „System Settings”. Konfiguracja WI‑FI natomiast, w zakładce „Wireless Settings”, „WI‑FI Settings” itp. Podobnie w przypadku switchy i VLAN-ów. Powtórzę to samo, co mówiłem w przypadku zaciskania. Te rzeczy najlepiej wytrenować na sprzęcie szkolnym. Daje to największą szansę na sukces.

Zwrócę uwagę jedynie na jedną, ale za to bardzo ważną rzecz. Element, o którym za chwilę wspomnę jest niezwykle często błędnie wykonywany przez uczniów. Przeczytaj następującą topologię sieci.

Załóżmy, że domyślnym adresem IP routera jest 192.168.0.1/24, a switcha: 10.90.90.90/8. Powstaje pytanie: Czy od razu łączymy urządzenia w topologię przedstawioną na arkuszu egzaminacyjnym? Intuicja może podpowiadać, że tak. Jednakże, jest to błędne podejście. Po szczegóły zapraszam do mojego kursu Packet Tracer 6.2. Tutaj przedstawimy jedynie prawidłowe podejście przy wykonywaniu takich zadań.

„Najdalszym” urządzeniem z perspektywy komputera jest router. Z tego prostego faktu wynika, że najpierw powinniśmy połączyć serwer z routerem. Na serwerze ustawiamy adres IP z takiej samej podsieci, w jakiej domyślnie pracuje router. W naszym przypadku mógłby to być np.: adres 192.168.0.2/24. Następnie zmieniamy adres IP routera na taki, jaki jest podany w arkuszu (10.0.0.1 z maską 255.255.255.128). Po zapisaniu zmian utracimy łączność z routerem. Dlaczego? Bo ten będzie korzystał już nowej podsieci, a my nadal będziemy w starej. Teraz w komputerze możemy zmienić adres IP na taki, aby pasował do nowej maski (np.: 10.0.0.2/25). W tym momencie powinniśmy bez problemu połączyć się z routerem.

Co dalej robimy? Odłączamy router od serwera i podłączamy switch. Przeprowadzamy operacje identyczne jak powyżej. Dopiero teraz, gdy wszystkie urządzenia pracują w jednej podsieci, możemy połączyć je w topologie przedstawioną na arkuszu egzaminacyjnym.

Ważna uwaga! Podczas egzaminu nie podłączamy nic do gniazda WAN! WAN (Wide Area Network) służy do podłączenia urządzenia do sieci rozległej, takiej jak Internet. Jeśli arkusz nie mówi jasno, że musimy do tego gniazda coś podłączyć, to nie podłączajmy nic. Używajmy jedynie gniazd LAN.

Windows Server – pogromca egzaminowanych

Zdecydowanie najwięcej punktów możemy zdobyć za poprawną konfigurację Windows Servera. Wbrew pozorom, nie ma tu nic strasznie trudnego. Dodatkowo, możemy do woli ćwiczyć ten element w domu. Windows Server możemy zainstalować jako dodatkowy system operacyjny, znajdujący się na innej partycji. Możemy także wykorzystać do tego celu znany darmowy hypervisor Virtualbox. Skąd zdobyć obraz ISO tego systemu? Nie musimy wcale nic piracić! Ze strony Microsoftu możemy ściągnąć 180‑dniową wersję ewaluacyjną (z możliwością wydłużenia okresu testowego za pomocą polecenia slmgr –rearm). Jeszcze lepiej będzie, jeśli nasza szkoła uczestniczyć będzie w programie Dreamspark. Wtedy, z platformy będziemy mogli pobrać obraz ISO dowolnej wersji Windows Server z możliwością trwałej aktywacji.

Zadania występują zwykle w dwóch konfiguracjach: Active Directory+ewentualnie serwer DHCP lub serwer DHCP+DNS+IIS. Przedstawię obydwa tryby postępowania. Zacznijmy od trudniejszego – pierwszego.

I rodzaj zadań – Active Directory

Nasze zadanie będzie wyglądało następująco: Będziemy musieli skonfigurować domenę egzamin.local. W katalogu C:\profile powinny znajdować się profile mobilne użytkowników. Natomiast C:\macierzysty powinien być folderem macierzystym wspólnym dla wszystkich użytkowników. Na serwerze, w jednostce organizacyjnej praca, powinien znajdować się użytkownik Jan Kowalski z nazwą logowania Dyrektor. Jest to typowe zadanie egzaminacyjne z zakresu Active Directory. Komputery pracują w podsieci 172.16.0.0\16. Serwer powinien mieć adres 172.16.0.1, a klient 172.16.0.2.

