Recenzja Patriot P400 w wersji V4. Budżetowy, ale czy może powalczyć?

Ciężko jest dzisiaj się wybić na rynku półprzewodnikowych nośników danych. Ostatni sukces odniósł tutaj Lexar i w sumie zrobiło się tak tłoczno, że nie jestem w stanie stwierdzić, czy ktokolwiek może jeszcze powalczyć przede wszystkim agresywną wyceną nowych dysków SSD. Sprawdziłem, czy tak postąpił znany producent Patriot, ze swoim, jeszcze pachnącym, P400 V4

W przeszłości miałem już do czynienia z wieloma produktami marki Patriot i w sumie ciężko było się do jakiegokolwiek przyczepić tak na poważnie. Marka ta ma jednak premierowy problem wyceny, bo kiedy konkurencja będąca już od jakiegoś czasu na rynku może sobie pozwolić na agresywne obniżki i tym samym zwiększenie stosunku wydajności do ceny, nowy produkt ma swojego rodzaju „podatek od nowości” i wspomniany Patriot boryka się z tym od lat. Tak jest również i w przypadku P400 V4, choć – jeśli historia ma mnie czegoś nauczyć – po okresie przejściowym (premierowym), wartość zdecydowanie wzrośnie, dlatego warto mieć go już teraz na oku, chociażby w trakcie analizy w serwisach typu ceneo.

Specyfikacja

P400 V4 to dysk SSD w standardowym formacie M.2 2288, wykorzystujący nieco starszy, aczkolwiek nadal bardzo dobry interfejs PCIe 4.0 z protokołem NVMe 1.4. Wiem, wiem, są już na rynku dyski PCIe 5.0, ale ich opłacalność – tak zresztą było na „premierę” PCIe 4.0 – stoi pod ogromnym znakiem zapytania. Dysk bazuje na popularnym kontrolerze z segmentu budżetowego, a dokładnie Maxio MAP1602, który stosowany jest również w takich nośnikach jak Hiksemi Future czy Lexar NM790. Nie ma bufora DRAM, co dla wymagających użytkowników będzie wadą, ale ma HMB, czyli technologię wykorzystywania pamięci systemowej jako cache.

Problem pojawia się przy kościach pamięci. Od zawsze piętnowałem producentów, którzy chcą sprzedawać kota w worku, bo chcą się zabezpieczyć na czasy niedoborów konkretnych chipów, ale nie zdradzanie, jakiej firmy i jakiego rodzaju kości stosuje się w dyskach SSD, jest wadą u wszystkich, nie tylko Patriota, Lexara czy Kingstona. A tu nie wiecie, co kupujecie. Wyniki w moim teście sugerują, że kości pamięci to TLC, więc bardzo dobre, ale może w pewnym momencie zdecydować na użycie kości QLC i dodatkowo innego kontrolera. Należy być czujnym – jak u wszystkich. Ta powszechna praktyka jak widać ma się dobrze i w moich recenzjach mogę co najwyżej o tym wspominać.

Tak czy owak, producent podaje osiągi. Odczyt i zapis sekwencyjny to odpowiednio 6000 MB/s i 5200 MB/s, czyli wydajność jest wyższa niż w poprzedniku (5000 MB/s i 4800 MB/s). Co prawda nie są to rekordy jeśli chodzi o PCIe 4.0, ale i tak wypada lepiej niż chociażby w ADATA Legend 850 Lite, Kingston NV3 czy Corsair MP600 Core. Przeciętnie natomiast wypada trwałość wyrażona współczynnikiem TBW. Dla modelu 2 TB wynosi on zaledwie 640 TB, gdzie dla porównania standardowy P400 mógł pochwalić się TWB rzędu 900 TB. To potężna degradacja, choć na szczęście nie poskąpił okresu gwarancyjnego, bo ten wynosi 5, a nie tylko 3 lata.

