Przeglądarki na wielu urządzeniach: jak synchronizować zakładki i inne dane?

Program Mozilli nie jest już najpopularniejszy, nie jest teżnajszybszy ani najbezpieczniejszy, ale dla ludzi troszczących się oswoją prywatność wydaje się wciąż najbardziej godnym polecenia.Do synchronizacji ustawień wykorzystuje obecnie nową usługęSync, do której dostęp uzyskamy przez kartę Preferencji(about:preferences#sync).

Będziemy tu potrzebowali wpierw założyć Konto Firefoksa, a gdyto już zrobimy i zalogujemy się do niego, Firefox Sync pozwoli nasparowanie podłączonych do Konta instancji Firefoksów – isynchronizowanie w ten sposób zakładek, haseł, preferencji, 60 dnihistorii przeglądania, aktualnie otwartych kart oraz zainstalowanychrozszerzeń. Oczywiście możemy ustawić, co będziesynchronizowane. Zaletą rozwiązania Mozilli jest też możliwośćnazwania swojego urządzenia, ułatwia to później wybranie naurządzeniu mobilnym, skąd i co będziemy synchronizować.

W ten sposób możemy wymieniać dane pomiędzy Firefoksamidziałającymi na pecetach działających pod kontrolą Windowsa,OS-aX, Linuksa i innych systemów, oraz urządzeniach mobilnychdziałających pod kontrolą Androida.Firefox Sync jest też zgodny z tym farbowanym lisemna iOS-a, oraz urządzeniami pracującymi pod kontrolą systemuFirefox OS (choć dziś oprócz tych kilku porzuconych telefonów togłównie nowe telewizory Panasonica). Zakres synchronizacji nie jestjednak kompletny – o ile między desktopowymi przeglądarkamiwymienimy wszystko, to z urządzeniem mobilnym na Androidzie jużtylko zakładki, karty, historię i hasła, a z urządzeniem naiOS-ie tylko zakładki i historię przeglądania.

Wszystkie dane zostają domyślnie zaszyfrowane po stronieużytkownika, Mozilla nie będzie miała do nich dostępu. Kluczszyfrujący jest obecnie w bezpieczny sposób wyprowadzany z hasła(w poprzednim mechanizmie synchronizacji stosowano dośćskomplikowany system wymiany kluczy, najwyraźniej zbyt skomplikowanydla większości użytkowników).

Najciekawszym aspektem synchronizacji danych na Firefoksie jestmożliwość zestawienia własnego serwera do tego celu. Wystarczymieć do tego linuksowy serwer z Pythonem w wersji 2.7 lub nowszej,pobrać kod z GitHuba, zbudować go, skonfigurować i zmienić jednoustawienie w przeglądarce. Dla znających Linuksa nie powinno byćto zbyt skomplikowanym zadaniem, a pozwala kontrolować cały processynchronizacji. Jeśli jesteście zainteresowani uruchomieniemwłasnego Synca, to odsyłamy do oficjalnejdokumentacji.

Najpopularniejsza dziś przeglądarka od praktycznie samegoswojego początku pozwalała na synchronizację danych międzyinstancjami na różnych komputerach poprzez konto Google. W tym celuw Ustawieniach wystarczy kliknąć Zaloguj się w Chrome (Zaloguj sięw Chromium), a następnie kliknąć przycisk Zaawansowane ustawieniasynchronizacji.

Przeglądarka z Mountain View po włączeniu synchronizacjidomyślnie synchronizuje wszystko, co można – co szczerze mówiącjest kompletnie bez sensu. Jeśli mamy np. chromebooka zzainstalowanymi aplikacjami z Chrome Web Store, i zsynchronizujemy goz Chrome na pececie, dostaniemy po chwili sporo bezużytecznychaplikacji przeglądarkowych. Dlatego w Zaawansowanych ustawieniachnależy włączyć opcję Wybierz elementy do synchronizacji, anastępnie odznaczyć to, co nie jest nam potrzebne.

Bezpieczeństwo synchronizowanych danych domyślnie jest dośćograniczone. Google szyfruje jedynie nasze hasła, ale już np. niezakładki czy historię. By to zmienić należy kliknąć Szyfrujwszystkie synchronizowane dane – opcja ta pozwala na użyciewłasnego hasła szyfrującego, odmiennego od hasła do Konta Googlei wykorzystywanego tylko lokalnie (bez przesyłania do Google'a).

