Aktualizacja Xperia Arc S do Android 4 ICS - poradnik i pułapki jakie się z tym wiążą

W życiu chyba każdego użytkownika sprzętu elektronicznego pozwalającego na mniejszą lub większą personalizację systemu operacyjnego, przychodzi taki dzień, że postanawia zainstalować coś nowszego. Dzieje się tak głównie w segmencie szeroko rozumianej elektroniki użytkowej. Zaliczamy do niej komputery (inny/nowszy Windows, Linux), smartfony (nowa wersja Androida, Windows Phone, Symbiana czy już niedługo SalfishOS). Najnowsze TV też nie są osamotnione w tym aspekcie i co rusz pojawia się możliwość aktualizacji ich oprogramowania.

Dlaczego aktualizacja?

Z doświadczenia mogę powiedzieć, że do podjęcia próby aktualizacji oprogramowania potrzebny jest impuls. Możemy wyróżnić 3 rodzaje impulsów:

• 1. Nastąpił crash systemu, trzeba przywrócić urządzenie do działania.
• 2. Jesteśmy pasjonatami nowych technologii i lubimy testować to co najnowsze, nawet w wersji beta.
• 3. Potrzebujemy aktualizacji, żeby spełnić minimalne wymagania aplikacji.

Pracuję w branży IT i wiem, że jeśli coś działa to nie ruszam póki nie nastąpi jeden z wyżej wymienionych impulsów. Na szczęście telefon w moim przypadku działał wzorowo i miał miejsce impuls numer 3. W sieci i na DP również pojawił się news o rozłamie w projekcie CyanogenMod i wydzieleniu aplikacji do obsługi aparatów pod nazwą Focal oraz w Google Play pojawiła się za darmo gra FIFA 14. Te dwa powody były wystarczające do podjęcia decyzji o aktualizacji Androida w Sony Ericsson Xperia Arc S z wersji 2.3.4 do nowszej. Niestety nie udało mi się uruchomić wspomnianych aplikacji z powodu braku Androida w stockowej wersji 4.1+ oraz braku wsparcia ze strony gry dla mojego, bądź co bądź, starego już telefonu, bo pochodzi z serii z 2011 roku.

Koniec końców jestem zadowolony z przeprowadzonej operacji, ale o tym później.

SE Xperia Arc S

Sprzęt, na którym postanowiłem wgrać nowszego Androida to Sony Ericsson Xperia Arc S zwany też jako model LT18i. To 4,2 calowy smartfon wyposażony w procesor Qualcomm Snapdragon MSM8255 o taktowaniu 1.4 GHz, 512 MB pamięci RAM, 1GB pamięci wewnętrznej i aparat 8,1 Mpx. Został zaprezentowany w sierpniu 2011r., a wypuszczony na rynek pod koniec 2011r. Dostępny był z preinstalowanym Androidem Gingerbread 2.3.4.

Brandowanie Orange, a stockowy system

Od ponad roku dostępna jest oficjalna wersja Androida 4 Ice Cream Sandwich (ICS 4.0.4) dla Arc S wydana przez Sony. Niestety firma Orange, której jestem abonentem, branduje (obarcza marką) i blokuje bootloader w sprzedawanych przez siebie telefonach i smartfonach. Oczywiście do tej pory nie została wydana przez nich wersja dla klientów z Arc S co powoduje, że wciąż nie ma możliwości aktualizacji systemu za pomocą oficjalnego oprogramowania do telefonów jakim jest PC Companion. Z mojej strony, czyli konsumenta, sytuacja ta pokazuje jak operatorzy i twórcy sprzętu wyciągają pieniądze od klientów. Chcesz mieć nowszy system? - kup nowy telefon, bo nie ma oficjalnego wsparcia dla Twojego dotychczasowego modelu. W związku z tym trzeba sięgnąć po inne środki - nie byłbym informatykiem i elektronicznym maniakiem gdybym nie spróbował ;‑)

Aktualizacja, flashowanie i rootowanie

Z powodu nieprzyjaznych konsumentowi praktyk Orange, pozostaje skorzystanie z mniej oficjalnych metod w celu aktualizacji systemu na swoim smartfonie. Wiedząc, że istnieje oficjalny i nie obarczony marką (nie brandowany) system dla mojego telefonu skierowałem swoje kroki m.in. w kierunku, znanego wszystkim użytkownikom Androida, forum XDA Developers.

W wyniku poszukiwań, wielu prób i związanych z tym błędów powstała ta instrukcja oraz nie udało mi się zrobić z telefonu cegły - co wydaje się najważniejsze w tym wypadku ;‑)

Przygotowania, czyli pobieranie niezbędnego oprogramowania

Proces wgrywania nowego oprogramowania jest bardzo prosty dzięki szerokiej społeczności Androida, która tworzy i udostępnia swoje aplikacje służące temu celowi. Jednak bez wcześniejszych przygotowań może on zająć więcej czasu niż przewidywaliśmy.

