Jak gadamy z satelitami. Garść ciekawostek

Deep Space Network, to sieć zbudowana przez NASA i zarządzana przez Jet Propulsion Laboratory na potrzeby obustronnej komunikacji z sondami, łazikami, eksplorujących nasz Układ Słoneczny. Obecnie system utrzymuje kontakt z 30 obiektami wystrzelonymi z Ziemi, w tym z 15 jednocześnie.

Jednym z najważniejszych elementów systemu komunikacji są trzy anteny główne o średnicy 70 metrów i kilka mniejszych, umiejscowione na terytorium USA (Kalifornia), Hiszpanii (koło Madrytu) i Australii (koło Canberry). Pierwsze dane misji sondy New Horizons odebrały anteny w USA i Hiszpanii.Takie położenie anten zapewnia stałą łączność, ponieważ jedna z nich zawsze widzi śledzony obiekt niezależnie od położenia naszej planety.

Dane, z okolic Plutona, są odbierane z szybkością, uwaga!, 1 200 bitów na sekundę. Wysyłane z prędkością 500 bitów na sekundę! - z taką prędkością komunikowały się komputerowe modemy w drugiej połowie lat 80. XX wieku. Komunikacja obywa się w pasmie promieniowania mikrofalowego (X‑band) w zakresie od 8,4 do 8,5 GHz, które jest zarezerwowane tylko i wyłącznie na potrzeby komunikacji kosmicznej (sygnały te, oprócz dystansu, są podatne na zakłócenia, a pasmo to charakteryzuje się małą ilością zakłóceń przez inne sygnały).

Transmisje mają do pokonania ogromną drogę - wystrzelona w 1977 r. soda Voyager 1 znajduje się obecnie w odległości 45 000 000 000 km od Ziemi, a bohater ostatnich dni - sonda New Horizons to odległość 4 780 000 000 km. Sygnał z Voyagera potrzebuje 36 godzin na dotarcie do Ziemi, a z New Horizons 4 godziny i 30 minut. Tak więc, na wszystkie dane związane z Plutonem poczekamy jeszcze długie miesiące (ponad rok), tym bardziej, że prędkość transmisji danych spada wraz z oddalaniem się od Ziemi. Sonda minęła Plutona i zagłębia się w Pas Kuipera, być może czeka nas jeszcze sporo niespodzianek.

Osoby zainteresowane tematem, mogą na bieżąco sprawdzić z jakimi obiektami utrzymujemy kontakt oraz zapoznac sie wieloma ciekawymi informacjami :)