Synchronizacja w Chrome działa między instancjami tejprzeglądarki działającymi na Windowsie,OS-ieX, Linuksie, mobilnej wersji Chrome'ana Androida oraz Chromefor iOS, chromopodobnej nakładki na Safari działającej naurządzeniach Apple'a. Niestety w przeciwieństwie do rozwiązaniaMozilli, tu wszystko jest własnościowe i zamknięte, bez serwerówGoogle'a synchronizacja nie będzie działała.

Może i Opera nie jest już tym, czym była kiedyś, ale trzebapamiętać, że przeglądarka z Norwegii miała swoją usługęsynchronizacji w czasach, gdy Chrome dopiero raczkowało. Pojawiłasię ona w Operze 9.50 jako Opera Link i działała ze wszystkimiwersjami tej przeglądarki na wszystkich systemach. Działała, alejuż nie działa – w grudniu 2015 r. została wyłączona, zaledwiepo miesięcznym ostrzeżeniu dla użytkowników, zmuszonych doręcznego przeniesienia swoich zakładek.

Następcą Linka jest usługa o nazwie Synchronizuj. Robi to samoco wcześniejsza usługa, jednak jest lepiej dopasowana dowspółczesnej chromowanej Opery. Całkowicie porzuca wsparcie dlaumierających lub umarłych platform, pozwalając synchronizowaćzakładki, otwarte karty, szybkie wybieranie, ustawienia, historię ihasła między Operą na desktopowe systemy (Windows,OSX i Linux), Operąna Androida, OperąMini na Androida oraz OperąMini na iOS-a. Wersja na Windows Phone'a nie jest obsługiwana.

Gdy Synchronizuj uruchomimy, zakładając konto w usłudze Opery,szybko się przekonamy, że to nic innego, niż rozwiązanie znane zChrome. W ustawieniach zaawansowanych można określić, co będziesynchronizowane (Zakładki, Ustawienia, Historia, Otwarte karty,hasła). Niestety pełna synchronizacja póki co działa tylko międzydesktopami – z jakiegoś powodu z Operą dla Androida nie potrafiwymienić haseł. Opera Mini jest zaś w synchronizacji ograniczonatylko do zakładek i ustawień szybkiego wybierania.

Nie ma też różnic w kwestii prywatności rozwiązania: naserwerach przechowywane są tokeny do identyfikacji i synchronizacjidanych, oraz adresy i metadane zakładek, domyślnie szyfrowane sątylko hasła, jednak można tak samo jak w Chrome wymusićszyfrowanie wszystkiego z wykorzystaniem własnego hasła (klikającSzyfruj wszystkie synchronizowane dane za pomocą hasłasynchronizacji).

PrzeglądarkaMicrosoftu miała kiedyś usługę synchronizacyjną Windows LiveMesh, ale to już dawne czasy. Od czasów Windowsa 8 mechanizmsynchronizacji zaszyto w samym systemie. By z niego skorzystać,musimy jednak dysponować Kontem Microsoft, które *otworzy przedTobą świat pełen korzyści. *

Jeślikorzystacie tylko z konta lokalnego, a potrzebujecie tego mechanizmusynchronizacji, konto Microsoft w Windowsie 10 można założyćbezpośrednio w panelu Ustawienia > Konta > Twoja poczta e-maili konta. Następnie pozostaje odwiedzić Ustawienia > Konta >Synchronizowanie ustawień, gdzie usługę synchronizacji możnawłączyć, określając zakres jej działania – dla przeglądarkipotrzebujemy aktywnych pozycji Ustawienia programu Internet Exploreroraz Hasła.

Domyślnie synchronizowane są w ten sposób ulubione strony, otwarte karty,strony główne, historia i ustawienia, oraz zapisane hasła dowitryn. By działało to z przeglądarką Edge, trzeba dodatkowowłączyć w niej synchronizację. Obejmuje ona ulubione strony orazlisty do przeczytania – w Ustawieniach > Synchronizacjazawartości klikamy opcję Synchronizuj.

