Test obudowy Zalman S2 TG
Przyjrzę się obudowie Zalman S2 TG, którą można nabyć w okolicach 200pln. W tym przedziale cenowym nie brakuje konkurencji, począwszy od marki Krux a kończąc na SilentiumPC. Przekonajmy się, jak na ich tle wypada koreańska propozycja. Jednocześnie wraz z obudową na test trafił zasilacz MegaMax 700W V2.
Pierwsze wrażenia
Wymiary obudowy S2 TG wynoszą 462 x 196 x 424 mm. Waga wd. producenta oscyluje w granicach 5,0 kg, ale wydaje się ona jednak lżejsza. Do produkcji użyto metalu, tworzywa sztucznego i kawałka hartowanego szkła, gdzie to właśnie przezroczysty panel stanowi większość wagi. Samo wykonanie obudowy można ocenić na dobre. Nie straszy ostrymi krawędziami ani szpetnymi szparami.
Przedni panel, wyposażony w metalową siatkę mesh, wykonano z tworzywa sztucznego i można go dowolnie zdejmować, acz stawia przy tym niemały opór i trzeba użyć większej siły. Za panelem od razu mamy dwa wiatraki 120 mm ZA1225ASL zasilane przez molex. Na górze obudowy zanjdziemy filtr (przyczepiany magnetycznie) i pod zasilaczem w formie prostej siatki.
Z tyłu obudowy mamy jeszcze jeden wentylator 120 mm ZA1225ASL, tym razem z końcówką 3‑pin. Na górze producent umieścił dwa gniazda USB 2.0, jedną wtyczkę USB 3.2 Gen. 1, wyjście słuchawkowe i wejście mikrofonowe.
Zasilacz Zalman MegaMax 700w V2, w standardzie ATX, ma rozmiary 86 x 150 x 140 mm i waży 1.79 kg. Jest to prosta, niemodularna jednostka z certyfikatem 80 Plus (deklarowana sprawność na poziomie ok. 87%). Konstrukcja ma uwzględnione większość najważniejszych zabezpieczeń w postaci OPP, OVP, SCP i UVP. Za aktywne chłodzenie odpowiada wentylator 120 mm z łożyskiem HDB (hydrodynamiczne).
Z przewodów PSU oddaje do dyspozycji m.in. jeden CPU z parą złącz 4+4 pin, dwa PCI‑e z podwójną końcówką 8‑pin oraz łącznie sześć w tyczek SATA i cztery Molex. Wszystkie przewody, poza głównym ATX 24‑pin, cechuje płaski profil i duża elastyczność.
Montaż podzespołów
Obudowa Zalman S2 TG została przystosowana do płyt głównych w standardzie ATX, m‑ATX oraz Mini-ITX. Maksymalna długość karty graficznej nie powinna przekraczać 330 mm a chłodzenia CPU 156 mm, acz bez problemu zmieściłem tower o specyfikacji 156,8 mm.
Producent deklaruje, że z tyłu zamontujemy radiator 120 mm. Z przodu mamy kompatybilność także ze 120‑tką, radiator 240 mm też teoretycznie powinien wejść. Góra nie pozwala na montaż chłodnicy ze względu na bliskie położenie płyty głównej.
Maksymalna liczba miejsc na wentylatory wynosi łącznie osiem. Opcje montażu są następujące: 3x 120 mm (przód), 1x 120 mm (tył), 2x 120 mm (góra), 2x 120 mm (dół).
Jeśli idzie o montaż dysków to mamy jedno miejsce na SSD 2,5" w głównej komorze obudowy oraz na rewersie ściany, na której montujemy płytę główną. Jeśli idzie o HDD 3,5” to w piwnicy obudowy tradycyjnie mamy odpowiedni stelaż z wyciąganymi dwiema tackami z tworzywa sztucznego.
Cable management jest jedną ze słabszych stron S2 TG. Obudowa zostawia bardzo mało miejsca na prowadzenie przewodów a do tego poskąpiono uchwytów na opaski zaciskowe. Gdy w piwnicy zamontowane są dyski robi się dość ciasno w przypadku niemodularnego zasilacza. Zresztą ciasnota panuje w paru newralgicznych punktach obudowy – np. najpierw należy przeciągnąć kabel CPU a potem montować płytę główną, bo w przeciwnym wypadku czeka nas demontaż i powtórka.
Platforma testowa
- Procesor: i7-9700K
- Płyta główna: Gigabyte Z390 Gaming X
- Chłodzenie procesora: Cooler Master Hype 212 BE
- Pamięć RAM: iChill 16GB 3600MHz CL17
- Karta grafiki: KFA2 RTX 2060 Super
- Dysk SSD: SATA Corsair MX500 250GB
- Zasilacz: Zalman MegaMax 700w V2
- System: Windows 10 21H2
Rezultaty testów
Test został przeprowadzony przy fabrycznych ustawieniach podzespołów. Nie bawiłem się ani w OC oraz nie stosowałem undervoltingu. Jedyne, co zostało uruchomione z poziomu płyty głównej to profil XMP. Testy realizowałem podczas ostatnich upałów, dlatego temperatura pomierzenia w pomieszczeniu wynosiła 26 stopni.
Powyższy test pokazuje porównanie między zamkniętą budą Zalman S2 TG a otwartym test benchem bez udziału dodatkowych wentylatorów. W IDLE widzimy korzyść po stronie obudowy dla karty graficznej, która w spoczynku przechodzi w tryb pasywny. Bliskie położenie dwóch wentylatorów pozwoliło lepiej kontrolować temperaturę.
W spoczynku głośność komputera wynosiła od 35‑36dB. Wentylator na tyle obudowy pracował w zakresie od 800 do 1050 RPM i nie przeszkadzał on podczas użytkowania PC. Charakteryzuje go średni przepływ powietrza na poziomie 1.29 m/s a odpowiedniki z przodu 1.43 m/s. Słowem jest poprawnie.
Dla ciekawości porównałem zasilacz Zalman z PSU z certyfikatem 80 Plus Gold o zbliżonej mocy 750W. Była to jednostka Deepcool DQ 750‑M-V2L WH, którą używam w testach od dość dawna. Jak widać na powyższym wykresie różnica w pobieranej energii z gniazdka nie jest podobna.
Podsumowanie
Finałowe rozważania należy podzielić na dwa osobne segmenty – obudowę i PSU. Zacznijmy od zasilacza. Jego ogólna moc 700W mogłaby świadczyć, że nadaje się do wymagających zestawów PC, np. z RTX 3070 Ti oraz i7 12. Gen na pokładzie. . Jego przeznaczanie widzę na polu komputerów o mniejszym apetycie na prąd oraz przy próbie odświeżenia starszych konfiguracji. Swoje PSU Zalman wycenił na ok. 300 zł.
Koszt obudowy Zalman S2 TG to około 220 zł. Powyższe testy pokazują, obudowa będzie dobrym wyborem dla prostych, ekonomicznych PC. Ma wszsytko czego potrzeba w rozsądnej cenie.