Active Directory jest usługą katalogową, która ułatwia zarządzanie komputerami i użytkownikami w organizacji. Zapewnia bardzo wielkie możliwości. Niestety podczas zajęć szkolnych poznajemy jedynie niewielką ich część. Ma to swoją zaletę – na egzaminie również w tej materii wymaga się od nas niezwykle mało.

Przed rozpoczęciem instalacji, jeśli wcześniej tego nie zrobiliśmy, przypiszmy kartom sieciowym statyczny adres IP. Jest to niezbędne dla prawidłowego działania usługi katalogowej i usługi DNS. Zmianę adresu sieciowego robimy tak jak w desktopowym Windowsie – klikamy Start->Panel Sterowania->Sieć i Internet->Centrum sieci i udostępniania->Zmień ustawienia karty sieciowej. Adresy IP dla kart sieciowych/karty sieciowej powinny być podane na arkuszu egzaminacyjnym.

Uruchamiamy menedżer serwera. Możemy to zrobić za pomocą ikonki znajdującej się na pierwszym miejscu (licząc od lewej) na pasku zadań. Rozwijamy role i klikamy przycisk Dodaj role.

Zaznaczamy usługi domenowe w usłudze Active Directory. Następnie klikamy cały czas Dalej, aż do momentu rozpoczęcia instalacji usługi.

Teraz najtrudniejsza część zadania. Klikamy przycisk start. W polu „wyszukaj programy i pliki” wpisujemy polecenie dcpromo. Uruchomiony zostanie kreator instalacji usług domenowych w usłudze Active Directory. Klikamy dwa razy dalej.

W tym momencie zostanie zadane nam pierwsze pytanie – czy domena ma zostać utworzona w nowym lesie czy w istniejącym. Jeśli chodzi o egzamin, praktycznie zawsze będziemy musieli utworzyć domenę w nowym lesie. Zaznaczamy więc tą opcję i klikamy dalej.

Będziemy musieli podać w pełni kwalifikowaną nazwę domeny (FQDN). Informacja, co w te pole wpisać, będzie podana na arkuszu. Może to być ciąg znaków np.: „egzamin.local”. W dalszej konfiguracji będziemy pracowali właśnie na domenie egzamin.local.

Następnym krokiem będzie wybranie poziomu funkcjonalności lasu. Jeżeli w arkuszu nie zostało zaznaczone inaczej, pozostawiamy domyślną opcję. Podobnie postępujemy w następnym oknie, gdzie zapytani zostaniemy o poziom funkcjonalności domeny. Po kliknięciu dalej kreator usług domenowych będzie sprawdzał konfigurację serwera DNS. Jeśli nie został on zainstalowany wcześniej, zostanie teraz pobrany i skonfigurowany automatycznie. Toteż, jeśli na egzaminie będziemy mieli konfigurację Active Directory, to prawie na 100% nie będziemy musieli dotykać DNS‑u.

Następnie zostaniemy poproszeni o hasło do konta administratora, które będzie używane podczas uruchamiania kontrolera domeny w trybie przywracania usług katalogowych. Podajemy to, co zostało napisane na arkuszu. Dla pewności możemy najpierw wpisać hasło w notatniku, a następnie przekopiować do odpowiednich pól. Zwróć uwagę na fakt, że to nie jest nowe hasło dla konta administratora, którego używamy podczas logowania się do systemu!. Po kliknięciu kilka razy dalej (w oknach, gdzie możemy coś zaznaczyć, nie ruszamy domyślnych opcji) zostanie rozpoczęta konfiguracja usług. Następnie będziemy musieli zrestartować komputer.

Teraz naszym zadaniem będzie utworzenie konta z profilem mobilnym. Utwórzmy więc na dysku C:\ katalog profile (nazwy folderów mogą być inne, patrz->arkusz egzaminacyjny). Potem kliknijmy PPM na nim i wybierzmy Właściwości. Przejdźmy na zakładkę Udostępnianie i wybierzmy udostępnianie zaawansowane. Zaznaczamy pole Udostępnij ten folder. Jeśli będziemy tworzyli katalog na profile mobilne, to zwykle będzie od nas wymagane, aby ten katalog był udziałem ukrytym. W takim wypadku do nazwy udziału musimy dodać znak dolara $.