W Windowsie 8.1 konto Microsoftu założymy w panelu Ustawieniakomputera > Konta, zaś synchronizację włączymy w ustawieniachkonta chmurowego dysku OneDrive (Ustawienia komputera > OneDrive >Ustawienia synchronizacji). Należy włączyć Synchronizujustawienia na tym komputerze. Domyślnie aktywne jest synchronizowanie wszystkich ustawień,dla synchronizowania przeglądarki ważne jest, żeby pozostaływłączone Przeglądarka sieci Web oraz Hasła. W ten sposóbsynchronizowane będą elementy ulubione, otwarte karty, stronygłówne, historia i ustawienia.

Rozwiązanie synchronizacyjne Microsoftu działa nie tylko zdesktopami, ale też telefonami z systemem Windows Phone. Byuaktywnić na nich synchronizację, należy wejść do Aplikacje >Ustawienia > Synchronizacja ustawień i tam włączyć pozycjęInternet Explorer. Niestety zmusza nas to do używania tego samegokonta na komputerze co i na telefonie, co może być ryzykowne dlanaszej prywatności.

Podobnie jak w wypadku Internet Explorera/Edge, przeglądarka Apple'ajest ściśle powiązana z systemem operacyjnym i usługami onlinetej firmy. Synchronizację danych zapewnia tu usługa w chmurzeiCloud, łącząc w ten sposób Safari na Makach oraz mobilne Safarina iPhone'ach i iPadach. Potrzebujemy do tego tylko Apple ID.

Aby włączyć synchronizację w systemie OS X, w menu Appleprzechodzimy do Preferencje systemowe, a następnie wybieramy paneliCloud. Tam wystarczy na liście usług iCloud zaznaczyć Safari. Zkolei na urządzeniach mobilnych z iOS-em w Ustawieniach przechodzimydo iCloud, a następnie włączamy Safari. To oczywiście wszystko –trzeba przyznać, że Apple uniknęło zbędnego zamieszania.

Cociekawe, Apple pozwala na synchronizowanie zakładek Safari także zInternet Explorerem. W tym celu musimy mieć w systemie Windowszainstalowaną aplikację iCloudControl Panel. Po jej uruchomieniu wystarczy zaznaczyć Bookmarkswith Internet Explorer, by Safari zaczęło współpracować zprzeglądarką Microsoftu.

Niestety nie ma możliwości wybrania, co takiego synchronizowaćchcemy – stąd też trzeba pamiętać, że cała historiaprzeglądania na Maku pokaże się w historii przeglądania iPada –rzecz nieco kłopotliwa dla rodziców, którzy oglądają rozmaitetreści tylko dla dorosłych na swoim komputerze, a dadzą swoimdzieciom tablet do zabawy.

Nie każdy chcesię uzależniać od jednego producenta przeglądarki czy systemuoperacyjnego. Dla takich właśnie osób powstały aplikacje iusługi, pozwalające do jakiegoś stopnia synchronizować stanyprzeglądarek. Ustępują one zwykle zakresem synchronizacjirozwiązaniom natywnym, ale w zamian oferują większą niezależnośći pozwalają uniknąć oddawania naszych danych w ręce firm takichjak Google czy Microsoft. Niestety, z czasem większość z nichprzestała działać, albo stała się beznadziejnie przestarzała.

Torozszerzenie dla przeglądarek na rynku jest już 10 lat, obecnienależy do LastPass, znanego producenta menedżera haseł o tej samejnazwie. Dostępnejest w wersjach na Firefoksa i Chrome (Windows, OS X i Linux),Internet Explorera (Windows) oraz Safari (OS X). Wykupienie wersjipremium, kosztującej 12 dolarów rocznie, pozwala korzystać zsynchronizacji przez Xmarka na urządzeniach mobilnych z systemem Androidoraz iOS.

Dzięki temu naróżnych systemach i przeglądarkach po zalogowaniu do konta Xmarkmożemy uzgodnić listy zakładek, otwartych kart i profilów (dowyboru), a na Firefoksie także historii. Dodatkowo Xmark zapewniadostęp do zakładek online w oknie przeglądarki, oraz udostępniamechanizm tworzenia kopii zapasowych. Haseł Xmarkiem już niezsynchronizujecie, zobaczycie za to przypomnienie, że do tego służyćma LastPass.

Dane domyślnie szyfrowane są za pomocą klucza wyprowadzonego z hasła, mamy teżmożliwość rezygnacji z automatycznej synchronizacji na rzeczręcznej oraz wykonywanej tylko przed zamknięciem.