I na koniec cena. Aktualnie bardzo ciężko znaleźć najnowszy P400 w sklepach, ale w jednym go widziałem w cenie… 569 zł. To oczywiście przesada, szczególnie, że sam producent podaje MSRP na poziomie niższym niż 500 zł za wersję 2 TB. Z wariantem 1 TB nie ma jednak tego problemu, bo w kilku sklepach można dysk kupić w cenie 235 zł, czyli i niecałe 20 zł więcej niż za wspomnianych wcześniej konkurentów, według mnie nieco gorszych. Przypomnę jeszcze raz, podatek od nowości nadal jednak obowiązuje, dlatego P400 V4 ma szansę nieźle namieszać w segmencie budżetowym

Design

Cóż tu powiedzieć o designie. Czarne PCB i czarna naklejka grafenowa robiąca za radiator może się podobać zaraz po wyciągnięciu z pudełka, ale nie ma to żadnego znaczenia, gdyż i tak na dysk nikt z nas nie będzie spoglądał – zapewne umieścicie go pod radiatorem płyty głównej, co szczerze polecam zrobić. Dysk jest na szczescie bardzo smukły, więc nie będzie problemów podczas instalacji ani w laptopie, ani w PS5.

Testy

Poniższe testy to pełny zbiór typowych „syntetyków”, które należy brać z pewną dozą sceptycyzmu, ale pomagają uplasować dany nośnik pośród innych, a także zbiór testów rzeczywistych, gdzie ma szansę wyjść prawdziwa natura recenzowanego sprzętu w porównaniu do innych.

Temperatura

Wcześniej wspomniałem o tym, że dysk sprawdzi się nie tylko w komputerze stacjonarnym, ale również w laptopie czy PS5. I to prawda, gdyż radiator nie jest potrzebny, aby osiągnąć zadowalające efekty, jeśli chodzi o temperaturę pracy. Maksymalnie 65 stopni Celsjusza zresztą to potwierdza. Na dodatek, nikt przecież nie kopiuje kilkuset gigabajtów danych non stop żeby dociskać dysk i sprawdzać, do jakiej temperatury dobije. Rzeczywista, w typowych zastosowaniach, będzie jeszcze niższa.

Bufor pSLC

Bufor pSLC w Patriot P400 V4 2 TB jest spory, ale nie rekordowy. Wynosi ok. 25% pojemności całkowitej dysku i jest większy niż w Lexar NM790, ale też dużo niższy niż w Hikvision G4000 (ok. 33%). Pierwszy spadek wydajności zanotowałem przy ok. 28% zapełnienia danymi, kiedy prędkość zapisu wyniosła ok. 2,5 GB/s. Drugi spadek pojawił się po przekroczeniu 53% pojemności i wówczas prędkość zapisu wyniosła ok. 800 MB/s i utrzymywała się do końca trwania testu. Wydajność jest zatem porównywalna z tym, co prezentuje u siebie konkurencja.

Podsumowanie

Jak na budżetowy dysk SSD, Patriot P400 V4 wypada naprawdę dobrze, szczególnie jeśli spojrzeć na możliwości konkurencji pozbawionej pamięci DRAM. Zarówno w testach syntetycznych, jak i rzeczywistych, radzi sobie po prostu dobrze. Spadki przy zapełnieniu bufora pSLC są oczywiście normą, choć na szczęście spore rozmiary wpłyną pozytywnie na wykonywanie codziennych zadań. Trzeba go mocno docisnąć, żeby zauważyć pierwszy, nie wspominając o drugim spadku. Nie znajdziecie tutaj też problemów z throttlingiem, nawet bez stosowania dedykowanego radiatora.

Największym mankamentem jest zatem to, z czym mam problem u innych producentów – brak konsekwencji w specyfikacji. Nie wiadomo, czy producent nie zacznie stosować tańszych i gorszych kości QLC. Nie wiadomo też, czy czasem nie dojdzie do podmiany kontrolera. Tego w żaden sposób nie jesteście w stanie zweryfikować przed zakupem. Dodatkowo dochodzi cena. Ta wypada gorzej w bezpośrednim starciu z Kingston NV3 czy ADATA Legends 860, ale jak już wspomniałem wcześniej, ma to związek z podatkiem od nowości. Myślę, że za jakieś dwa miesiące znajdziecie go w podobnej kwocie. Wtedy powiem – polecam! Na ten moment, są inne tańsze i podobne opcje.