Acer Aspire V5‑573PG - trochę teorii

Słysząc o kolejnej edycji testowania z Intelem, miałem kilka typów urządzeń, o których chciałbym trochę więcej przeczytać:

Z półki marzeń, to najchętniej sprawdziłbym którąś z niedostępnych w Europie maszyn Razera - 14" notebook Razer Blade (na Haswellu) lub którykolwiek z tabletów Razer Edge (na Ivy Bridge) - obiecuje skatować jest solidnie grami. Z bardziej przyziemnych rzeczy ultramobilny ThinkPad X240 na najnowszym niskonapięciowym Haswellu - jestem fanem ThinkPadów, w szczególności serii X i chętnie sprawdzę, co Lenovo tym razem przygotowało.

Specyfikacja

Bebechy komputerka prezentują się następująco:

• Intel Core i5-4200U
• NVIDIA GeForce GT 750M z 4 GB dedykowanej pamięci
• 12 GB pamięci RAM
• Dotykowy wyświetlacz 15.6" z matrycą IPS o rozdzielczości 1366x768
• Klasyczny dysk twardy o pojemności 1TB
• Wi-Fi Qualcomm Atheros AR5BWB222 (obsługujący standard 802.11n)
• Ethernet Realtek
• Touchpad ELAN

Przeanalizujmy na początek po kolei wszystkie pozycje od strony teoretycznej.

CPU

Sercem komputera jest procesor Intel Core i5-4200U - 2 rdzeniowy układ z najnowszej rodziny Haswell. Niestety numerek niewiele nam mówi o wydajności tego układu, o ile nie posiadamy tajemnej wiedzy ;). Zacznijmy od określenia jak ten układ plasuje się na tle całej rodziny procesorów Intela. Na start warto zawsze przejrzeć tabelkę porównawczą na Wikipedii. Ma ona jednak tę wadę, że posortowano ją wg numeru modelu procesora, co spowodowało wymieszanie układów o kompletnie różnym przeznaczeniu. Obok procesorów przeznaczonych do tabletów mamy potwory do mobilnych stacji roboczych. Żeby ułatwić nawigację po niej, wyjaśnijmy sobie jak Intel pozycjonuje swoje procesory.

Mobilne procesory z rodziny Haswell

W przypadku urządzeń mobilnych najważniejszym parametrem jest moc, jaką pobiera procesor i ciepło jakie wydziela. Jeśli urządzenie jest projektowane pod kątem mobilności rozumianej jako długi czas pracy na baterii i niewielka waga, to producent nie wsadzi tam najmocniejszego dostępnego układu, podobnie nie ma sensu wstawiać niskonapięciowego procesora do wysokowydajnego notebooka. Przeznaczenie procesora u Intela określają ostatnie litery nazwy modelu:

• H, M - wydajne procesory do najmocniejszych laptopów. Różnica między H i M to podstawka. W przypadku serii H procesor jest lutowany do płyty głównej (FCBGA1364), seria M to klasyczne gniazdo (FCPGA946). Litera Q oznacza procesor 4-rdzeniowy, zaś X to po prostu seria "Extreme". Wydzielane ciepło w przypadku tej serii to 37 W dla procesorów 2-rdzeniowych i oszczędnych 4-rdzeniowych (z 2 na końcu numeru modelu), 47 W dla zwykłych 4-rdzeniowych (również tych wyposażonych w eDRAM, o nazwie kodowej Crystal Well) oraz 57 W dla topowego modelu serii Extreme.
• U - wersja ultra-low power. Te 2-rdzeniowe procesory mają TDP na poziomie 15 W (z tych modeli korzysta np. Microsoft Surface Pro 2), nie licząc tych z mocną grafiką Iris, dla których ten parametr wynosi 28 W (montowanych m. in. w najnowszych 13" MacBookach Pro). Seria jest przeznaczona przede wszystkim to mobilnych Ultrabooków i wydajnych tabletów, których priorytetem jest czas pracy na baterii.
• Y - wersja extreme-low power. 2-rdzeniowe procesory przeznaczone do tabletów z średniej półki.
• E - wersja przeznaczona do urządzeń wbudowanych.

