Serva — sposób na instalację Windows poprzez sieć LAN za pomocą PXE
22.08.2014 | aktual.: 28.08.2014 10:16
Dziś w moje ręce wpadł jakiś poleasingowy pecet z prośbą jego właściciela abym zainstalował na nim system i przygotował go do pracy. Okazało się, że komputer ten posiada naklejkę z licencją od visty business i 4 GB ramu, więc wypadałoby wgrać już wersję 64‑bitową, krótkie poszukiwania w moim archiwum płyt z systemami pokazały jednak, że posiadam jedynie wersję 32 bit i to jeszcze bez zintegrowanego żadnego service packa. zatem po chwili szukania znalazłem w internecie obraz Windows Vista SP2, który pobrałem i sprawdziwszy, że sumy kontrolne zgadzają się z tymi podanymi na stronach MS radośnie chciałem przystąpić do instalacji visty na powierzonym mi komputerze. Niestety okazało się, że nie mam wolnej płyty DVD, której mógłbym użyć do nagrania obrazu a jedyny pendrive jaki mogłem bez żalu sformatować ma zaledwie niecałe 4 GB, w każdym razie za mało jak na instalkę visty, Co więc robić?
W BIOSie wielu komputerów nie raz widziałem opcję bootowania z sieci więc postanowiłem się czegoś o tym dowiedzieć Szybkie googlowanie i znalazłem program serva, posiada on wersję darmową mającą sporo ograniczeń, z których najważniejsze to niemożność jej użycia w zastosowaniach komercyjnych i sesja między serwerem a klientem może trwać maksymalnie godzinę Jednak do moich potrzeb spokojnie to wystarczyło, dlatego poniżej postaram się opisać przebieg całej procedury.
Zanim zaczniemy kilka uwag, poniższy opis zakłada, że chcemy instalować system Windows z jądrem NT 6x a więc od Visty w górę. Co prawda program serva umożliwia również instalowanie w ten sposób Windows XP czy innych z serii NT 5x ale procedura jest nieco inna i jeśli będzie zainteresowanie to opiszę ją w osobnym wpisie. Ponadto należy pamiętać, że podczas instalacji poprzez PXE instalator Windows będzie od nas wymagał uwierzytelnienia za pomocą nazwy użytkownika i hasła, dlatego jeśli nie używasz hasła do logowania się do systemu ustaw je teraz, przynajmniej na czas tej procedury lub stwórz nowego użytkownika w systemie.
Pobieramy program ze strony producenta - wersja darmowa nazywa się non‑supporter. Po pobraniu tworzymy sobie na dysku folder np SERVA i wypakowujemy do niego pobrane archiwum. W katalogu SERVA tworzymy drugi katalog np. ROOT, gdzie będziemy trzymać kopię płyt z naszymi systemami i kilka innych plików koniecznych do prawidłowego działania.
Odpalamy program i ukazuje nam się takie okno:
Klikamy w nim na przycisk settings a następnie na zakładkę TFTP. W zakładce TFTP zaznaczamy pole "TFTP server" oraz przyciskiem Browse wskazujemy wcześniej utworzony folder ROOT, tak jak na poniższym screenie:
Następnie przechodzimy do zakładki DHCP i tu drobna uwaga, jeśli w naszej sieci działa już serwer DHCP np. na posiadanym routerze zaznaczamy pola proxyDHCP i BINL, tak jak na poniższym screenie.
Natomiast jeśli nie mamy w sieci serwera DHCP to zamiast opcji proxyDHCP zaznaczamy pole DHCP server i uzupełniamy odpowiednie pola o niezbędne dane. Gdy już ustawimy wspomniane opcje ukazuje się nam okno główne programu podobne do poniższego.
W tym momencie zamykamy aplikację i sprawdzamy, czy program utworzył niezbędne pliki wraz z odpowiednią strukturą we wcześniej zdefiniowanym folderze ROOT, jego zawartość powinna wyglądać mniej więcej tak:
Widzimy tutaj folder o nazwie WIA_WDS, musimy go udostępnić z uprawnieniami tylko do odczytu dla wszystkich jako udział sieciowy o nazwie WIA_WDS_SHARE w tym celu klikamy prawym przyciskiem myszy na folder WIA_WDS i klikamy właściwości a następnie wybieramy zakładkę udostępnianie i klikamy na przycisk udostępnianie zaawansowane, tak jak to widać poniżej:
Otworzy się okno zaawansowanego udostępniania, gdzie zaznaczamy pole "udostępnij ten folder" a w polu "nazwa udziału" wpisujemy WIA_WDS_SHARE, tak jak pokazałem poniżej.