Przechodzimy na zakładkę Uprawnienia. Usuwamy wszystkich i dodajemy uprawnienia dla użytkowników uwierzytelnionych (najczęściej). Klikamy OK, aby zapisać zmiany.

Następnie przechodzimy na zakładkę zabezpieczenia. Klikamy przycisk Zaawansowane, a następnie Zmień uprawnienia. Teraz musimy uważnie przeczytać polecenie egzaminacyjne dotyczące katalogu przechowującego profile mobilne. Jeśli będzie ono brzmiało np.: „Do utworzonego folderu ustaw uprawnienia sieciowe oraz zabezpieczenia tylko dla „Użytkownicy uwierzytelnieni – pełna kontrola”, to odznaczamy pozycję – „Dołącz uprawnienia dziedziczne z tego obiektu nadrzędnego”. W oknie dialogowym, które nam wyskoczy klikamy przycisk Usuń. Teraz możemy zabrać się za dodawanie właściwych uprawnień.

Klikamy przycisk Dodaj. W wyświetlone okno wpisujemy „Użytkownicy uwierzytelnieni”. Po kliknięciu OK zostaniemy zapytani o zakres uprawnień. Zaznaczamy pole „Pełna kontrola”. Teraz możemy tylko klikać na przemian przyciski OK. i zamknij, aż do momentu zamknięcia wszystkich okien.

Załóżmy, że będziemy musieli jeszcze skonfigurować folder macierzysty. Co to jest? Po prostu – zasób sieciowy montowany automatycznie przy logowaniu użytkownika. Tworzymy więc folder „macierzysty” w głównym katalogu dysku C:\. Udostępnianie i ustawienie uprawnień będzie wyglądało podobnie jak w wypadku folderu profile powyżej.

Pora na dodanie konta użytkownika. Klikamy przycisk Start->Narzędzia administracyjne->użytkownicy i komputery usługi Active Directory. Rozwijamy naszą domenę (np.: egzamin.local). Załóżmy, że naszych użytkowników będziemy musieli utworzyć w nowej jednostce organizacyjnej – Praca. Wtedy klikamy PPM na nazwę domeny (egzamin.local), wybieramy Nowy->Jednostka Organizacyjna. W oknie, które się pojawi wpisujemy nazwę jednostki. W przypadku egzaminu będzie ona oczywiście podana na arkuszu.

Pora na stworzenie konta. Wybieramy po lewej jednostkę organizacyjną praca i tworzymy użytkownika Jan Kowalski z nazwą logowania Dyrektor. Po kliknięciu Dalej będziemy musieli ustawić hasło. Następnie klikamy Dalej i nasze nowe konto zostanie utworzone.

Teraz klikamy PPM na nowo utworzonym użytkowniku i przechodzimy na zakładkę Profil. Tu rozegra się najważniejsza część zadania.

Ścieżka profilu to folder, w jakim znajduje się nasz profil mobilny. Musimy ją podać z perspektywy „folderu udostępnionego”. Tzn. że ścieżka powinna przybrać postać \\adres_ip_serwera\nazwa_folderu. Podobnie będzie wyglądała ścieżka folderu macierzystego. Poprawnie wypełnione pola dla naszego przykładu znajdują się na screenie powyżej.

Przechodzimy teraz na stację roboczą. Najczęściej będziemy dysponowali systemem Windows 7 Pro. Ważna uwaga! Pamiętajmy o poprawnym skonfigurowaniu karty sieciowej!. Abyśmy podłączyli się do domeny, musimy wprowadzić poprawny adres IP (należący do tej samej podsieci, co serwer). Ten najczęściej będzie zapisany na arkuszu. Uczniowie natomiast zapominają wprowadzić adres serwera DNS. Pamiętajmy – adres serwera DNS musi wskazywać na nasz serwer Active Directory.

Pora na dołączenie komputera do domeny. Klikamy Start->PPM na Komputer i wybieramy właściwości. Następnie wybieramy opcję: Zmień ustawienia. Na pierwszej zakładce klikamy przycisk Zmień. Zaznaczamy opcję Domena i wpisujemy nazwę naszej domeny. Zostaniemy poproszeni o dane logowania. Wpisujemy nazwę logowania i hasło utworzonego przed chwilą konta. Po chwili pokaże się przyjemny komunikat: „Witamy w domenie egzamin.local”. Zostaniemy poproszeni o ponowne uruchomienie komputera.

