O między dystrybucyjnych paczkach: xdg‑app

W tym wpisie opiszę sposób instalacji i uruchamiania między dystrybucyjnych paczek xdg‑application, znanych jako Gnome Bundle.

Wstęp

Xdg‑app to system zarządzania i uruchamiania(posiłkując się xdg‑app-helper) applikacji. Xdg‑app pozwala na instalację i uruchamianie aplikacji przez zwykłego użytkownika. Xdg‑app-helper w zamierzeniu ma uruchamiać aplikacje w środowisku najbardziej, jak to możliwe, odizolowanym od systemu, Obecnie aplikacje nie są tak mocno odizolowane od systemu, jak powinny. Mają one własne drzewo root, jednak całe drzewo /home jest domyślnie podmontowane pod niego. W przyszłości ma być bezpieczniej. Xdg‑app, podobnie jak Limba(moim zdaniem znacznie lepszy projekt) są obsługiwane przez gnome-software-center, jednak ja opiszę, jak się posługiwać linią poleceń.By zapaczkować aplikację do formatu zrozumiałego przez xdg‑app, konieczne jest wprowadzenie zmian w aplikacji, jak np. umieszczenie wszystkich plików aplikacji w /self.

Instalacja

By zainstalować xdg‑app w OpenSuSE Tumbleweed, to należy zainstalować paczkę o nazwie xdg‑app. Następnie wykonujemy:

sudo chmod +s /usr/binl/xdg-app-helper

Jest to konieczne, gdyż xdg‑app-helper zmienia prawa, jakie ma proces. Zamiast nadawać bit uid, to można nadać odpowiednie uprawnienia przez Posix Capabilities, jednak ta metoda powinna być bardziej zrozumiała. Dla tych, co nie chcą nadawać bitu uid, napiszę, że trzeba nadać CAP_SYSADMIN i CAP_MKNOD.

Jak to działa

Xdg‑app rozróżnia runtime(składniki czasu wykonania), sdk(zestaw narzędzi dla programistów) i bundle(applikacja). Runtime to zależność pakietu, która jednak nie zostanie automatycznie zainstalowana, lecz trzeba ją zainstalować ręcznie. Xdg‑app korzysta z selinux, systemd, cgroups, namespaces, kdbus(jeszcze nie ma go w jądrze, ale mimo wszystko xdg‑app działa bez niego), waylanda(lub X11). Dla instalacji użytkownika pliki są trzymane w ~/.local/share/xdg-app/. Dla instalacji systemowych pliki są trzymane w /var/xdg-app.

Instalujemy gedit

By zainstalować gedit, to musimy dodać dwa repozytoria. Jedna dla runtime GNOME, a druga dla gedita. Robimy to w ten sposób:

xdg-app add-remote --user gnome-sdk http://sdk.gnome.org/repo/ --no-gpg-verify
xdg-app add-remote --user --no-gpg-verify test-apps https://people.gnome.org/~alexl/test-apps/repo/

-‑no-gpg-verify oznacza, że nie będą sprawdzane podpisy paczek. Teraz możemy zainstalować GEdit:

xdg-app install-runtime --user gnome-sdk org.gnome.Platform 3.16
xdg-app install-app --user test-apps org.gnome.gedit

Jak nietrudno się domyślić, pierwsze polecenie zainstaluje nam biblioteki GNOME, a drugie zainstaluje nam GEdit-a. Polecenia możemy wykonać w dowolnej kolejności. Ważne, by wykonać oba przed próbą uruchomienia GEdita.

Uruchamianie

Z uruchomieniem są ogromne problemy. Po pierwsze, to nie utworzyła się ikonka w menu do Gedita. Po drugie, to wykonanie polecenia:

xdg-app run org.gnome.gedit

Nie przyniosło spodziewanego rezultatu. By to obejść trzeba uruchomić bash-a w sandobksie, by ustawił on zmienną DISPLAY, a następnie uruchomił gedita. Poniżej przykład.

xdg-app run --command=/bin/bash org.gnome.gedit -c 'DISPLAY='$DISPLAY' /self/bin/gedit'

Moje przemyślenia

Xdg‑app to jeszcze niedojrzała technologia. Poza tym, to pod OpenSuSE nie działa, jak należy(konieczność zmiany atrybutów /usr/bin/xdg-app-helper). Muszę nadmienić, że org.gnome.Platform 3.16 wymagało ściągnięcia 153,5 MiB. Lepiej się zapowiada Limba(dawien Listaller), choćby ze względu na obsługę zależności i ograniczanie zajętości miejsca na dysku. Limba w dodatku ma pozwalać, by paczka była dostarczana wraz z zależnościami(jeden plik), które zostaną zainstalowane tylko wtedy, gdy brakuje ich w systemie lub system nie mógł ich zainstalować. Zarówno Limba, jak i Xdg‑app posiadają integracją gnome-software-center, której nie przetestowałem, bo nie chciało mi się instalować gnomep-software-center.