Pobieramy:

• Stockowy (bez brandowania) i przeznaczony dla SE Xperia Arc S (LT18i) system Android ICS 4.04, którego najnowsza kompilacja nosi oznaczenie 4.1.B.0.587 i skierowana jest dla regionu Europy Centralnej (1254-2716), w tym dla Polski ->Android_4.0.4_LT18i_4.1.B.0.587_(1254-2716)_PL.ftf
• Jądro (kernel) tej samej wersji 4.1.B.0.587 ->Android_4.0.4_LT18i_4.1.B.0.587_kernel.ftf - będzie potrzebne w procesie rootowania.
• Jądro (kernel) wcześniejszej kompilacji 4.1.A.0.562 ->Android_4.0.4_LT18i_4.1.A.0.562_Kernel.ftf, dla której istnieje sztuczka pozwalająca na zrootowanie systemu.
• Najnowszą wersję programu Flashtool, który pozwala na flashowanie telefonu i wgrywanie systemu na telefony marki Sony (dawniej Sony Ericsson). Instalujemy wraz ze sterownikami, które znajdują się w katalogu zainstalowania: Flashtool\drivers. W pakiecie jest wiele sterowników, osobiście używałem Flashtool 0.9.11, gdzie jeden ze sterowników dotyczył kilku modeli: arc, neo, play itd. Nie zapomnij o Flashmode drivers i Fastboot Drivers (są na końcu listy sterowników). Zawsze można też zainstalować wszystkie pozostałe - dla pewności.

Przed zrobieniem czegokolwiek konfigurujemy telefon z Androidem Gingerbread (w moim przypadku była to wersja 2.3.4 i z niej pochodzą zrzuty ekranu):

• Zezwalamy na Nieznane Źródła aplikacji: [img=nieznane_zrodla]
• Włączamy debugowanie po USB: [img=debugusb]
• Włączamy pamięć masową jako domyślny tryb połączenia USB (MSC): Ustawienia > Sony Ericsson > Łączność > Tryb połączenia USB > Tryb pamięci masowej (MSC)

Flashowanie

Czas opisać sedno całej operacji, czyli jak przy użyciu aplikacji Flashtool wgrać nowy system Android do naszego telefonu. Zakładając, że mamy już wszystko ściągnięte i przygotowane:

• 1. Wejdź w tryb flashowania (charakterystyczny piorun). [img=flashtool_1]
• 2. Wybierz Flashmode. [img=flashtool_2]
• 3. Wybierz katalog, gdzie został pobrany obraz systemu, ROM Android_4.0.4_LT18i_4.1.B.0.587_(1254-2716)_PL.ftf oraz zaznacz wszystkie opcje w sekcji WIPE - oznacza to, że przy zmianie wersji wszystkie dane i konfiguracje będą wymazane, żeby nie tworzyć konfliktów między wersjami. Znikną kontakty, SMSy i wszystko co jest przechowywane w pamięci wewnętrznej telefonu. Karta pamięci pozostaje nietknięta. [img=flashtool_3]
• 4. Kliknij Flash. Wyłącz telefon. Przytrzymaj strzałkę Wstecz i trzymając ją podłącz kabel do telefonu. Czekaj aż operacja dobiegnie końca. [img=flashtool_4]
• W tym momencie możesz już włączyć telefon i cieszyć się Androidem Ice Cream Sandwich na sowim telefonie.

Czym jest rootowanie?

Root, w odniesieniu do Androida, w najprostszym tego słowa znaczeniu to dostęp do wszystkich plików systemowych Androida i możliwość ich dowolnej modyfikacji.

Zalety:

• dowolne modyfikacje systemu;
• możemy korzystać z aplikacji wymagających dostęp do ROOTA, które zwykle usprawniają działanie systemu, a w sklepie Google Play jest ich całkiem sporo;
• w połączeniu z odblokowanym bootloaderem pozwala na wgrywanie zmodyfikowanych wersji systemu (tzw. custom ROM);
• robienie pełnej kopii aplikacji jak i całego systemu;
• instalowanie aplikacji w całości na karcie pamięci, nie tylko ich dane;
• odinstalowanie „niechcianych” aplikacji, np. dostarczonych przez producenta czy operatora telekomunikacyjnego, jak Orange.

Wady

• daje nieograniczony dostęp do systemu i sprzętu, co przy niewłaściwym użytkowaniu może doprowadzić do niestabilności systemu;
• wykonując rootowanie, tym samym wgrywamy nieoficjalne oprogramowanie, co wiąże się z utratą gwarancji;
• podwyższa pole do popisu wszelakim wirusom

Dlaczego zrootowałem swój telefon?

Odpowiedź na to pytanie jest bardzo prosta. Zrootowałem swojego SE Arc S z powodu braku pamięci wewnętrznej na instalowane aplikacje. Wcześniej wypisałem specyfikację telefonu i była tam mowa o 1GB pamięci. Owszem jest ona dostępna, ale po wgraniu systemu i kilku niezbędnych aplikacji do dyspozycji pozostaje nam max 100MB i w bardzo szybkim tempie maleje. Częściowo pomaga opcja przenoszenia ustawień i danych aplikacji na kartę pamięci, która dostępna jest od Androida 2.3 Gingerbread, ale zwalnia to max 50MB, czyli wciąż mamy tylko 150MB.