Po restarcie, na ekranie logowania klikamy przełącz użytkownika. Następnie decydujemy się na opcję: Inny użytkownik. Teraz możemy podać dane logowania do domeny. (nazwa użytkownika i hasło konta utworzonego na serwerze). Jeśli nie wyskoczy żaden błąd, tzn. że wszystko zrobiliśmy poprawnie.

II rodzaj zadań – DNS+DHCP+IIS(WWW+FTP)

Załóżmy, że mamy do wykonania następujące zadanie. Konfigurujemy intranet przedsiębiorstwa. Naszym celem jest zainstalowanie serwera DNS, DHCP przydzielającego odpowiednie adresy oraz IIS, zawierającego witrynę WWW i FTP. Witryna WWW powinna być widoczna pod adresem www.egzamin.pl , natomiast ftp pod adresem ftp.egzamin.pl. Komputery powinny pracować (podobnie jak poprzednio) w podsieci 172.16.0.0/16.

Kolejność konfiguracji usług jest praktycznie dowolna. Pamiętamy, żeby najpierw na kartach sieciowych skonfigurować statyczne adresy IP. Mamy skonfigurować serwer DNS, więc od razu zarówno na kliencie, jak i na serwerze możemy ustawić adres DNS wskazujący na serwer. Ten krok powinien być wykonywany zawsze na samym początku. Konfigurację usług zacznijmy od serwera DHCP.

Uruchamiamy menedżer serwera. Dodajemy nową rolę – Serwer DHCP. Najpierw zostaniemy poproszeni o wybór karty, na której będzie pracował serwer DHCP.

Na następnym ekranie będziemy musieli wprowadzić kilka nowych ustawień. Nazwa domeny nadrzędnej będzie podana na arkuszu egzaminacyjnym. Adresu preferowanego serwera DNS nie zmieniamy. Po kliknięciu dalej zostaniemy poproszeni o decyzję w sprawie WINS. Zostawiamy opcje domyślne.

Kolejnym krokiem będzie utworzenie zakresu DHCP. Klikamy przycisk Dodaj. Do pól ekranu, który za chwilę się pojawi przepisujemy dane z arkusza egzaminacyjnego. Proste, prawda :)

Po utworzeniu zakresu klikamy przycisk Dalej. Ustawienia DHCPv6 zostawiamy na pozycjach domyślnych. W końcu będziemy mogli kliknąć przycisk Zainstaluj.

Aby przejść do ustawień DHCP, klikamy Start->Narzędzia administracyjne->DHCP. W tym miejscu na egzaminie będziemy zwykle musieli zrobić jedynie jedną rzecz – dodać zastrzeżenie. Co to jest? Zastrzeżenie powoduje, że komputer o danym adresie MAC dostaje zawsze jeden i ten sam adres IP. Zwykle będziemy musieli zastrzec adres IP dla naszej drugiej maszyny. Adres MAC karty sieciowej klienta możemy odczytać za pomocą GUI lub polecenia ipconfig.

Dodanie zastrzeżenia jest bardzo proste. Klikamy PPM na zastrzeżenia i wybieramy opcję Nowe zastrzeżenie. W oknie, które się pojawi, wprowadzamy odpowiednie dane. DHCP skonfigurowany. Na potwierdzenie wykonania tego zadania najczęściej będziemy musieli wykonać zrzut działania polecenia ipconfig /All na kliencie i serwerze. Teraz bierzemy się za serwer DNS.

Dodajemy rolę serwera DNS. Aby to zrobić postępujemy dokładnie tak samo, jak w poprzednich wypadkach. Po instalacji usługi DNS możemy rozpocząć jej konfigurację. Aby uruchomić odpowiednią przystawkę, klikamy Start->Narzędzia administracyjne->DNS.

Podstawowy fakt jest taki, że na egzaminie będziemy musieli skonfigurować jedynie strefy wyszukiwania do przodu. Pozostałe rodzaje nas nie interesują. Nasz serwer ma być widoczny pod adresami www.egzamin.pl oraz ftp.egzamin.pl. Tworzymy więc nową strefę wyszukiwania do przodu. Klikamy PPM na Strefy wyszukiwania do przodu i wybieramy opcję Nowa strefa. Zostanie uruchomiony przyjazny kreator, który poprowadzi nas za rączkę przez cały proces.

Zostawiamy wartości domyślne. Na egzaminie będziemy tworzyli jedynie strefy podstawowe.