Intel HD Graphics

W tym momencie warto poświęcić chwilę uwagi zintegrowanej grafice Intela. W tym celu stworzyłem krótką tabelkę podsumowującą dostępne modele wraz seriami mobilnych procesorów, w których są używane:

EU to "Execution Units" - w dużym uproszczeniu można powiedzieć, że każda EU to jeden rdzeń grafiki. Celowo pominąłem w tabelce taktowanie rdzeni graficznych, gdyż jest ono podobne dla wszystkich układów: jednostki łączone z procesorami serii H i M są taktowane minimum 400 MHz, zaś te dla procesorów serii U i Y działają z minimalną częstotliwością 200 MHz. Maksimum w zależności od modelu kończy się pomiędzy 950 a 1300 MHz.

Haswell Ultra-low Voltage

Wróćmy do testowanego notebooka. Skupmy się na serii U, na bazie procesora z której został zbudowany testowany Acer. Wszystkie procesory w tej serii są pakowane razem z chipsetem w postaci układów MCM, co jak pokazuje historia, zazwyczaj zwiastuje integrację kolejnego elementu w rdzeniu procesora. Być może niedługo zobaczymy w tym segmencie pierwsze układy typu SoC Intela (seria Y to już dziś są układy SoC)? Na chwilę obecną seria jest podzielona wewnętrznie na następujące segmenty:

• Seria "8" - modele Core z 8 na końcu, wyposażone w grafikę Iris 5100, o zwiększonym do 28 W wydzielaniu ciepła.
• Seria "50" - j. w., tylko tym razem modele kończące się na 50 - modele z grafiką Intel HD Graphics 5000.
• Główna seria Core - modele z grafiką Intel HD Graphics 4400.
• Budżetowe procesory Pentium i Celeron. Korzystają z Intel HD Graphics.

Warto też zauważyć, że Hyper Threading (4 wątki przy 2 fizycznych rdzeniach) jest tylko obsługiwany w procesorach Core, natomiast Turbo Boost (zwiększanie taktowania rdzeni, gdy procesor nie jest równomiernie obciążony) działa tylko w seriach Core i5 i i7. W stosunku do Core i5 Core i7 ma większy cache. By trochę łatwiej dało się w tym zorientować, przygotowałem tabelkę zawierającą wszystkie niskonapięciowe procesory Intel z tej generacji:

Kilka słów wyjaśnień. Jak widać wszystkie niskonapięciowe procesory Core mają jeden z trzech układów graficznych: Iris Graphics 5100, HD Graphics 5000 i HD Graphics 4400. Z czego więc wynikają różnice między układami posiadającymi dwie pierwsze, skora oba układu mają identyczną liczbę EU (40 sztuk) o bardzo podobnym taktowaniu? Z ilości generowanego ciepła. W procesorze o TDP równym 28 W jest znacznie większy zapas mocy, gdyż większa część procesora jest w stanie pracować na najwyższych obrotach. Jeśli obciążymy podobnie 2 rdzenie procesora o TDP 28 W i 15 W, to w tym drugim grafika będzie musiała działać na niższych obrotach, gdyż w przeciwnym razie układ stałby się zbyt gorący. Z tego też wynikają różnice między procesorami o TDP 15 W wyposażonymi w grafikę HD 5000 i 4400. Bazowy zegar układu z HD 5000 jest niższy, gdyż bierze pod uwagę działanie mocniejszej grafiki. Jeśli jednak nie będziemy w danej chwili korzystać z pełni możliwości GPU, to oba układy osiągną podobny zegar CPU po zastosowaniu Turbo Boost.

