Wracam do blogowania, ale jak? jak nie mam czasu!

Bloguje na dobrych programach już od kwietnia 2014 ze zmienną częstotliwością. Pisanie wpisów technicznych zaczęło się na innych portalach głownie o Linuksie a następnie krótką historia z portalem studenckim gdzie udało się i napisać nawet do ich startera dla studentów. Później ponownie wróciłem do świata Linuksa z portalem osword i picoboard (który już nie istnieje). Czytałem już od 2009 roku DB głownie blogi ale potrzebowałem 5 lat aby przekonać się do pisania na blogu. Głównym bodźcem do tego był jednak mój pierwszy HotZlot w Kliczkowie w 2013 roku, na który udało mi się dostać z losowania.

O ile w początkowych latach miałem czas i siły na pisanie tak czym człowiek starszy i zakłada rodzinę i ma coraz więcej obowiązków oraz innych ciekawych projektów u siebie w mieście zaczynając od fablabu trójmiejskiego, który przepadł wraz z odejściem starej dobrej ekipy (w tym również ja), aż do obecnych projektów FabLabu Gdańskiego, który ostatnio zabiera mi sporo czasu na załatwianiu i formalności aby uruchomić pracownie w Gdańsku dla ludzi zainteresowanych DIY i ogólną prefabrykacją w tych obecnych czasach gdzie wszystko jest już gotowe na sklepowych półkach przez co ludzie zatracili manualne predyspozycje zwłaszcza wśród młodych ludzi, którzy siedzą z oczami w tabletach i smartfonach. Ale po warsztatach, które prowadziłem wiem, że mamy zdolną młodzież, która mająca trochę zainteresowania potrafi dużo osiągnąć.

Wracając do blogowania większość moich wpisów jest instruktażowych o konfiguracji programów czy sprzętu i nie idzie tu o przypodobanie się czytającym ale głownie w celach bazy rozwiązań do których wracam od czasu do czasu aby samemu sobie przypomnieć bo ileż można tego spamiętać a jak komuś się to jeszcze przydaje i ma ochotę to czytać to jeszcze lepiej. W moim przypadku pisanie jest też nauką pisania bo jako zdiagnozowany dyslektyk i potwierdzony leń musiałem sporo przejść od początku mojej przygody z pisaniem tutaj chylę czoło mojej obecnej żonie, która miała cierpliwość do mnie.

Czasem chciał bym zbudować jakiś czaso-wstrzymywać dzięki któremu wyrobił bym się z wszystkimi pracami i swoimi pomysłami. Bo obecne czasy dają nam naprawdę duże możliwości rozwoju dzięki m.in. takim technologiom jak druk3D, maszyny sterowane cyfrowo (CNC, laser), wirtualna rzeczywistość oraz dostępowi do internetu i dużej bazy ciekawych projektów udostępnionych dla innych, dzięki którym możemy zbudować praktycznie wszystko mając oczywiście chęci i jakieś środki na to i oczywiście ten czas.

Sam konkurs blogowy na DP jest dobrą motywacją aby przysiąść i napisać coś ciekawego ale bez pasji i zainteresowań było by to parcie już na szkło, które widać wśród młodych blogerów, którzy chcieli by ale nie chcą. Na szczęście są też młodzi blogerzy, którzy potrafią zacząć blogować i widać w nich tą pasję i chęć podzielenia się ciekawymi rzeczami.

Tutaj zacytuję dobre motto, które sam wykorzystuję i się z nim zgadzam:

Dlatego młody blogerze znajdź to coś w sobie czym się interesujesz i nie przyj na szkło tylko pisz o tym co lubisz i miej cierpliwość bo w życiu nie ma na skróty a  jeśli uważasz inaczej to wróć do tego wpisu za 10 lat i jeszcze raz się zastanów nad tym.

Choć nie mam obecnie czasu to sporo moich wpisów czeka jeszcze na dokończenie czy dopracowanie i kiedyś przyjdzie taka chwila i taki czas aby je skończyć i opublikować, dlatego jeśli czekasz na jakieś kolejne wpisy z danej tematyki to wiedz czytelniku, że nie porzucę tego i wreszcie doczekasz się tego długo oczekiwanego wpisu. Ale teraz ważniejsza jest rodzina, praca, znajomi, Fablab ..... i oby tak do emerytury.