Na kolejnym ekranie będziemy musieli podać nazwę strefy. Dlaczego nie podamy www.egzamin.pl albo ftp.egzamin.pl? Przecież o to nas proszono w zadaniu! Otóż, byłoby to błędne podejście. Pierwsza fraza (www, ftp) to oznaczenie hosta, natomiast egzamin.pl to nazwa strefy. Zapamiętaj ten mały szczegół, a nie oblejesz konfiguracji DNS‑a. Kolejne kroki to klikanie Dalej aż do momentu zamknięcia kreatora.

Wchodzimy teraz do nowo utworzonej strefy. Klikamy na niej PPM i wybieramy Nowy Host (A lub AAAA). Wypełniamy pola wg zasady na screenie. Adres IP to adres naszego serwera. Treść, którą mamy wpisać w pole Nazwa omówiliśmy już wcześniej. Podobnie postępujemy dla drugiego adresu (ftp.egzamin.pl). Tylko wtedy w polu nazwa zamiast www wpisujemy ftp. Konfiguracja DNS została zakończona. Został nam ostatni element – serwer IIS.

Rolę serwera IIS dodajemy tak samo jak DNS czy DHCP. Jednakże, w tym momencie musimy zwrócić uwagę na jedną rzecz: mamy skonfigurować także serwer FTP. FTP jest „usługą roli” IIS. Tak więc, w momencie, kiedy zostaniemy poproszeni o wybranie usług ról przewijamy ekran na sam dół i wybieramy opcję serwer FTP. Dalsza instalacja to nic innego jak klikanie Dalej/Zainstaluj.

Konfigurację IIS możemy uruchomić, klikając Start->Narzędzia Administracyjne->Menedżer Internetowych Usług Informacyjnych.

Podstawowa witryna WWW jest już skonfigurowana. Najczęściej będziemy poproszeni o wstawienie w miejsce domyślnej, własnej, prostej witryny WWW (np.: zawierającej numer PESEL).

Jeśli zostaniemy poproszeni o umieszczenie katalogu witryny w innym miejscu, możemy to zrobić klikając PPM na Default Web Site i wybierając opcję „Ustawienia zaawansowane”. Domyślnie, witryna znajduje się w katalogu C:\inetpub\wwwroot. Został nam do skonfigurowania serwer FTP. Klikamy PPM na „Witryny” i wybieramy opcję: Dodaj witrynę FTP.

Pierwsze okno jest bardzo proste do wypełnienia. Nazwa witryny FTP – w to pole możemy wpisać dowolne słowa, aczkolwiek właściwa treść najprawdopodobniej będzie się znajdować na arkuszu. W polu ścieżka fizyczna wybieramy katalog Root serwera FTP. Te dane również będą znajdowały się na arkuszu egzaminacyjnym.

W następnym kroku musimy wybrać adres IP, pod którym ma być widoczny nasz serwer FTP. Koniecznie zaznaczamy opcję Brak przy zbiorze opcji SSL. Najczęściej będziemy też zmuszeni włączyć opcję „Włącz nazwy hosta wirtualnego”. W tym miejscu podajemy adres www naszego serwera ftp. Dzięki temu po wpisaniu adresu ftp.egzamin.pl w przeglądarce, ta od razu zorientuje się, że przy połączeniu należy korzystać z protokołu FTP.

Następne okno to konfiguracja uprawnień dostępu do serwera. Na screenie przedstawiona została konfiguracja anonimowego dostępu do serwera. To, co powinniśmy w tym miejscu wprowadzić będzie zapisane na arkuszu egzaminacyjnym. Jeśli do serwera FTP ma odbywać się logowanie, zaznaczamy opcję Podstawowe, a w oknie Autoryzacja wybieramy odpowiednią opcję.

Wszelkie dodatkowe zmiany, których być może będą wymagali od nas egzaminatorzy możemy wprowadzić na tym ekranie. W zasadzie będą nas dotyczyć jedynie dwie kategorie: „Reguły autoryzacji FTP” oraz „Uwierzytelnianie FTP”.

Słowem podsumowania

Na prostych przykładach przećwiczyliśmy wszystko, czego mogą od nas wymagać na kwalifikacji E13. Przedstawione tutaj rzeczy nie są trudne. W zasadzie wszystko wykonujemy za pomocą GUI. Mimo to, zdawalność (wg moich informacji) waha się na poziomie 60‑70%. Prawdziwy pogrom sprawiłoby wprowadzenie Linuksa na tę kwalifikację. Na szczęście, nikt „u góry” na razie nie kwapi się na podjęcie takiego, brzemiennego w skutkach kroku.