Core i5-4200U

Aspire V5‑573PG korzysta ze standardowego niskonapięciowego procesora z obsługą Turbo. Zastosowanie procesora z mocniejszą grafiką nie miało w tym przypadku sensu, gdyż w tym celu Acer zamontował zewnętrzny układ NVIDIA. Z kolei montując słabszy procesor stracilibyśmy Turbo, a jak pokazują testy, ma ono duże znaczenie w przypadku aplikacji, które mocno obciążają tylko jeden rdzeń lub nie korzystają z wbudowanej grafiki. Można jeszcze się zastanowić, czy nie lepszy byłby procesor z wyższym taktowaniem, np. i7-4600U. Teoretycznie różnica między nimi wynosi 25‑30%. Praktycznie jednak, wygląda na to, że jest to raczej maksymalnie kilkanaście procent. Wydaje mi się, że może może to być związane z faktem, że wolny procesor ma większe pole do popisu dla Turbo, które w przypadku szybszego już przy niewielkim zwiększeniu częstotliwości taktowania osiąga maksymalny poziom wydzielanego ciepła. Postaram się zbadać tę sprawę podczas testów i opisać swoje spostrzeżenia.

GPU

Drugim najważniejszym elementem Acera jest karta graficzna NVIDIA GeForce GT 750M. W tym przypadku nie trzeba specjalnie wiele tłumaczyć - dla kart NVIDIA wyższy numerek w ramach serii oznacza po prostu szybszą kartę. Jeśli chcemy zobaczyć, jakim desktopowym kartom odpowiada ten układ, ewentualnie jaki układ AMD ma podobną moc, to polecam skorzystać z podsumowania serwisu Tom's Hardware Guide. Co prawda akurat tego modelu tam nie uwzględnili, ale jego moc plasuje się pomiędzy 660M a 670M, które tam odnajdziemy. Zerknijmy tylko na wyniki GPU‑Z z grafiki Intel i NVIDIA:

Od razu zaznaczam, że w przypadku Intela nie udało mi się zmusić GPU‑Z do podania parametrów HD Graphics 4400 podczas pracy z pełnym obciążeniem - taktowanie podskakuje wtedy z 200 MHz na 1000 MHz i taką poprawkę należy wziąć na wartości fillrate widoczne na obrazku. Wynika z tego, że GeForce GT 750M oferuje moc około 4 razy większą od rozwiązania Intela, co pokrywa się z informacjami ze strony NVIDIA'i, gdzie określają jej wydajność jako 6.5x większą od Intel HD Graphics 4000, która była stosowana w procesorach poprzedniej generacji (Ivy Bridge). Warto zwrócić jeszcze uwagę na podłączenie karty graficznej - łączy się ona z procesorem za pomocą zaledwie 4 linii PCI Express.

RAM

Komputer został wyposażony w 12 GB RAM w standardzie DDR3, pracujący z częstotliwością 1600 MHz. 12 GB to bardzo dużo, nawet jak na komputer dla gracza. Ankieta dotycząca sprzętu i oprogramowania z platformy Steam dla grudnia ubiegłego roku pokazuje, że jedynie 11% użytkowników posiada taką ilość pamięci lub większą. Tajemnicą pozostaje jednak dla mnie w jaki sposób ta pamięć została zainstalowana. Większość programów pokazuje jedynie jeden 8 GB moduł DIMM, jedynie SIV pokazał coś więcej, chociaż nadal nie udało mi się uzyskać szczegółowych informacji o drugiej kości pamięci:

HDD

Dysk twardy pracujący w notebooka Acera to zwykły talerzowy dysk Western Digital z serii Blue, dokładnie 1 TB model WD10SPCX. Dysk pracuje z szybkości 5400 obrotów na minutę i jest raczej średniakiem wśród modeli tego producenta. Osobiście wolałbym do takiego laptopa szybki dysk SSD, niestety w takim wypadku jego cena poszybowałaby drastycznie w górę.

W następnym odcinku

Na początek postanowiłem się skupić na specyfikacji urządzenia, by pokazać z czym mamy do czynienia i kto może być docelowym użytkownikiem takiego komputera. W kolejnym wpisie pokaże kilka fotografii Acera i opowiem o ogólnych wrażeniach z użytkowania tego notebooka, później zaprezentuje wyniki benchmarków i wydajność tego laptopa w grach. Jeśli ktoś ma jakieś szczególne życzenia co do tego co miałbym przetestować, to zapraszam do komentowania.