Idealnym rozwiązaniem staje się tutaj zapis całych aplikacji na specjalnie spreparowanej karcie pamięci, a konkretnie na jednej z dwóch partycji, które utworzyłem na karcie pamięci. Jedna z nich to partycja typu EXT3, a druga to FAT32, które i tak już była obecne na karcie. Sztuczka polega na tym, że mając dostęp Roota (a ja takowy na Androidzie 2.3.4 miałem) możemy spreparować skrypt, który zamontuje partycję EXT3 z karty pamięci w systemie i podlinkuje ją gdzieś w systemie. W tle może on też przenosić aplikacje na kartę pamięci, a na telefonie pozostawiać tylko link/skrót. Tym samym zwolni miejsce, a o to nam przecież chodziło :)

Nie będę tutaj opisywał szczegółów samego skryptu, a zaprezentuję świetną aplikację Link2sd, która wykonuje to wszystko co opisałem, a w dodatku pozwala zarządzać całym procesem, wybierać konkretne aplikacje i ubiera to w przyjazny interfejs użytkownika. Korzystałem z niej przed jak i korzystam teraz po aktualizacji systemu. W tym celu jednak musiałem zrootować swojego nowo wgranego Androida 4.0.4 ICS - 4.1.B.0.587.

Rootowanie

W poprzednim akapicie opisałem dlaczego, a teraz opisze jak to zrobić.

Najszybszy znany mi sposób to wgrać starsze jądro (kernel), na które dostępny jest trik czy nawet exploit pozwalający uzyskać uprawnienia Roota. Trik działa na zasadzie emulacji androida i wysłaniu kilku poleceń przez ADB (sterowniki) do telefonu.

• 1. Pobierz zestaw o nazwie DooMLoRD_v1_Xperia-2011-ICS-ROOT-emu-busybox-su, który rootuje telefon, wgrywa busybox (zestaw skryptów i poleceń znanych z linuxa) oraz instaluje aplikację Superuser pozwalającą na zarządzanie dostępem do praw Roota.
• 2. Wgraj kernel dla wersji 4.1.A.0.562 w podobny sposób jak wcześniej wgrywany był cały system. Postępuj według instrukcji z sekcji Flashowanie, a w pkt. 3 wybierz obraz jądra dla wersji 4.1.A.0.562 [img=flashtool_3a]
• 3. Wyłącz wszelkie aplikacje mogące zakłócić proces rootowania, w szczególności Flashtool, PC Companion - zdarza się, że antywirus też blokuje wykonywane operacje dlatego jego też warto wyłączyć/wstrzymać na chwilę.
• 4. Rozpakuj paczkę DooMLoRD_v1_Xperia-2011-ICS-ROOT-emu-busybox-su i uruchom skrypt runme.bat. Postępuj według instrukcji pojawiających się na ekranie. W tym czasie nie rób nic z telefonem, będzie on kilkakrotnie włączał i wyłączał się.
• 5. Po ujrzeniu napisu "ALL DONE" możemy wgrać jądro do najnowszej wersji, czyli tej którą posiadamy 4.1.B.0.587.
• W tym celu znowu postępujemy według instrukcji z sekcji Flashowanie i w pkt. 3 wybieramy kernel dla wersji 4.1.B.0.587. [img=flashtool_3b]

Jeśli wszystko poszło dobrze to dzięki Rootowi możemy zainstalować i skonfigurować aplikację Link2sd i cieszyć się z większej ilości pamięci, którą możemy przeznaczyć na aplikacje i gry.

Musimy jednak pamiętać, że nie jest to pamięć nieograniczona. Nadal potrzebne jest miejsce w pamięci wewnętrznej telefonu, ponieważ najpierw aplikacja jest instalowana tam i musi się zmieścić, a dopiero później automatycznie lub na życzenie użytkownika przenoszona na kartę pamięci przez Link2sd

Podsumowanie - czy chcę wrócić do GB 2.3.4? NIE

A co jeśli Android 4.0.4 nam się nie podoba i chcemy wrócić do starszej wersji? W tym celu podaje link do stockowego ROMu dla wersji Android 2.3.4 Android_2.3.4_LT18i_4.0.2.A.0.62_(1254-2716)_PL.ftf. Jest on pozbawiony brandu o czym świadczy numerek 2716 oraz dla Europy Centralnej i w tym Polski (numerek 1254). Wystarczy wgrać go jak we wcześniejszych punktach tego wpisu.

Jak już napisałem w nagłówku tego akapitu, nie zamierzam wracać do starszej wersji Androida. Mimo braku możliwości zainstalowania Fify 2014 czy Focal, o czym wspominałem na początku, jestem zachwycony zmianami jakie przyniósł dla mojego telefonu Android Ice Cream Sandwich 4.0.4.

Podane linki do obrazów systemu kierują do mojego dysku SkyDrive. Mam nadzieję, że nie znikną z powodu cenzury, a jeśli tak się stanie proszę o info - postaram się wgrać gdzieś indziej.