Po wprowadzeniu powyższych zmian klikamy na przycisk "zastosuj" a następnie na uprawnienia i sprawdzamy czy dla grupy "wszyscy" zaznaczone jest pole odczyt w kolumnie "zezwalaj", Obrazuje to poniższy screen.
Teraz zamykamy okno udostępniania, wchodzimy do dopiero co udostępnionego folderu i tworzymy nowy folder o dowolnej nazwie, bez spacji i polskich znaków, w którym będą przechowywane pliki instalacyjne Windows. Jeśli chcemy mieć możliwość instalacji kilku wersji Windows w ten sposób np. Windows 7 i Windows 8 musimy utworzyć osobny folder dla każdej wersji. Teraz pozostaje nam skopiować pliki z płyty instalacyjnej posiadanego systemu do utworzonego katalogu i ponownie uruchomić program serva.
Ponownie widzimy okno główne programu serva ale tym razem powinniśmy zobaczyć także informację o przetwarzaniu plików instalacyjnych Windows, które wcześniej skopiowaliśmy, pokazuje to poniższy screen:
Teraz wystarczy uruchomić komputer, na którym chcemy instalować system i w BIOSie ustawić rozruch z sieci. Do testów możemy też wykorzystać oprogramowanie do virtualizacji takie jak: virtualbox czy vmware.
Jeśli wszystko zrobiliśmy prawidłowo to po chwili powinniśmy zobaczyć okienko jak na poniższym screenie.
Wystarczy teraz wybrać interesujący nas system i powinna rozpocząć się instalacja systemu.
Jeśli mamy szczęście to po chwili pojawi się okienko, w którym podajemy nazwę użytkownika i hasło, na komputerze udostępniającym pliki instalacyjne systemu. Okno to wygląda mniej więcej tak:
po wprowadzeniu wymaganych danych instalacja będzie przebiegać dokładnie tak samo jak byśmy to robili z płyty lub pendrive, z tym że jeśli mamy gigabitowego switcha to zdecydowanie szybciej.
Niestety może się też zdarzyć, że instalator nie wykryje naszej karty sieciowej na tym etapie instalacji a co za tym idzie instalacja zakończy się komunikatem
FAILED No NIC/Driver, ABORTING!
, wtedy wyłączamy komputer, klienta, następnie zamykamy program serva i pobieramy ze strony producenta sprzętu sterowniki do karty sieciowej i jeśli są one w formie archiwum lub instalatora .exe wypakowujemy je do jakiegoś katalogu i szukamy wersji do instalowanego systemu i architektury posiadanego procesora zwykle katalogi są jasno opisane np. driver\vista\x64, driver\win7\x86 lub podobnie, gdy już znajdziemy to czego nam potrzeba wchodzimy do katalogu D:\SERVA\ROOT\WIA_WDS\vista\$OEM$\$1\Drivers\NIC (gdzie vista to oczywiście nazwa folderu z plikami instalacyjnymi danej wersji systemu) i kopiujemy do niego zawartość folderu z odpowiednimi sterownikami. Po tym ponownie uruchamiamy program serva i uruchamiamy instalację systemu.
Na koniec jedna ważna rzecz, trzeba pamiętać o każdorazowym wyłączeniu i ponownym włączeniu programu serva po każdej zmianie w katalogu ROOT\WIA_WDS, gdyż tylko wtedy wprowadzone zmiany będą widoczne podczas instalacji, ponieważ przy restarcie serva następuje ponowna indeksacja danych.
Podsumowanie
Jeśli ktoś doczytał ten wpis do końca to gratuluję wytrwałości, prosiłbym również o komentarze, czy komuś się przydał mój poradnik oraz czy chcecie opis jak zainstalować XP za pomocą tej metody. Podobno da się też instalować w ten sposób linuksa, nie wiem bo nie testowałem. Na koniec mała sugestia dla redakcji DP, może warto byłoby umieścić opisywany program w bazie portalu? Jest to jeden z nielicznych programów, jakich używam, których w bazie portalu nie ma.
Aktualizacja - napisałem drugi wpis o instalacji Windows XP poprzez PXE, jest widoczny w powiązanych, zachęcam zainteresowane osoby do lektury.