„Bezzałogowe” — przegląd projektów dla Wojska Polskiego i nie tylko

Symulacje pola walki oraz przybliżanie we wszelki możliwy sposób tego co może napotkać żołnierz w trakcie konfliktu zbrojnego to temat rzeka. OBRUM pokazało nad czym pracują obecnie Polscy Inżynierowie - Concept-01, czy symulatory pola walki i spekulacje dotyczące powstania niby nowej gry miały chyba za zadanie odwrócić uwagę zwykłego śmiertelnika od tego co się dzieje w innych firmach i instytutach w których powstają naprawdę fajne rzeczy. To że nie koniecznie mogą te rzeczy służyć do  typowo militarnych celów powoduje że nie zawsze chce się o tym powiadamiać "Kowalskiego". Obecnie wiele się mówi o bezzałogowych pojazdach powietrznych, dzięki którym można prowadzić obserwację terenu bez angażowania bezpośredniego pilotów. Google podobno wykupuje wszystkie dostępne firmy zajmujące się "dronami" dzięki którym ma powstać system dostarczania przesyłek przez urządzenia latające. Poza wojskiem z bezzałogowców korzystają polskie firmy, które zajmują się fotografowaniem lub filmowaniem z powietrza. W głowicy umieszczone są aparat lub kamera, która może obracać się w dowolnym kierunku. Pozwala to na doskonałe ujęcia. Drony przydają się także straży pożarnej podczas monitorowania pogorzelisk i określania rozmiarów klęsk żywiołowych. Bezzałogowce są pomocne również leśnikom i policjantom prowadzących obserwację terenu. Ostatnio geolodzy, wykorzystując polski bezzałogowy statek powietrzny, mierzyli grubość lodu na Spitsbergenie. W Polsce opracowuje się także model drona, który ma badać skład chemiczny powietrza w miastach czy nad wysypiskami śmieci.

Obecnie wizytówkami Polski są maszyny projektowane przez Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych, i żeby nie mówić że chodzi o jakąś tam "jedną maszynę" załączam cały zestaw o którym można przeczytać na stronie ITWL. W sumie o dronach projektowanych na potrzeby Wojska Polskiego dowiedziałem się dopiero będąc na "Pikniku Militarnym w Rydzynie", dzięki stoisku na którym ITWL pokazywało zaledwie 3 drony (z pełnej gamy zaprojektowanych przez ITWL) w postaci modeli oraz inne statki powietrzne w postaci prezentacji.

Małe czy duże ? Jakiej wielkości powinny być drony ?

to jest pytanie na które trudno odpowiedzieć bo zakres wykonywanych czynności jest zróżnicowany. Aby zobrazować ten problem zaprezentuję kila bezzałogowców wraz z opisem do czego służą.

Zestaw maszyn klasy miniUAV: Pszczoła

• skrzydła o rozpiętości zaledwie 50 centymetrów
• waga 800 gramów
• Maksymalna prędkość w skrajnych przypadkach do 100km/h
• Maszyna może spędzić w powietrzu około 20 minut,
• wysokość maksymalna 300 metrów
• zasięg maksymalny od operatora nie więcej niż 5 kilometrów.
• Przez cały ten czas żołnierz operator będzie w trybie „rzeczywistym” obserwował na specjalnym monitorze obraz z kamery.

Maszyna powstała w ramach zleconej przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju pracy badawczo-rozwojowej. Inżynierowie z ITWL pracowali nad nią aż trzy lata. Największym wyzwaniem było spełnienie wymagań odnośnie do niewielkich rozmiarów bezzałogowca oraz jego niedużej wagi. Poza opracowaniem zminiaturyzowanej elektroniki i optoelektroniki, utrudnieniem było zbudowanie odpowiednio mocnego płatowca. Dla tak małych obiektów bardzo trudno jest wykonać elementy kompozytowe o małej wadze, a jednocześnie odpowiedniej wytrzymałości, sztywności i odporności eksploatacyjnej. Zadanie wykonywane przez drona to szybki zwiad okolicy z przekazaniem obrazu w czasie rzeczywistym. Żołnierz może wykorzystywać ten model drona do obserwacji przedpola w odległości około pięciu kilometrów. Dzięki niemu oceni, na przykład, czy przejazd przez wąwóz albo wjazd do miejscowości są bezpieczne. Waga i wielkość pozwalają na szybkie przenoszenie przez operatora w plecaku, nawet w niedostępne miejsca np. góry. Co powoduje że dron również może być wykorzystywany w trakcie poszukiwań zaginionych na szlakach turystycznych przez TOPR lub GOPR.

Bezzałogowy statek powietrzny pionowego startu i lądowania : ATRAX (quadrokopter)

[list] [item]rozpiętość 190cm[/item][item]długość 190cm[/item][item]wysokość 65cm[/item][item]waga 15kg[/item][item]zasięg 5km[/item][item]głowica optyczna światła dziennego[/item][item]głowica termiczna[/item][item]długość lutu 60min (przy różnej konfiguracji można wydłużyć do 90min) [/item][item]wyposażony w cztery dwułopatowe wirniki zasilane przez 8 silników[/item][item]pułap to 1000 m[/item][item]Maszyna posiada autopilota z możliwością planowania misji[/item][item]wykonany został z kompozytów szklanowęglowych [/item][list]

Przeznaczenie:

• Patrolowanie terenu
• wspieranie akcji SAR (Search and Rescue)
• ocenianie skutków klęsk żywiołowych
• kontrolowanie stanu linii wysokiego napięcia
• patrolowanie kąpielisk przybrzeżnych i akwenów
• prowadzenie akcji poszukiwawczych
• kontrolowanie stanu linii przesyłowych gazowych

Na załączonym zdjęciu jest makieta posiadająca tylko 4 silniki i wirniki, ale projekt ten został zauważony na XXII edycji Kieleckich targów MSPO2014 i zdobył nagrodę "DEFENDER" !!!