Dodatek ma kilka zalet, których brakuje rozwiązaniom większości producentówprzeglądarek. To przede wszystkim prostota instalacji i konfiguracjiza pomocą kreatora, możliwość wykorzystania własnegoserwera synchronizacji, wykorzystującego protokół WebDAV,zarządzanie kopiami zapasowymi i oparte na zakładkach odkrywanieciekawych stron w Sieci.

O SiteBarze wartowspomnieć z dwóch powodów – po pierwsze jest wolny i otwarty, nalicencji GPL, po drugie jest bardzo prosty w obsłudze i choćoferuje jedynie synchronizację zakładek, to jednak robi to bardzodobrze, pozwalając m.in. na dzielenie się swoimi zestawami zakładekz innymi użytkownikami.

SiteBar w wersjiwebowej zgodny jest z większością przeglądarek, ale dla Chrome'ai Firefoksa oferuje rozszerzenia, które pobrać ze stronyprojektu. Po założeniu konta i zalogowaniu się do serwerasynchronizacji, możemy sobie zmienić skórkę interfejsu (domyślnajest bardzo spartańska) i wziąć się za dodawanie, wyszukiwanie iprzeglądanie zakładek. A jeśli to nie wystarczy, to nawetrozmawianie z innymi użytkownikami – znalazł się tu prostysystem wiadomości.

Widać, że toprojekt mający już swoje lata, potrafi się przycinać,gdzieniegdzie wyświetla ostrzeżenia PHP, ale sądzimy, że zewzględu na dość unikalne mechanizmy katalogowania i wyszukiwaniazakładek może być ciekawą zabawką, tym bardziej, że oferuje teżoprogramowanie serwerowe,które możemy postawić na każdej maszynie z PHP i MySQL-em.

To kolejny opensource'owy projekt, który nie zdobył wielkiejpopularności, mimo ciekawych założeń. AradoWebsearch jest napisanym na bibliotekę Qt, wieloplatformowymnarzędziem (działa na Windowsie, Linuksie i Maku), służącym dozarządzania zakładkami, pozwalając na ich organizowanie, usuwanieduplikatów i sprawdzanie ulubionych stron pod względem nowości.Synchronizuje to między wszystkimi połączonymi urządzeniamiużytkownika. Ostatnia wersja 0.2.1 jest niestety z 2011 roku – wrepozytorium znajdziemy co prawda katalog 0.5.0 z 2015 roku, ale jeston pusty.

W teorii to więcej niż tylko narzędzie synchronizacji, Arado mabyć też czytnikiem RSS, zintegrowanym z wyszukiwarką pozwalającąrozejrzeć się za konkretnymi typami treści, pozwalając teżprzeszukiwać zgromadzone w bazie zakładki poprzez prosty w obsłudze(ale niekoniecznie prosty w instalacji i konfiguracji) portal webowy,napisany w PHP.

Interesującą możliwością jest też możliwośćwspółdzielenia zakładek z innymi użytkownikami, tworząc w tensposób wielką rozproszoną bazę – niestety tych użytkownikówza wielu nie ma. I nic dziwnego, to nie jest narzędzie dla „zwykłegoużytkownika”, ustawienie synchronizacji jest bardziej logicznąłamigłówką, wymagającą pewnej wiedzy o protokołach sieciowych,niż łatwym i przyjemnym kliknięciem „Synchronizuj”.

Dobre skonfigurowanie synchronizacji danych między przeglądarkaminaprawdę ułatwia życie, ale niedobre może je niepotrzebnieskomplikować. Rozwiązaniem najbliższym ideału wydaje się namdziś Firefox Sync, łączący łatwość użycia, szacunek dlaprywatności i sensowne możliwości konfiguracyjne. Co jednak ztego, skoro popularność desktopowego Firefoksa wciąż maleje, amobilna przeglądarka Mozilli nigdy nie zdobyła większejpopularności? Użytkownikom innych przeglądarek polecamy więcXmarka, który pozostaje jedyną sensowną konkurencją dla natywnychmechanizmów synchronizacji przeglądarek. Działa on szybko, jestwygodny w obsłudze i zapewnia wysoki poziom bezpieczeństwa – tozalety przeważające trud związany z koniecznością zainstalowaniadodatku w przeglądarce.