Cel powietrzny "SZERSZEŃ-M1"

• rozpiętość: 3,2m
• masa startowa: do 35kg
• prędkość lotu: 70+/-180km/h
• pułap: 1000 m
• max zasięg : 20km
• czas lotu: 120min
• możliwość zaprogramowania lotu.

wyposażenie dodatkowe:

• rękaw strzelecki z czujnikiem trafień lub reflektorem radiowym
• spadochronowy układ lądowania
• reflektor radiowy (opcja)

Cele powietrzne produkowane przez ITWL wyposażone są w czujniki, zbierające informacje o przelatujących obok pociskach artyleryjskich i rakietowych. Detektory zamontowane są na pokładzie samolotu, lub umieszczone w specjalnym, ciągniętym przez bezzałogowiec rękawie. Po wykonaniu misji i zakończeniu treningu poligonowego, maszyny lądują w sposób tradycyjny „na brzuchu”, lub z wykorzystaniem systemu spadochronowego zamontowanego na pokładzie maszyny, po czym mogą być ponownie wykorzystane. Umowa podpisana przez ITWL z Inspektoratem Uzbrojenia MON, obejmowała wyprodukowanie i dostarczenie do jednostek Wojsk Obrony Przeciw Lotniczej 41 bezzałogowych celów powietrznych, w tym - 26 celów "Szerszeń" i 15 maszyn typu "Komar".

Hitem może się okazać budowany we współpracy z Instytutem Lotnictwa bezzałogowy śmigłowiec ILX‑27.

• Ważąca 1100 kg maszyna może udźwignąć osprzęt o masie do nawet 300 kg
• osiągając prędkość maksymalną 215 km/h.
• Jej zasięg to 441 km
• a maksymalny pułap 4 km.

ILX- 27 to system modułowy z wyraźnie wyodrębnioną centralną jednostką napędową, częścią przednią z systemami elektronicznymi i sensorami oraz sekcją ogonową. Dzięki takiej filozofii można z łatwością dokonywać zmian i modernizacji w śmigłowcu zajmując się tylko wskazanym elementem. [youtube=http://www.youtube.com/watch?v=XWbqT2n3pMg]

Zarówno w Polsce jak i na światowej premierze podczas ILA2012 w Berlinie, śmigłowiec wzbudzał ogromne zainteresowanie największych zagranicznych koncernów, a na Targach Balt Military Expo, opracowany całkowicie w Polsce bezzałogowy ILX‑27. Śmigłowiec - Robot do Zadań Specjalnych otrzymał nagrodę Grand Prix im. „ Kontradmirała X Czernickiego”. ITWL otrzymał także wiele propozycji współpracy ze strony uznanych międzynarodowych firm z sektora lotniczego. ILX‑27, polski helikopter bezzałogowy budowany jest w konsorcjum: Instytut Lotnictwa, Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych i Wojskowe Zakłady Lotnicze nr 1 S.A. w Łodzi. Opracowany przez polskich inżynierów bezzałogowy śmigłowiec ILX‑27 może być wykorzystywany do zadań rozpoznawczych, ewakuacji rannych z pola walki lub transportu zaopatrzenia i amunicji. Dzięki modułowej budowie, maszynę można w razie potrzeby uzbroić, tak by wsparła ogniowo walczących żołnierzy. Zbudowany przez Polaków śmigłowiec ILX‑27, z racji jego uniwersalności, jest również idealnym „pomocnikiem” dla służb ratowniczych. Z jego optoelektroniki oraz właściwości transportowych, mogą skorzystać chociażby strażacy, którym pomoże w czasie pożarów lub powodzi.

EDIT: na życzenie #saturno

coś z nowości

Ćwiczebny odrzutowy bezzałogowiec dla Wojsk OPL  Jet‑2

[item]Masa startowa 80 kg[/item] [item]Prędkość maksymalna 540 km/h[/item][item] Max pułap 5000 m[/item][item]max zasięg 500km[/item][item]rozpiętość 2,58m[/item][item]długoęć 3,52m[/item][item]dwa silniki odrzutowe max ciąg 280/400N[/item][item] Czas lotu 60 min[/item] [item]Sterowanie za pomocą autopilota[/item] Cel do szkoleń pododdziałów przeciwlotniczych JET‑2, wy­strze­lo­ny z pneu­ma­tycz­nej wy­rzut­ni jest w sta­nie roz­pę­dzić się do 540 km/h. Jego mak­sy­mal­na wy­so­kość lotu to 5000 me­trów. Dwu­sil­ni­ko­wy od­rzu­to­wy bez­za­ło­go­wiec ste­ro­wa­ny za po­mo­cą au­to­pi­lo­ta może po­zo­sta­wać w po­wie­trzu ponad go­dzi­nę. Jego trasa jest w pełni pro­gra­mo­wal­na, z moż­li­wo­ścią zmia­ny pa­ra­me­trów lotu już w trak­cie wy­ko­ny­wa­nia za­da­nia. To jest już 2 wersja i nadal pracuje się nad zwiększeniem pułapu oraz prędkości. Wymagania znacznego zwiększenia osiągów (o 50% w stosunku do Jet‑1) spowodowały konieczność zaprojektowania nowego, dwusilnikowego imitatora celu powietrznego JET‑2, większego i znacznie cięższego od poprzednika. Masa startowa nowego imitatora wynosi 80 kg (przy niecałych 40 kg JET‑1), przy czym połowę tej masy stanowi zabierane paliwo.

źródła:

• www.itwl.pl/
• www.defence24.pl
• tvn24bis.pl